When i fall in love (COMPLETED)

Chapter 17

Tapos na ang simple but very shocking gathering....

All the time nakatingin lang ako sa pagkain ko.. tinatanong ako kanina ni nanay kung ayos lang ako, tumatango lang ako at balik agad sa pagkain ang tingin.

Hindi okay sa akin na ma-trap sa isang lugar kasama siya. Hindi ko pa ata kaya. Alam ko all the time nakatingin din siya sa akin, but he never talked to me and he doesn't even ask anything na patungkol sa akin.

Hindi naman ako na-update na ganoon ang gathering na 'yon with Tita Lira and Tito Gareth( Travis Parents) pala iyon. Kinakausap nila ako pero pili lang din.. parang may something, well meron nga naman talaga.. ang awkward lang ng situation kanina. At bakit pati ang anak nila kasama nga pala dito? May merging bang magaganap thru our businesses?

Kaya naman mabuhay ng mga business namin ng walang support ng kahit kanino.

We are still on top kahit ang family business nila Travis ganoon din. Then why a sudden meeting? Baka paranoid lang ako. At tsaka ang pinaka iniisip ko kung bakit ganoon nalang ang reaksyon ko ng makita ko si Travis... Everything is different now... pero bakit ang puso ko ganun pa rin?.

May something din sa tinginan nila dad at Travis... hmmm.. ano kaya yun? Parang pakiramdam ko ang dami kong hindi alam.

Nagpahangin ako sa labas.. it's already 9pm.

Kailangan kong mag-isip.

Nauna na akong umalis sa kanila nagdahilan nalang ako para makaalis. Pinigilan ako ni nanay lalo na si Dad pero pumayag nalang din sila sa huli.

I went to my car agad agad at huminga ng malalim!

Tapos tumingala ako sa langit. Then i ask the stars... why is this happening?

"I thought may pupuntahan kang inportante?" Singit ng lalaking hindi ko pa handang makita.

Why is he here? Akala ko nasa loob siya at nakikipagbusiness meeting din. Hindi pa ako ready... pwede bang magrelax muna?

"Why do you care?" Wala sa mood kong tanong.

Tumango naman ito. Sign na okay fine... tumahimik kami saglit..tumalikod na ako at pumunta sa pinto ng kotse ko.

"Aren't you suprised that i'm here?" Tanong nito.

"Hindi ba halata sa reaksyon ko kanina?" Tanong ko din.

"Sorry, hindi ko na dapat tinanong..." tumabi siya sa akin at siya na ang nagbukas ng pintuan ng kotse ko.

"I really miss you Red, i regret everything simula ng mawala ka...i miss your voice, your laughter, your smile... i miss you, i really do..." mahina ang pagkakasabi nito pero sapat na para marinig ko.

Napabuntong hininga ako.

"Everything are now in the past Travis. Iba na ang Red noon sa Red ngayon"

"But we can still be friends right?" Tanong nito, tumingin siya sa mata ko ng humarap ako sa kanya.

Ilalapit ko ba ulit si Travis sa buhay ko? Siguro naman ngayon ay okay lang. We are matured enough para sa mga ganitong bagay. At lahat ng nga nangyari noon ay nasa past na so i don't have to worry anything except my heart.

"Okay" kibit balikat kong sabi. Sinara niya ang pinto ng kotse after that he hugged me very tight.

I feel his heartbeat.. ang lakas ng tibok... i can feel his broad chess... napakatigas. And his smell.. its irresistable.

Sa una nanliliit pa ako... pero bandang huli i can feel my own arms having its own mind gently responding from his hug.

I think i'm gonna lose my mind in this kind of feeling i am having to Travis..