MELEZ

-32-

'Kumsal'

Ne ara uyuyakalmışım bilmiyorum ve ne zamandır uyuduğumu da. Ama birisinin bana adımı seslendiğini duymuştum. Gözlerimi açarken umarım biri bizi kurtarmıştır diye dua ediyordum ama ne yazık ki bunun gerçek olmayacağını da biliyordum.

Etrafı aceleci bir şekilde süzdüğümde karşımdaki manzara beni pek şaşırtmadı. Annem de uyuyakalmış ve Aaron'sa hala aynı durumdaydı. Ölü gibiydi aslında ama yaşlı adam ölü olmadığını ima etmişti. Beni rahatlatan tek şey de buydu ya. Odada başka biride yoktu. Kimdi o zaman adımı söyleyen? Rüya filan mı görüyordum acaba?

'Kumsal'

Aynı sesi tekrar duyunca bunu aslında dışardan gelen bir ses olmadığını fark ettim. Beynimin içinde duyuyordum bu sesi. Ve bunu daha öncede yaşamıştım. Kaçırılmadan hemen önce Aaron bu şekilde benimle konuşmuştu.

Gözlerim Aaron'la buluştu hemen. Ölü gibi yatıyordu hala.

'Kumsal. Şuanda gözlerimi bile açamıyorum. Bir zehir beni burada tutuyor. Seninle sadece bu şekilde iletişim kurabilirim. Ve burdan kurtulmak için bir şeyler yapabilecek tek kişi sensin Kumsal.'

İnanmayarak güldüm.

"Ben mi? Ben ne yapabilirim Aaron? Elim kolum zincirli. Seninle aynı durumdayım bende."

'Sesli konuşmana gerek yok. Düşüncelerini dinliyorum. Bir plan kurucaksak eğer benimle sadece düşüncelerinle konuş'

Peki. Benden ne yapmamı istiyorsun? Bu kalın zincirlerden kurtulmanın bir yolu var mı sence?

'Kumsal sen bir melezsin. Yani 18 yaşına da az kaldı. Birçok gücünün şuan ortaya çıkıyor olması lazım. Yapman gereken tek şey farkına varmak. Hangilerinin şuanda sende aktif olduğunu bulmalısın.'

Hah. Güçler mi? Benim güçlerim mi varmış? İyide ben onları nasıl kullanacağımı bile bilmiyorum. Ne yapmam gerektiğini söyle en azından.

'Şuan elimde bir plan yok. Ben bir şeyler düşünürken sende güçlerini ortaya çıkarmakla uğraş. Odaklan sadece. Mesela karşındaki bir nesneyi düşürmeye filan çalış. Ya da güçlü olduğunu düşün ve zincirleri kırmaya çalış. Aklına ne gelirse dene yani.'

Yapabilir miyim ki? Neyle başlamam lazım? Aaron'ı mı kurtarmaya çalışsam? Kazıklara odaklanmaya çalıştım. Yerlerinden çıktıklarını ve yere düştüklerini hayal ettim. Gözlerimi kapatıp bu işe kendimi olabildiğince vermeye çalıştım.

Gözlerimi büyük bir beklentiyle açtım ama her şey aynıydı. Ah peki başka bir şey denemeliyim. Etrafıma baktım. Annemi uyandırmayı mı denesem? Hayır vazgeçtim. Annemi uyandırmak pek bir işime yaramaz. Tamam şuradaki sürahiyi devirelim madem. Hadi hadii. Kıpırda lanet olası şey. Gözlerimi kapadım ve onun yere düştüğünü hayal ettim. Sadece ona odaklandım. Ama yine bir şey elde edememiştim.

Uff ben çok işe yaramaz biriyim diyorum. Bunları yapacak kişi ben olamam. Güçlerim filan da yok. Hatta melez olduğuma bile hala inanmıyorum. Ben bizi burdan kurtaramam ki.

Aaron'a baktım. Benim yapacağımı söyledi ama yanılıyor. Ben ölümümüze sebep olmayayım da kurtarmayı sonra düşünürüz.

Burdan kurtulabilecek miyiz gerçekten?

Bunu aklımdan geçirdiğim anda neredeyse bayılıyordum. Gözlerimde birden ışıklar çakmaya basladı. Bir an hiçbir şey göremedim. Ama sonra yavaş yavaş bazı görüntüler belirmeye başladı. Birkaç silüet görüyordum ilk başta. Daha sonra bu silüetler gittikçe belirginleşti ve artık kim oldukları anlaşılır hale geldi.