MELEZ

-47-

Size geç kalmayacağını söyleyip yine geç kalan yazarınız geldi okurlarım..😅
Şimdi şurada oturup size bir sürü bahane sıralayabilirim geç kalma sebeplerimle ilgili.. ama yapmayacağım çünkü bende biliyorum ki buna ayıracak zamanım da vardı ne olursa olsun😔😔

Şimdi sizden özür diliyor ve yeni bölümü hediye ediyorum. Umarım beğenirsiniz ve bölümün sonunda siz de bana bir yıldız hediye edersiniz♥️

Neyse ben sizi yb den çok alıkaymamayım. Hadi okuyun gari.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bulut'un kucağında geçireceğim bir yürüyüş daha başlıyordu. Sorunsuz bir şekilde atlatırsak eğer her şey son bulacaktı. İstediğim gibi..

Ama yanlış giden bir şey vardı. Beni Aaron'ın öldürmesi gerekiyordu. Anka'nın değil. Yoksa Arora ile olan anlaşması hala geçerli olan egolu aşkım ölücekti.

Ya da diğer seçenek; insan olucaktı. Artık elimizde bir seçenek daha olsa da bu sadece ölümünü ertelemek anlamına gelmiyor muydu?

İnsan ölümlü bir varlıktı ve bu da Anka'nın eni sonu yalnız kalacağı anlamına geliyordu. Çünkü Aaron dışında onun yanına bırakacağım kişilerin hepsi ölümlüydüler. Annem, Bulut ve Yağmur.. Aaron da insan olursa gerçek anlamda bundan kırk - elli yıl sonra gibi bir zamanda ölümsüz olan Anka yalnız olacaktı. Hem annesiz hemde babasız..

Planı bozup Aaron'ı hul.ak gibi bir şey yaparsam Anka'nın hayatını tehlikeye atmış olur muydum peki? Sanırım evet.. Aaron'ın isteği benimle aynı yönde değildi çünkü.

Anka'nın hayati tehlikesi, yalnız kalacağı düşüncesinden daha çok korkutuyordu beni. Aaron'ı bulup da beni öldürmesi için ikna edemezdim asla. Plana sadık kalmalıydım bu yüzden..

Bulut'la birlikte bulunduğumuz odadan ayrılırken Aaron'ı aklımdan atamıyordum. Dışarı çıkmak için olduğunu sandığım kapının önünde durduk. Odağımı plana verip Aaron'ı düşünmemeliydim. Her şeyi mahfetmek istemiyordum. Ayrıca herkes benim için uğraşırken onları da yüz üstü bırakamazdım. Herkesin nefret ettiği ama benim ölümüne sevdiğim Aaron için.

"Hazır hissediyor musun kendini?"

Bu soru beni kendime getirdi. Düşüncelerimden sıyrılıp Bulut'a baktım. Hazır mıydım? Alt dudağımı büktüm.

"Pek sayılmaz."

"Neden ki?"

Bulut'dan saklayacak bir şeyim yoktu. Aklımdakileri açık açık dile getirdim.

"Annemi düşünüyorum... Ona veda edemeyeceğim sanırım. Birde... Daha önce söylemiştim ama Aaron eğer beni öldürmezse öleceği bir anlaşma yapmıştı Arora denen cadıyla. Ve beni öldürecek kişi o değil Anka olucak."

Bana baktı. Gözlerini devirdi ardından.

"Hala onu düşünmen ne komik.. Bu onun seçimi Kumsal. Şuan senin yanında olacak kişi ben değil o olabilirdi. Ama o karşı tarafta rol almayı seçti. Ve sen bu durumda onu düşünmekten vazgeç artık. Annen konusunda ise.. yapacak bir şeyim yok. Üzgünüm."

Söylediklerine karşı bıkkınlıkla nefesimi dışarıya verdim. Kısa bir açıklama girişiminde bulundum.

"Biliyorum pek iyi birisi değil size karşı. Egolu olduğu konusunda da hemfikirim. Ama onu seviyorum Bulut. Bunu biliyorsun. Aaron benim kötülüğümü istemiyor. Onu yanlış yorumlama. Sadece benim yaşamamı istiyor. Bu Anka'nın ölümüne sebep olsada.."