MELEZ

-36- (+18)

Lütfen rahatsız olan geçsin

Hayatımda ilk defa bu kadar rahat uyumuştum sanırım. Gözlerimi araladığımda karşımda Aaron'ı görünce içimi inanılmaz bir heyecan kaplamıştı. Bir kolunun üzerimde olduğunu fark ettim o sırada. Ve hatta bir bacağının da. Gözleri kapalıydı. Uyuyor olmalıydı. Onu uyandırmak istemediğim için kıpırdamadan izlemeye başladım.

Üst kısmı çıplaktı. Ne ara üzerini çıkarmıştı? Yatmadan önce çıkardığını hatırlamıyordum. Ve Allah'ım şu kaslara bakın. Uyuduğu için rahat rahat bakabiliyordum. Ama bir süre sonra olmayan edebimi takınmaya karar verdim ve gözlerimi pürüzsüz kaslardan çektim.

Her günüm böyle başlasa ne güzel olurdu. Elimi yavaşça yanağında gezdirmeye başladım. Dudaklarına gelince durdum. Çok güzellerdi. Çok sıcak ve samimi geliyordu. Öpmesi çok hoştu mesela.

Beynimi şuana kadarki tüm öpüşmelerimiz doldurunca aptal aptal sırıtmaya başladım. Utanmaktan vaz geçmeliydim belki de. Onu doyasıya öpmek varken neden utanaydım ki? Gerçi bunu ne kadar söylesem de yine yanaklarımın buna karşı çıkacağını biliyordum.

Baş parmağımla alt dudağını okşadım. Çok yavaş hareket ederek dudağına uzandım. Dudaklarımızı yavaşça birleştirdim.

Belimdeki el kıpırdadı ve yavaş hareketlerle boynuma ulaştı. Daha sonra dudakları da kıpırdamaya ve beni öpmeye başladı. Uyandırmış mıydım? Özür dilerim Aaron. İstemeden oldu.

Aaron öpüşmeyi ilk bozan kişi olmuştu. Bana alaylı bir sırıtışla baktı.

"Vampirler ne zamandan beri uyuyor?"

Gözlerim endişeyle büyüdü.

"Tüm gece uyanık mıydın yani?"

Kısaca başını salladı.

Yataktan doğrulup bana baktı.

"Birkaç gününü benimle geçireceksin."

Tabii bende çok isterdim. Hatta tüm günlerimi sana vermeye hazırım da neyse.

"Olmaz ki."

"Sebep?"

"Annem yüzünden."

O sırada aklıma gelen şeyle bende birden yataktan doğruldum.

"Annem! Uyandı mı?"

"Hayır uyanmadı. Bir iki gün daha karışmazsak uyur."

"Ha iyi."

Gözlerimi ondan kaçırıp parmaklarımla oynamaya başladım. Ağzımda geveleyerek konuştum.

"Yani birkaç günümü sana verebilirim."

Gülme sesi kulaklarımı doldurdu.

"Ne yapmak istersin bugün?"

Seninle ne mi yapmak isterim? Ah aklımdan geçenleri bilmek bile istemezsin. Sinsi bakışlarımı atarken Aaron'la göz göze geldim ve birden kendimi düzelttim.

"Ah şey düşünmem lazım. Imm ben o sırada yüzümü filan yıkayayım."

Aceleyle kalkıp banyoya koştum. Aklımdan geçenleri okumamış olsun lütfen.

Hemen yan tarafta Aaron'ın ne zaman koyduğunu bilmediğim şortlu pijamalarımı görünce üzerimdeki dünden kalma kıyafetlerden kurtulup rahat rahat pijamalarımı giydim. Büyük ihtimalle akşam yatarken giymem içindi ama ben yeni görmüştüm. Yüzümü yıkayıp dişimi fırçalarken ne yapabileceğimizi düşünüyordum.

Şimdi biz onunla normal sevgililer gibi takılacak mıydık?
Ah dur biz sevgili miydik ki? Çıkma teklifi bile etmedi. Sevdiğini söylemekle her şey bitmiyor diye yüzüne bağırasım gelsede bundan vaz geçtim. İlişkimizi bir kalıba sokmak zorunda değildik. O beni seviyordu bende onu. Bunu bilmem yeterliydi.