*Cold's POV*Bumangon na ko sa kama ko. Nagtataka kayo kung bakit wala akong alarm clock? Sinira ko kagabi. Matutulog palang ako nagring na. Tsh. Anong oras na ba?
7:45 na. 8:30 ang pasok ko. Haay makaligo na nga.
Mabilisan lang ang ligonko. Ba ayaw ko nga malate.
Hindi na ako nagbreakfast dahil late na nga ako.
"Yaya Drey send these invitations to my gangmates. They're in Korea. Gotta go." Inibot ko yung invitations kay yaya Drey at umalis na.
After 3 mins nakarating na ako sa school. Bilis no? Pinaharurot ko kotse ko eh.
"Hey strawberry." Fuck! Mamatay ka ng strawberry ka. Bwiset talaga tong lalaking to.
"Ugh. I said don't call me strawberry."
"Whatever strawberry." Leche. Ke aga-aga nabwibwisit.
"Tangna naman Reid ang aga-aga sinisira mo araw ko. Leche lang." Napatingin siya sakin tas nagsmirk. Shit ano yun? P*t@ ang hot niya. Ay ano bang pinagsasasabi ko? Bwiset.
"What's that?" Tanong niya ng nakatingin sa invitations na hawak ko. Bigyan ko kaya to. Wag na binibwisit ako eh.
"Invitations." Nagdala kasi ako ng 20 pieces eh. Ung 180 iniwan ko sa bahay katamad kaya magdal ng mabigat.
"For what?"
"My 18th birthday."
"Am I invited?"
"If I'll invite you why am I not giving you an invitation?"
"Edi bigyan mo ako."
"Eh paano kung ayaw ko?" Asa siya. Peste.
"Damot. Parang wala tayong pinagsamahan." Alam niyo ung boses na parang nagpapakabata pero cold? Ganun boses niya muntanga lang.
"Asa kang bibigyan kita eh simula nung nakilala kita araw-araw mo na akong binibwisit eh."
"Eh ang sarap mong asarin eh. Bakit ba? Andaya. Kung ayaw mo akong i-invite ako ang gagawa ng paraan. Bleh." At paano naman siya gagawa ng paraan? Bahala siya dyan basta hindi siya invited. Bwiset maypadila-dila pang nalalaman.
"Bahala ka. Basta hindi ka invited." Nagsmirk siya sa sinabi ko. Psh. Bwiset talaga panira ng araw.
"Tara na malalate na tayo." Hinawakan niya yung pulso ko at hinatak ako actually kinalakad ako papunta sa room. Gago talaga to. Bwiset.
"Ehem. Ma'am Riza I'll expect you there." Sabat abot ko ng invitation kay Ma'am riza math teacher siya. Favorite teacher ko. Tropa tropa lang yan.
"Sure I'll be here Cold thank you." Jolly niyang sabi. Isa rin yan. Masyado siyang jolly na parang walang problema kundi ang math problems na mabilis naman niyang nasosolve. Tsh.
"Daya. Sita binigyan ako hindi. Tsh." Bulong naman nitong katabi ko pagkaupo ko. Peste.
"May sinasabi ka?"
"Ha? Ako? May sinasabi? Wala. Wala." Bwiset.
"Psh. Watever."
Nagsimula at natapos ang discussion ng 1st sub ng hindi kami nagpapansinan. Bahala siya dyan.
"Good morning class. I expect that your projects are already ready. So as I call your surname please pass your project." Psh. Eto na yung bwiset na teacher na to. Tsh. At ayun nga nagsimula na siyang magtawag ng surnames lalaki ang tinatawag niya kasi 30 kami sa class 15 boys and 15 girls. So automatic na nandun narin yun. Nakasulat kasi sa envelope yung mag-partners. "De Castro." Tas tumayo si Reid teka del valle to ah. Ay oo nga pala de castro siya dito.
BINABASA MO ANG
The Demon Inside Me
General FictionIf being emotionless again will make me strong, then so be it. Cause if feeling something hurts like this, I'd rather be numb. Its so hard to let go of the demons inside you when they are the ones holding you when no one else would. Warning: This is...