*Cold's POV*"Master advantage mo kaya to. Pang black mail mo kay Princess." Narinig kong bulong ni Francis kay Sky. Napangisi si Sky. Uh oh. This is not good. This is so not good.
"Yeah. Maybe you can be my Personal assistant? Secretary? Maid? Slave? Oh I know. You will just do everything I want you to do. Evreything I say." Nanlaki ang mata ko. I am Caeze Orhine Leigh Dhine Dela Fuente no one orders me to do anything! Bwisit. Eto ba ang consequence ng pagkakaroon ng low profile? Psh.
"What?" Nagtataray parin ako kahit nagkakaganto na. "That will never happen." Ngumisi siya.
"K. Francis edit my voice kung pwedeng tanggalin mo ang boses ko go. Edit my face also then post it." What the fvck?! Ipapangalandakan nila na ganyan ako magwala? Ugh no choice paalis na sila.
"Fine. Until when?" Mahinahon kong tanong. Napatigil naman sila nakakainis akala ko pa naman maayos yung tatlong yun. Bwisit. Humarap sila sakin ng nakangisi.
"As long as I want to." Tinignan ko siya ng matalim bago tumango. "Now I want you to carry all our bags." Tinanguan ko lang ulit siya. Wag siyang aasa na kakausapin ko siya. Kahit yung tatlo pa. Bwisit. Teka pupunta pa pala ako kay Rance. Psh. Text ko na nga lang siya.
"Princess sure kang kaya mo lahat ng bag namin? Ok lang kahit wag na yung sakin. Masyadong mabigat." Ang kapal rin naman ng mukha ng Jeydn na to. Kanina lang tatawa-tawa siya.
"No Jeydn. Bubuhatin niya lahat. Wala tayong dadalhin." Napatingin sakin si Jeydn ng may pag aalala. Inirapan ko nalang siya.
"Bags." Sambit ko at iniabot ang kamay ko. Yung parang sinasabi ko na akin na yung mga bags niyo. Like that. Kinuha lahat ni Sky yung mga bag nila at sinabit sa palad ko. Medyo heavy pero sa kagaya ko magaang lang. Nanlaki ang mga mata nilang lahat dahil nung binitawan ni Sky sa kamay ko ang mga bag hindi man lang gumalaw ang kamay ko. Pero yung gulat na mukha ni Sky napalitan agad ng blank face. "Where?" Tinatanong ko kung hanggang saan ko bibitbitin tong bag nila.
"Hanggang condo. Ideliver mo mga bag namin." Tumango lang ako at nagderederetso na sa parking lot. Pagkadating ko dun hinanap ko ang kotse ko at sa putanginang dahilan. Wala na ang kotse ko sa pinagparkingan ko. Asan yun?!
"Looking for your car?" Napaharap ako sa taong nagsalita.
"Gwineth Sandoval." Tanging lumabas sa bibig ko. I know her. Dahil nagpabackground check nga ako sa school at nakita ko ang mga mukha nila dun.
"I'm not so surprised that you know me. After all I heard that you are the bloody Caeze Leigh Guevar." Mayabang siya. Psh.
"You heard or you saw? Thats two different things, Gwineth. You've been missing right?" Napangisi siya kaya nginisian ko rin siya. Nagkamali siya ng kinalaban. Nakita kong dumating yung apat na mokong pero nanatili silang tahimik.
"You're right. I've been gone for a long time. But one of the students here mentioned my name so I came."
"Have you been, Gwineth? Have you been? You know your thick glasses and nerdy looking mask won't cover your real identity." Nginisan ko siya at nakita kong naguluhan na siya. "I'll give you a friendly advice. Don't use another person's identity to conseal the truth. Hindi mo gugustuhing kalabanin ako, Gwineth or should I say..."
"Shut up! Just stop it!" natataranta na siya.
"See? You're already scared. Pupunta ka dito. Tatangayin ang sasakyan ko. Tatakutin ako. Hahamunin ako. Pero kabaliktaran ang nangyari. You wouldn't want to mess with me Sandoval. Kaya kong ilabas lahat ng alam ko tungkol sayo. Sa taong ginagaya mo at sa pamilya mo. Kawawa naman yung pamilya niya. Akala nila ang sweet babygirl nila ay bumalik na. Yun pala may nanggagaya lang. What would your daddy feel if he discovers that her unica hija is a criminal.? Before you come here and threaten me about things that you think you know about me, know first if I don't know things about you. I'll get my car at your back. Oh and I love the color." Napanganga naman siya sa sinabi ko. kaya hindi ko makita yung sasakyan ko dahil iniba niya ang parking space at pinalitan ng color. Ang pinalit niya ar red. Medyo may design pa nga na thunder na color white.
BINABASA MO ANG
The Demon Inside Me
General FictionIf being emotionless again will make me strong, then so be it. Cause if feeling something hurts like this, I'd rather be numb. Its so hard to let go of the demons inside you when they are the ones holding you when no one else would. Warning: This is...