The Demon Inside Me

Chapter 40: A Smile

Chapter 40: A Smile

"They are coming." Humahangos silang papunta samin. Nasa dining room kami nagsisiksikan dahil sa biglaang pagdating ng lahat. All the gangs associated with us and my ninjas.

"I called them all." Pagpapaliwanag ni gramps. "We need extra force inside the house, not just out." Dugtong pa nito na sinangayunan ko naman.

Isang malakas na pagsabog ang tumigil sa pag-uusap naming lahat sa hapag kainan.

"What the fuck was that?!" Gulat na sigaw ko.

Agad na nahagip ng mata ko si Enzo na humahangos papunta samin. "They bombed the gate."

Sandaling natahimik ang lahat at parang maging ako ay nabingi na rin. Agad kong naisip ang mga bata na naglalaro sa kwarto ni Blue.

"Fuck. The kids!" Sigaw ko. Agad naman silang nagising sa pagkakatulala at sabay-sabay kami nina Sky, Ate Red at Gray at ang mga asawa nila na kumaripas ng takbo paakyat sa kwarto ni Blue.

Si Sky ang unang unang nakarating ngunit hindi nito mabuksan ang pinto. "Blue, baby open the door. Si daddy to." Lumipas ang ilang sandali at hindi parin nagbubukas ang pinto.

"White? Son open the door." Subok ni Gray but to no avail, they still didn't open the door. Nagsisimula na kaming kahabahan pa lalo.

"A-ara." Nanginginig kong bigkas sa pangalan ng babae kong anak. "Baby open the door for mommy please?" Still, it won't open.

"I'll just break the door." Akmang sisipain na ni Sky ang pinto nang may maalala ako kaya pinigilan ko ito.

"No! Sky don't!" Maang silang napatingin sakin. "Our kids are smart. And Blue has a secret room in there. Its the safest room in this house. I bet its where they are." Paliwanag ko.

"How sure are you that its the safest?" Tanong ng asawa ni ate Red.

"I'll bet my whole family's life its the safest room they could be in. No bomb can destroy it and no one and nothing can get through the walls of that metal room." Huminga ako ng malalim bago nagsalita ulit.

"My family's always in danger that's why we have a room like that. I strictly instructed Blue that if ever something happens or if he feels that something isn't right go to that room and stay safe."

I know my words aren't enough. Kahit sarili ko hindi ko rin basta na lamang mapanatag dahil bilang isang ina, hindi ko rin maiwasan na mag alala.

Ilang katanungan pa ang ibinato nila sa akin para masiguradong ligtas ang mga bata sa loob ng kwarto na sinagot ko sa paraang alam kong kahit papaano ikapapanatag nila.

Pinakalma namin ang aming mga sarili saglit bago namin naisipang bumaba. At hindi ko inaasahan ang nadatnan namin.

They fucking got through.

Dahan-dahan kaming naglakad patungo kila Gramps at kina tito at tita habang nakatutok sa amin ang mga baril ng kalaban.

How the fuck?

"Got the kids hidden?" Nanguuyam na sabi ng isa sa kanila. "Hindi na dapat kayo nagaksaya pa ng panahon. Buong bahay niyo ang pinaliligiran namin." Dugtong pa nito.

"Who said they're in the house?" Pagpatol ko rito.

Naningkit agad ang kaniyang mga mata at agad nagutos sa mga tauhan niya na paligiran ng maayos ang buong bahay.

Then my plan worked. I was just checking kung gaano nga ba sila karami para mapalibutan ang mansiyong ito. I guess totoo nga na nagsama sama ang iba't ibang mafia para mapabagsak kami.