Thirty

15 3 0
                                    

Chapter Thirty: They'll keep it as a secret first.







- - -









Shamie's POV








"Anong nangyayare? Ikaw naman kasi! Bakit ganyan klaseng ganda ang meron ka? Oh ano ngayon? Nahihirapan ka! Ayaw mong manakit ng damdamin ng iba pero ayaw mo rin namang mag-paasa! Ngayon? Ano ng gagawin mo, ha?"









"Hindi ko alam. Madam, tulungan mo ako!"









"Kung makakapunta lang ako dyan ay talagang matutulungan kita! Pero hindi ako makakalipad! Anong cellphone number nyang mga lalaking nang-gugulo sa isipan mo? Ano? Ibigay mo at tatawagan ko nang maturuan ko ng kung anong leksyon yang mga yan!"












"Sabihin mo nalang kung anong pwede kong gawin. Diba, expert ka naman sa pangre-reject? Paano?"










"Just tell him the truth Shamie," Erlyn said.










Nandito ako ngayon sa ground floor parin. I am talking with Thea sa phone together with Erlyn beside me. The other members are in the practice room, si Mr. Kyong, may kukunin lang daw sa company, babalik daw sya agad.









Ako, hindi ako maka-sunod sa practice room. It's still awkward and I don't even know if Harley's really serious. Good thing Erlyn's here kaya may kasama ako kahit papano.









"Oo nga. Wag mong gayahin ang way ng pag-re-reject ko madam. Masyado akong brutal with words, unlike you na, you don't want to hurt someone else's feeling. Kaya nga namomroblema ka ngayon eh."









"Sabihin mo, na, hindi mo kayang suklian yung nararamdaman nya."










"Ang problema Ers, kaya ba nya? Kaya ba nyang sabihin?"








Yes, they're close already. At imbes na tulungan ako, sila ang nagtulungang dalawa.










"Kaya mo ba?" Erlyn asked. I rest my head sa table, and calm myself. Lalo akong nase-stress sa dalawang ito eh.








"Shamie, are you okay?" Thaniel asked, habang bumababa sa stairs.








"I am." I answered. Pero hindi talaga, I'm really not okay. Thea is right, I'm bad at rejecting people.








Sobra kasi akong nagi-guilty, kahit wala naman akong kasalanan, kahit na sinabi ko lang ang totoo at pawang katotohanan lamang. Pag si Thea nga ang nang-re-reject, ako ang nagi-guilty for her.












"Thaniel! Hi!" Thea greet from the phone. I see, she's not stuttering na, and she sounds comfortable talking kahit na may isang member around.









"Hi?" Patanong na sabi ni Thaniel, while waving his hands a little. He's throwing me this, sino yan? look. Which is kinda cute.









"She's my bestfriend. Thaniel, this is Thea, Thea, Thaniel." Pakilala ko sa kanila.









"Shamie, una na ako. Pinapatawag ako sa company nyo eh. I'll be back kasi I'll discuss something with you later." Sabi ni Erlyn, slowly getting up. Bumaling sya sa phone, where Thea is visible.








"또 만나 네요" We Meet Again "Tto Manna Neyo" Where stories live. Discover now