DISTANT (Love Series 2)

CHAPTER 52

He turned to me in shock. Good thing and here we are at home. It's late at night so make sure only the housemates are awake now.

"You made a promise .." I was irritated at the beginning which surprised him.

"Aubrey ..." he planned to come closer but I just backed away.

A drop of tears left me causing him to stand firm. "We're getting married Coby. But the way you look at Thalia--"

"Thalia has nothing to do with this"

"Nothing?" I laugh at the promise. "Since he came, you've lost your attention on me" I moaned. I don't even care if someone hears the two of us arguing. "What's wrong with him without me? What's wrong with him and why did you forget my presence?" I said more.

"You're drunk Aubrey" her tone suppressed anger something that made me smile. I also violently wiped the tears that ran down my cheeks. "You need to take rest--"

"You are my fucking rest, asshole!" I shouted causing him to close his eyes tightly. "You're my rest but I'm just like wind in the twing we're both side by side" I cried in addition. He kept listening to every word I uttered. "We're fine. We have a good relationship. But why is this? Why are you making me like this?"

"You're wrong in thinking Aubrey--"

"Explain it!" I cut him off. He could not speak because of the strength of my scream.

"Aubrey-son?" I heard Mommy call causing Coby to turn to me as if begging. "What's going on there?" The footsteps were approaching where the two of us were.

"I'm sorry Aubrey--"

"You. Fucking. Whore!" I giggled before approaching him and gave him a series of slaps that I knew would make his face soften the next day. I continued to start while he just accepted my pain. "I hate you! I hate you!" I cursed him to death. Someone holds my hand. I almost slapped Mommy for holding her but it was good and I was able to control myself.

"Why are you hurting him?" Mommy asked worriedly before turning to Coby. "Are you okay?" He asked here which Coby ignored.

"Leave me. Have fun with your girl" I insisted before marching away from the living room.

I could hear him calling and begging me but I became stubborn.

"Pick-a-boo bulinggit" panggigising ni Kuya Emerton dahilan upang mapabalikwas ako sa pagkakahiga sa kama.

"Anong ginagawa mo dito Kuya?" Iritado kong tanong na ikinalahakhak nya.

"May bisita ka" ani nya na nagpataas sa kilay ko. Mukhang alam nya na ang sagot sa reaksyon ko kaya naman nagdagdag sya ng sasabihin. "Naaalala mo ba yung lalaking nakipagkilala sayo kahapon?" Tanong nya nang sandaling maglakad na kami papunta sa sala.

Tango lamang ang isinagot ko dahilan upang ngingisi ngisi siyang tumingin sakin. "Lumayo ka don. Pedophile yon" halakhak nya na ikinanguso ko.

I was five back then when Coby starts to visit me.

"Andito na si Maria" tinig ni Kuya Emerton. Agad na bumaling sakin yung lalaking kausap ni Sister Esme. Sa di inaasahang sandali ay nakita ko ang pagningning ng mga mata nya-- bagay na hindi ko na nakikita sa kanya ngayon simula nang dumating si Thalia.

"Can we talk?" Tanong ko sa kanya sa kabilang linya. Isang buntong hininga muna ang pinakawalan nito bago sumagot.

"Sige. Papunta na ako" ani nya bago ibinaba ang tawag. Isang patak ng luha ang dumaloy mula sa mata ko patungo sa pisngi ko hanggang sa magtungo ito sa bedsheet ko.

Bakit Coby? Bakit?

"Hindi ko alam kung kaya kitang ipaglaban gayong nanlalamig ka na sakin" bulong ko sa sarili bago pumikit.

Nagising ako sa kwarto. Kwartong hindi pamilyar sa mga mata ko.

"Elise. Gising na" katok ng isang katulong sa labas ng kwarto ko.

Elise? Sino si Elise?

Dahan dahan akong bumangon at pinakiramdaman ang sarili ko. Bahagya pa akong nagitla nang makita ko ang maliit kong kamay. Nasa katauhan ako ng isang batang babae. Nakasuot ako ng isang puting dress at walang sapin ang mga paa.

Ramdam ko ang lamig ng tiles na inaapakan ko hanggang sa makarating ako sa di pamliyar na pinto ng kung kaninong kwarto ito.

Isang babae ang lumingon sa gawi ko. Pamilyar ang bulto ng katawan nya sakin habang ang mukha nya naman ay tila ba malabo sa paningin ko.

Kita ko ang pagtaas ng kilay nya at maging ang mga mata nyang matalim ang titig sakin.

"Goodmorning Ate" bati ko sa kanya ngunit irap ang ginawad nito sakin bago ako nilagpasan. Ramdam ko ang pagnguso ko sa inakto nya.

"Thalia" bulong ko sa hangin bago iminulat ang mga mata. Di gaya kanina ay narito na ako sa kwarto ko. Sa ceiling fan unang tumama ang paningin ko hanggang sa maaninag ko si Coby na nakaupo sa gilid ng kama ko.

Dahan dahan akong bumangon mula sa pagkakahiga dahilan upang makuha nya ang atensyon ko. Dahan dahan nyang ibinaba ang cellphone at hinawakan ako sa pisngi.

"Are you okay?" Tanong nya na tinanguan ko.

Pain covers my head dahilan upang mapapikit ako at mapahawak sa ulo ko.

"Alam mo? Dapat hindi ka na nabuhay !" Sigaw sakin ng babaeng nakita ko kanina. Agad na tumama ang ulo ko sa cabinet na naging sanhi upang matumba ang iilang gamit na nakalagay rito. Bahagya rin akong nahilo dahil sa pagkakatama ko sa dibisyon nito.

"A-ate.." nanginginig at nahihirapan kong tawag sa kanya.

Palibhasa ay nagtungo sa Europa si Dad habang si Mom naman ay nasa Cebu. Tanging ang mga katulong lamang ang kasama namin sa bahay. Natatakot ang mga katulong namin kay Ate dahil iba ito kung magalit.

"Bwisit" she cursed bago nya ako iniwan na nakaluhod sa sahig.

I was four years old back then nang binagbuhatan ako ng kamay ng sarili kong kapatid.

"Aubrey.." tawag sakin ni Coby bago ako niyakap at inalo nang magsimula akong umiyak. "I-I'm sorry Aubrey. I-I'm sorry.." aniya habang nasa balikat nya ako.

Ngisi ni Ate ang bumungad sa paningin ko bago nya ako binitiwan at iwanan sa dagat ng tao.

"Ate!" Sigaw ko sa kanya pero nagpatuloy lang sya sa pagtakbo palayo sakin.

She's a witch.

Tinuring ko siyang kapatid pero ganito ang isinusukli nya sakin.. ang ilayo ako sa mga magulang ko.

"Thalia.." bulong ko na tiyak kong narinig ni Coby dahil tumigil sya sa paghagod sa likod ko. "Thalia ang pangalan ng kapatid kong nagpabaya sakin" naluluha kong sambit pero naroon ang pait at galit.

Magkasalikop ang mga kamay namin ni Coby habang naglalakad sa dalampasigan. Dito ko naisipang magpalipas ng maghapon. Mabuti na lamang at siya ang kasama ko dahil pakiramdam ko ay nagiging payapa ang mundo ko kapag sya ang nasa tabi ko.

"Hindi ka raw umuwi kagabi" panimula ko dahilan upang balingan nya ako ng tingin. Kanina pa kami tahimik. Mukhang malalim ang iniisip nya kaya naman wala akong lakas ng loob upang masimulan ang usapan.