Karanlık Elementler Serisi || Ateş'in Kızı / TAMAMLANDI / DÜZENLENECEK

23. Bölüm : Su'yun Oğlu Ve Ateş'in Kızı...

"Sende bize ait olan bir şey var, Atlas. Ve onu bize vermen gerekiyor."

Dedi Jason tekdüze bir ifade ile. Güldüm usulca.

"Ve sende onu size vereceğime inanıyorsun."

Dedim alayla. Buna inanması aptallıktan başka bir şey olmazdı. Deniz, buzdan bakışlarını bana dikerek konuştu.

"İstesen de istemesen de Ayaz ile öpüştüğünüz kütüphaneden aldığın o bilgileri bize vereceksin."

Ayaz ile öpüştüğümüz bilgisini neden vermişti ki şimdi?

"Sen..."

Dedi abim ölümcül derecede sakin olan gözlerini Ayaz'a dikerken. Deniz'in amacını da anlamış olduk böylece.

"Benim kardeşimi mi öptün?"

"Benim ikizimi?"

Dedi hemen ardından Evren. Kaşlarımı çattım.

"Kesin sesinizi!"

Dedim sert bir sesle. Abim ve Evren'in öfkeli bakışları bana dönerken hemen yan koltukta oturan biyolojik babacık kısık gözlerle bana bakıyordu.

"Cidden? Bunu şimdi mi konuşacağız?"

"Evet!"

Dedi abim ve Evren aynı anda. Kaşlarımı çatarak abime baktım.

"Seni mutfakta nasıl bastığını unutmadım, abi. Kız seni, sen de kızı bir güzel sömürmüştün. Şimdi kes sesini."

Dedim sertçe. Abim susmak zorunda kalırken Evren'e döndü bakışlarım.

"Hele sen tek kelime etme! Hakkın yok bir kere, tamam mı? İster beğen ister beğenme. Zerre kadar umrumda değilsin, Evren."

Üzülmesi, kırılması şu anda dert edeceğim son şey bile değildi. Benim üzüldüğüm kadar üzüldüğünden emin olmak isteyen tarafım ile ona sımsıkı sarılıp onu herkesten sakınmak isteyen tarafım savaş halindeydi.

Deniz'e diktim bu kez bakışlarımı.

" Bir daha sakın ortalığını karıştırmaya çalışma. Çünkü canını yakarım, Deniz."

Beni zora düşürmeye çalışıyordu ama bilmiyordu ki ben zora düşersem bile bu, ben istediğim için olmuş demekti.

Yüzümü buruşturup ortaya konuştum bu kez.

"Ayrıca öpüşmek karşılıklı bir eylemdir. Karar benim kararım. Kimseyi de ilgilendirmez. İstediğimle öpüşürüm. Kime ne?"

Jason ile buluştu bu kez gözlerim.

"O bilgiler bana ait artık. Hem sence ben onları kopyalamadım mı?"

"Bilgisayarına kopyaladın, Atlas? Bilgisayarın nerede sence?"

Dedi Jason alayla. Kaşları çatıldı ve öyle hızlı yerimden fırladım ki... Benim kalkmamla herkes kalkarken Jason'ın üzerine yürüdüm.

"Eğer... O bilgisayara bir şey olmuşsa seni öldürürüm."

Bunu öyle soğukkanlı bir şekilde söylemiştim ki bunu yapacağıma herkes inanmıştı.

Kalkmayan tek kişi biyolojik babacıktı.

"Sakin ol, Atlas. Bilgisayarın bende..."

Dedi biyolojik babacık. Jason'ın bakışlarından geçen korku ile kaşlarım çatıldı. Biyolojik babama döndüm.

"Ve inceledim."

Dediği zaman alay dolu bir kıkırtı döküldü dudaklarımdan.

"İnceleyemezsin. O bilgisayarı açabileceğine mi inanıyorsun? Hadi açtın diyelim. Sence o dosyalara erişir misin?"