Karanlık Elementler Serisi || Ateş'in Kızı / TAMAMLANDI / DÜZENLENECEK

13. Bölüm : Anka'm...

Bilmediğim bir sebepten dolayı alevlerin maviye dönmüştü. Ve yakmayordu. Tam tersine dondurucuydu.

Ateşin Yakıcı Soğukluğu...

Gerçekten yakıcı bir soğukluktu bu. Temsilciler bu aralar benden bir şeyler gizliyor gibi dursalar da umrumda olmamıştı.

Tepemde uçan ve şahin benzeri bir ses çıkaran kuş artık sinirlerimi bozmaya başlamıştı. Evren'in cenazesinde ve sonrasında onu görmüştüm.

Sırtımı yasladığım ağaçtan uzaklaşıp kafamı gökyüzüne kaldırdım.

"Bana gel."

Diye fısıldadım. Kolumu öne doğru uzattım. Kuş sanki beni anlamışçasına aşağı doğru uçmaya başladı.

Yaklaştıkça görüntüsü netleşti. Görüntüsü netleştikçe ben dehşete düştüm. Koluma konduğu zaman dehşet yerini hayranlığa bıraktı.

"Sen.... Sen mükemmelsin."

Dedim hayranlıkla.

-Sonunda beni çağırdın.

Zihnimde duyduğum ses ile irkildim istemsizce.

"S-Sen ben zihnime mi konuştun?"

Zihnimde bir gülme sesi yankılandı. İstemsizce gülümsedim.

"Bu harika bir şey!"

Onu inceledim. Aynı dövmemdeki gibiydi. Tek kelime ile mükemmel...

Öyle güzeldi ki... Bedeninin bir yarısı ateş kırmızısı diğer yarısı resmen ateş mavisiydi. Öyle güzeldi ki...

Ateşi tenime değiyor ama beni yakmıyordu. İçimde ona dokunma isteği peyda oldu.

Parmaklarım ona doğru uzandı ve kanadına değdi. Tüyleri o kadar yumuşaktı ki.... Parmaklarım üzerinde gezerken sesini çıkarmadı. Sırtında boydan boya gezdi ve kuyruğundan aşağı kaydı parmaklarım.

"Sen bir Anka mısın? Hani şu... Simurg olan?"

Dedim şaşkınlıkla. Aslında o olduğu açıktı ama...

-Ruhlarımız bağlı bizim. Sen bensin ve bende sen...

"Ben senim."

Diye fısıldadım hayranlıkla. İçime bir şeylerin aktığını hissettim. İçimdeki boşluğun bir kısmının dolduğunu. Evren'in gidişiyle açtığı o sonsuz ve karanlık boşluğun hafiflediğini hissettim.

Sanki hayatımda ilk kez nefes alıyormuş gibi hissettim. Yeniden doğmuş gibi...

Yaşıyormuş gibi...

Evren olmadan da yaşayabilecekmiş gibi...

Hissettiklerim yüzünden kendime kızamadım bile. Öyle mutlu ve huzurlu hissediyordum ki...