6. Bölüm : Hayal Kırıklığı

4.1K 294 58
                                    

Herkes gibi o da dondu kaldı. Ağır ağır bana doğru döndü. Gözlerinde gördüm. Hayal kırıklığı, ihanete uğramışlık hissi, üzüntü, acı, öfke ve belki de bir parça nefret...

"Ne?"

Dedi kırık sesi ile. Bana öyle acı dolu öyle kırgın bir bakış attı ki o anda ölmek istedim.

Abim, ev arkadaşlarım ve temsilciler dehşete düşmüş bir şekilde bana bakıyordu. Derin ve titrek bir nefes aldım. Gözlerim dolmuştu.

"Yanlış biliyorsun. Ben lunapark sistemini hackledim çünkü siz ikiniz eğleniyordunuz ve ben... Ben yalnızca bu süreyi uzatmak istemiştim. Çok mutlu duruyordun ve ben bunu uzatma istemiştim. Ama..."

Sertçe yutkundum. Ellerimi kullanarak açıkla yapmaya çalışıyordum. Hayatımda hiç bu kadar panik olduğumu hatırlamıyordum. Korku tüm bedenime yayılmıştı resmen.

İkizinizin sizden nefret edecek olduğu düşüncesi katlanılmaz bir şeydi.

" Ama bir şey oldu."

Diye devam ettim. Ona nasıl açıklayacağımı bilemiyorum. Öyle panik haline girmiştim ki kekeliyordum.

"Te-telefon birden dondu ve ardından b-başka komutlar vermeye başladı. Onun emniyeti gevşedi ve... Ve..."

Kafamı şiddetle iki yana salladım.

"Ben yapmadım. Ben değildim, Evren. Onu ben öldürmedim. Başkasıydı. Lunapark sistemini hacklemek için kullandığım telefonum hacklenmişti. Ben... Engel olamadım. Durduramadım. Kontrol yeniden bana geçtiğinde... O çoktan... Çoktan..."

Sertçe yutkunup ona baktım.

" Sana demiştim, Atlas. "

Onu kafamla onayladım.

" Uyarmıştın."

"Atlas, sakın! Bugün senden tek isteğim var o da bir şeyleri hacklemek sevdan yüzünden kimseye zarar vermemen. Bak bugün onun doğum günü! Sakın mahvetme, Atlas!"

O gün söyledikleri kelimesi kelimesine zihnimde yankılanırken tekrar etmiştim.

"Sen ne yaptın peki, beni mutlu etmeyi çok isteyen kardeşim?"

Benden nefret ediyordu. Benden gerçekten nefret ediyordu.

"Onun doğum gününü ölüm günü yaptım."

Dedim pişmanlık dolu bir sesle. Histerik bir şekilde gülüp beni başı ile onayladı.

"Sakın, Atlas! Sakın gözüme görünme!"

Deyip bana tehditkarca bir adım attı.

"Senden. Nefret. Ediyorum. İkiz."

"Evren!"

Abimin sert sesini umursamadan bana son bir bakış atıp çıktı.

"Atlas..."

Dedi yumuşak bir sesle. Elimi kaldırıp susmasını sağladım. Yanaklarımı sertçe silip ellerimle yüzümde birkaç kez hava akımı yarattım. Ardından derin bir nefes alarak gülümsedim.

Karanlık Elementler Serisi || Ateş'in Kızı / TAMAMLANDI / DÜZENLENECEK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin