BITTER SWEET EQUATION

장-25

On the other hand. Dinala nina Akiro si Lalin sa ospital ng school. Tarantang-taranta silang tatlo lalo na sina Gab at Zhy. Dahil halos naghahabol pa rin ng hininga si Lalin.
          
     
"I don't really understand, what's happening to her!" He shouted beyond on his worries. Tinatakbo na nilang tatlo ang malamlam na hallway ng university. Si Zhy ay hawak pa rin ang flashlight. At buhat-buhat ng binata si Lalin.
   
   
"I-need a-a-air. I-I c-ca-can't br-b-breathe." Lalin was heavy breathing as she said it. Her voice was clearly gasping an air to breathe, but it seems that she's struggling. Lalong nag-alala ang tatlo.
   
"Lene, don't close your eyes okay. Malapit na tayo. Be strong please."pagmamakaawa ni Zhy sa kaibigan na wag pumikit at magpakatatag.
   
   
Halos liparin na ng binata ang ospital at lakad-takbo na ang nagawa nilang tatlo. Zhyra was nearly crying.
   
   
Bagamat gustong kumalma ng binata. Akiro seems didn't know what to do anymore. To the point that he's sweating already. Kitang-kita niya sa mukha ni Lalin kung gaano ito nahirapan sa paghinga. She's losing air lungs that she's supposed to be breathing freely and lightly. Pero tingin niya ay unti-unting nawawalan at nauubusan ng paghinga ang dalaga.
   
   
Kaya ng makapasok sila sa ospital. Ay agad nilang tinawag ang medic upang maihiga si Lalin sa stretcher, at itinakbo ng mga nurse at doctor ang dalaga emergency room. Napabuga ng hangin ang binata, at parang noon lang niya naisipan na huminga matapos ang nangyari. Nakatayo lang siya sa harap ng two-doored na E.R.
   
   
Makailang ulit na mabibigat na paghinga ang nagawa ng binata, bago tinignan sina Zhy at Gab. Parehong nakatukod sa hita nila ang parehong mga siko at nakatakip ang dalawang palad sa kani-kanilang mga mukha. They're both seems exhausted and worried as well.
   
   
Habang sa isang tabi ng upuan, malapit kung saan ipinasok ang dalaga. Ay may mahabang upuan sa gilid na gawa sa aluminum. Doon ay parang lantang-gulay na umupo roon sina Zhyra at Gab.
   
Hindi na napigilang ni Akiro ang magtanog. "Zhy, what really happened to Lalin earlier?" He asked. And obviously he's unaware. Litong-lito ang mukha ng binata habang nakatingin at naghihintay ng sagot mula kay Gab at Zhyra.
   
   
Nag-angat ng ulo si Zhyra at tumingin kay Akiro."She has phobia."tipid na sagot ng dalaga. At naroon ang lungkot sa tinig nito.
   
   
And before Akiro could've react, ay lumabas na ang doctor. Madaling napatayo ang dalawang babae. At maging siya ay sumunod at lumapit na rin.
   
   
"Nasaan ang kamag-anak ng pasyente?"
   
"Wala po dito doc, kaming mga kaibigan lang niya ang nandito." Gab answered.
   
   
Tumango ang nakauniporme na lalaki. "Okay. So alam ba ninyo ang tungkol sakit niya?"doctor said facing Gab and Zhy. Habang si Akiro ay halatang nagulat sa sinabi ng doctor at hindi nakakibo.
   
       
Si Zhyra ang sumagot."Yes po, Doc"
   
   
"How is she Doc?" Gab ask.
   
   
"Well, tinurukan na namin siya ng tranquilizer. Pero I suggest na she needs to undergo an immediate treatment. And her parents as well. Masyadong malala ang panicked attack and phobia niya. So, it's still better if her parents is here." the Doctor answer seriously. "I'll go ahead." At umalis na nga doon ang doctor. Kaya naman pumasok na silang tatlo sa loob ng E.R.
   
   
At pareho nilang tatlo na nakita ang kalagayan ni Lalin. May nakakabit na oxygen mask rito at tulog na tulog. Lalin looks peacefully sleeping with an oxygen. Tunog lang ng machine na galing sa pumping ng oxygen tank ang naghahari doon. Hanggang sa basagin ng binata ang katahimikan.
   
   
"Sakit? Anong sakit ang sinasabi ng doctor? And why panicked attack?"Tanong ni Akiro na nakatingin kay Zhyra. At noon lang din nakapag-react. He was silently listening to them about sickness and stuffed. At wala siyang naiintindihan. He was clueless.
 
     
Zhyra was sighing deeply, and it seems she's frustrated. "Lalin has a phobia. But I didn't know that she'll be also be in panicked attack too."frustrated na sagot nito
   
   
Akiro's forehead crinkled.
   
   
"Phobia?"he react shocked. He even take a look on Lalin's peaceful face on the hospital bed. And then look back we're Zhyra was standing near on Lalin's bed. Where she's laying.
   
   
"Yes!" tumatangong sagot ni Zhyra."Phobia of darkness,"she hesitantly look at Akiro's face.
   
   
"Pati na rin sa masisikip na lugar. Even elevator."she said. "She has history in elevators. I don't know if you find it weird whenever she take stairs than elevator but it really trigger her phobia."
   
   
While Akiro stilled in her revelation. Halata rin na nagulat ang tahimik lang na si Gab. Walang idea ang dalaga sa takot ni Lalin sa elevator. Ang alam lang ni Gab. Sa madilim lang may phobia ang kaibigan.
   
   
Humugot ang binata ng malalim ng paghinga. He's facial expression were painted disbelief. "D-does her Mom knows about this?"
   
   
"Tita knows nothing." Zhyra answered directly.
   
   
"What?" Hindi makapaniwalang bulalas ni Akiro. "Why?" He asked again in horrible disbelieve.
   
   
Zhyra faking her laugh. "What do you mean why?"she fantastically replied another question."Is it hard to believe that her mother is too busy to know a simple things about Lalin."
   
   
"Imposible naman 'yan Zhy. You we're trying to say, she doesn't care about her daughter?" sabad ni Gab. Maski siya ay hindi rin makapaniwala at napapailing sa sinabi Zhyra.
Zhyra just shrugged off her shoulders and said."Well fortunately, maybe yes!"
   
   
Akiro reacted."Or maybe not!"he unhesitatingly said."You're concluded without thinking. Walang magulang ang hindi mahal ang anak nila." Alam niyang walang perpektong magulang. Isang bagay lang ang alam ni Akiro. Parents love their children endlessly.
   
   
"Tama si Akiro Zhy. Maybe her mom is a career woman, but it doesn't mean that she doesn't care nor love her daughter." Gab agreed.

"This isn't about who knows about her condition. It's about how she suffer without her parents."madiin niyang sambit.

"But her Mom needs to know."wika naman ni Gab.
Napailing si Zhyra at saka sa halip na magkomento ay hinalungkat nito sa bag ang telepono. Bahagya siyang lumayo at pumunta sa may gilid. Para tawagan ang yaya ni Lalin sa bahay nila.
   
   
But before she can dial her phone, bumukas na ang pinto ng E.R.
   
   
At mula roon sa pinto. Pumasok ang doctor, kasama ang tatlong yaya ni Lalin, sina Mema, Mimi at Honey. Kitang-kita sa mukha ng tatlo ang pag-aalala.
   
   
"Doc, kailan malilipat ng kwarto ang alaga namin?" Mimi asked. While Zhy put down her phone and slid it on her hermes bag.
   
   
"Maya-maya lang ho." sagot ng doctor kay Mimi."Anyway, I'll just check her vitals. Bago siya malipat sa private room."ani nito at lumapit sa kinahihigaan ni Lalin. Tumabi naman si Honey at Mema. Habang si Gab at Akiro ay nakatayo sa kabilang gilid. Pinapanuod ang pagsusuri ng doctor kay Lalin.
   

Meanwhile. Akiro just stared on Lalin's peaceful face. He can't really believe, that Lalin has a kind of condition. Kung saan sarili mismong takot ang kalaban niya. Hindi niya malaman, kung magagalit siya o maiinis sa mommy nito. How can she's being irresponsible like this. Mahinang napaatras siya ng apat na beses, at napaupo sa gilid ang binata. Pumalit naman sa pwesto niya si Zhyra.
   
 
Ilang minuto lang ay may mga dumating na nurses. Maingat nilang hiniga sa stretcher ang dalaga. At nang itulak na ng mga ito palabas doon si Lalin. Sumunod din ang tatlong yaya ng dalaga, pati na sina Zhyra, Gab at Akiro.

°°°°°
 
 
"Uhrgh! I really hate that bitch!" tinig ni Angel na punong-puno ng galit. Ang nangibabaw sa buong kabahayan nila. At gigil na inihagis sa mahabang sofa ang dalang pouch. Tumalbog pa ito sa lakas. Sa inis ng dalaga ay napasabunot at nagulo ang buhok nito. At pabagsak na napaupo.
   
   
"Honestly, masyadong papansin talaga ang babaeng 'yon!"komento naman ni Dolly. Ang itsura nito ay naiinis din tulad ni Angel."Pakiramdam ko umaarte lang 'yon!"
   
   
Nakuyom ni Angel ang kamao sa eri."Konti na lang sa akin ang babaeng 'yon eh, makikita niya!"saka nasuntok ang dalawang magkakuyom na kamao.Padaskol niyang kinuha ang pouch na nasa gilid niya. Kinalkal niya ang telepono sa loob at naisip tawagan ang boyfriend niya.
   
   
She dialed Akiro's number. It rang three times before she heard his baritone voice on the other line."Hello!"
   
   
"Ah Akiro, what happened?" she ask immediately. Angel tried not to sound irritated. But it naturally came out. She'll doubt if Akiro noticed the it sounds.
 
   
Akiro sigh."It doesn't matter."wika ng binata. At halatang umiiwas. Nakaramdam na naman ng inis si Angel."Napatawag ka?"
   
   
Nagtitimpi na naman ng inis si Angel. She knows that he was hiding something from her. Kaya lihim na napahugot ng malalim na hininga ang dalaga.
"Ahh, wala worried lang ako sa nangyari kay Lalin kanina. I saw her kanina with you. And hindi ka man lang nagpaalam sa akin. So, I'm worried."kinilabutan siya sa huli niyang sinabi. She even rolled her eyes. Maging si Dolly ay napangiwi sa isang tabi.
   
   
"She'll be okay and I'm sorry, Angel. Babawi ako next time." maiksing tugon ng binata.
   
   
"Well that's good to hear!"labas sa ilong niyang sabi.
   
   
"You don't have to worry about me. Mahalaga ay magpahinga kana at pakisabi kay Lalin na magpahinga siya ng maayos ng hindi nadidisgrasya."may pait na sambit nito. Saka tinapos ni Angel ang tawag. Dahil ang totoo ay inis at galit ang nararamdaman niya.