BITTER SWEET EQUATION

장-12

    Chapter 12
   
Flashback~
   
   
Would anyone tell her where school she's going? Because she's definitely have a nerve problem. Panay ang pangangatog ng kanyang tuhod at puro kagat sa kuko. Hindi naman maiwasan ng binata na hindi mapansin ang ginagawa ng katabi.
   
   
Akiro hissed. "Stop."
   
   
"What?"asik ni Lalin sa gitna ng pagkagat sa kuko.
   
   
"Stop biting that would you. And stop doing that infront of me. It's disgusting."agap naman ng binata.
   
   
   
Imbis na makinig ay pinagpatuloy niya lang iyun. She'll definitely collapsed if ever this young man beside her pushed her away in the car. So, she can go to school.
   
   
   
She can't go to school. She just want to annoy, Akiro. But instead of going back to his condo and saying 'you stink. So, go back and change'. And her plan b will come. This is the part she'll lock her self in her room. But unfortunately, she's inside and making way to stop the car.
   
   
Sinong tao ang may gustong pumunta sa school na hindi naliligo. Kahit na pasaway at matigas ang ulo niya. May delikisiya pa rin sa katawan niya. At yun ay ang maligo bago makipaghawaan sa ibang tao. So, embarrassing thing she will ever meet. That's so frustrating for her side.
   
   
"STOPPP!"biglang sigaw ng dalaga na agad namang inagapan ni Akiro sa pagpreno.
   
   
"What's your problem?"He hissed.
   
   
"Maliligo ako. Nakakahiya naman kay Ma'am kung mabaho ako, diba."she asked while laughing in bitter way.
   
   
Akiro frowned and looking at her gesture. She's doing it again. He said to himself. "Sana naisip mo yan bago mo ginawa."aniya saka pinaandar muli ang sasakyan.
   
   
   
Napanguso naman si Lalin at pinagkrus ang kamay. "And I want to go back, okay. You said I'm stinky."she said.
   
   
   
Hindi na lamang pinansin ni Akiro ang pagrereklamo ng dalaga sa tabi. Dahil sa kanyang isip ay kahit na anong pagmamakdol nito sa kanya ay dapat nitong panindigan ang ginawa. Akiro know what Lalin think when she didn't used the elevator. Or maybe he's just over thinking. But in the same time. It would rather be like this so she will learned her own lesson.
   
   
Like drinking her own medicine.
   
   
Nang makarating na sila sa paroroonan ay nilingon niya muna si Lalin sa pwesto nito. Katulad ng ginawa nito kanina ay nakasandal lang ang likod nito sa upuan habang ang dalawang braso ay magkakrus.
   
   
"Nandyan na sa loob lahat ng kakailanganin mo."he started.
   
   
Wala namang naging tugon ang dalaga doon. Isang mahabang hinga lang at mas lalong isinandal pa ang sarili sa upuan.
   
   
   
Hindi naman mawari ni Akiro kung paano pa ito kakausapin ng maayos. Dahil sa nakikita niya ay nagtatantrums na naman ito. Parang batang hindi napagbigyan sa gusto.
   
   
"You'll take your lunch in the cafeteria and also every breaktime."dagdag niya pa. Pero wala pa rin tugon ant dalaga. "And by the way, here is your allowance."aniya at lahad ng 100 pesos sa dalaga.
   
   
Napangiwi naman si Lalin at nandidiring tinuro ang perang papel sa kamay ni Akiro. "You think, kukunin ko yan?"saad nito.
   
   
   
"Whether you like it or not. You'll still going to have this. This your allowance for one day."wika niya at pilit na nilagay sa palad ng dalaga ang pera. "So, better spend wisely."ngiti niya pa.
   
   
   
Hindi naman maipinta ang mukha ni Lalin dahil dito. "You shitty shit!"asik niya. "At anong mabibili ko dito? Papasukin niyo ko sa elite school tapos baon ko 100? Ano akala mo sakin kinder na sasaya na sa magnum na ice cream. E' hindi man lang yata ako makakabili ng isang lunch dahil dito."habol hininga niyang sambit.
   
   
Tumango naman ang binata sa sinabi nito. "It's like that. So, you need to spend that money wisely."
   
   
"The f***! Damn! The heck!"nanggigil niyang mura habang sa isip isip ay pinagsusuntok niya na ang binata.
Para namang gusto ni Akiro takpan na lamang ang tenga kaysa pakinggan ang malulutong na mura ng dalaga. Kung tutuusin ay mas lalaki pa ito magsalita kaysa sa kanya. Bagamat lumalabas ang pagiging isip bata nito, ang walang kaalaman sa mundo ang laging umiiral sa dalaga.
   
   
   
"Tapos kana?"he asked when Lalin finished cursing him.
   
   
   
Lalin glared at him. "Hindi pa. At hinding hindi kailanman. Nakakairita. Nabibwesit ako sayo. Nakakainis ka. Nakakagigil ka. Sarap mo patayin. Grrr!"kuyom kamay niyang panggigil. At saka isinukbit ang bag sa balikat.
   
   
   
"I want to go home. At uuwi ako."singhal niya.
   
   
"Wait, I'll remind you. Behave your self. Siguraduhin mong hindi ka mapapaaway. Kung gusto mong taasan ko ang allowance mo."pagbabanta nito.
   
   
   
She glared again. She even grinned her teeth. "Ano ako bata. It's none of your business if I behave myself or not."sigaw nito sa binata bago padabog na isinara ang pintuan ng kotse. Na may kasamang panggigil dito.
   
   
End of flashback~

   
Kita sa mukha ng dalaga ang inis at galit nito sa kanya. Habang wala naman siyang magawa. She wants to help her but the voice around her makes her anxious.
   
    Lalin couldn't make any move because she's not really into this kind of situation. Siguro kung si Akiro ang nasa harapan niya at may saboy ng chocoshake ay baka pagtawanan niya pa ito. But things aren't going right. Someone tripped her.

Inihilis niya ang kanyang paningin sa paligid. At panaka-nakang hinanap ang pumatid. But it didn't take a minute because Dolly hold her arms and gripped it.

"Bastos kang babae ka. At naghahanap ka talaga ng masisisi?"singhal pa nito.

Sinubukan naman ni Lalin na alisin ang kamay nito sa kanyang braso. "No, I'm not. And I didn't mean to, you know."at turo sa chocoshake na nasa blouse nito.

"Kilala mo ba kung sino ang pinapahiya mo?"tanong pa nito.

Lalin shrugged without hesitation. "No, I don't, okay. And I'm sorry, okay. Wag mong palakihin ang gulo."utal niya pa dahil mas lalong lumalakas ang bulungan sa paligid.

Dolly gave her a looked. "So, your trying to say that I'm making this big?"

"Kung hindi ka tatanga tanga sa daan. Hindi mo masasabuyan ang blouse ko. Alam mo ba kung magkano ito?"asik niya sabay turo sa blouse na ngayon ay naninilaw na dahil sa chocolate.

Lalin didn't speak.

Hindi naman nakayanan ni Gab na manahimik sa tabi kaya gumitna ito sa dalawa. "Dolly, hindi niya naman sinasadya atsaka nakita kong may pumatid sa kanya."pagtatanggol niya kay Lalin.

Namangha naman ang dalaga sa pinakitang katapangan ni Gab sa kanya.

Pero hindi nun nawala ang galit kay Dolly. Instead she just let a small sighed and suddenly slapped Gab that echo in the hall cafeteria.

Halos mapama-ang ang lahat sa sunod na nangyari habang si Lalin naman ay hindi iyon inaasahan. She looked to Dolly.

"So, magkasama pala kayo ng lampang yan."she smirked. "Isang nerd at isang lampa. Mygash, nagiging basurahan na yata ang school natin."natatawa niyang wika.

Sumabay rin sa kanyang tawa ang lahat. Napakuyom kamay naman si Lalin sa tabi na napansin naman ni Dolly.

"Galit kana?"panunuya nito. "Then be. Bakit ka nga ba nakapasok sa school na ito? Your nothing but a trash, loser. Geez!"takip ilong niyang sambit. "Wala bang tubig sa lugar niyo at ganyan ka nalang kabaho?"

"Tapos kana?"Lalin asked while holding her anger. Lalin isn't the type of girl who wants a fight when it comes to stranger. But, kung ganito ang dadatnan niya sa elite school na pinapasukan niya. She won't be saint. She's a rebel afterall. Who cares if she punch this girl.

"Bakit? May ibabayad kana ba?"pagtataray pa nito.

Napangiwi naman ang labi ni Lalin kaya dahan dahan siyang lumapit sa kalapit na table at kinuha ang shake ng babaeng nakaupo. "Here, keep the change."aniya at lahad ng isang daan sa lamesa.

Walang hinto ang paglalakad niya at walang pagdadalawang isip na sinaboy ng malakas sa mukha ni Dolly ang shake. She even slapped it's face.

Napa-Ow naman ang lahat ng nakakakita sa kanila. Hindi naman maipinta ang mukha ni Dolly dahil sa ginawa ni Lalin.

"You bitch!"singhal niya.

"Now we're even, you cheap."she said with a fierce. Bago lumapit kay Gab na namumula ang pisngi. "Let's go, Gab. Nasaan ang infirmary?"

"Sa may main building."namamanghang sambit nito. But she stop Lalin when she hold her. "Wait, si Dolly."

"Don't mind her. Let's go."

Bago pa man sila tuluyan na makalabas ay dinig pa nila ang sigaw ng dalaga sa loob. So, Lalin stop infront the door and raise her right arm. Showing them her middle finger and muttering the word 'CHEAP'.

Jadekiah// NaokoAlliv