BITTER SWEET EQUATION

장-19

"P-PAKI-ULIT nga?"she ask. Napapalunok pa ang dalaga. 
   
   
  "You heard me, Michael is back! "Zhy said it lively. At sa tinis ng tinig na 'yon ay napangiwi si Gab na nasa gilid lang ni Zhy.
  
   
  Lalin was immediately surprised by what she heard. Suddenly her whole body went cold. She just heard that name and the tone of her chest changed. She may not have been aware of her own reaction. But Zhyra and Gab notice Lalin's pallor. She could not even tried to open the car door.
     
Punong-puno ang utak ng dalaga ng mga katanungan. Samantalang nagtataka na ng husto ang dalawa niyang kasama roon sa parking area. Gab was observing Lalin's face. At mariin naman na nakatitig sa mukha ng dalaga si Zhy.
   
   
   
  "Are you okay Selene?"tanong ni Zhy.
   
   
  "Bigla kang namutla Lin okay ka lang?"puna ni Gab.
   
   
  Tumango lang si Lalin. Dahil magsisinungaling lang siya kung magsasalita pa siya. She isn't okay. That's the truth. At hindi din niya maintindihan ang sarili niya.Narinig niya pang nagkulwentuhan ang dalawa. Dahil nagtanong rin Gab ng tungkol kay Micheal. Hindi niya kayang makinig.
   
   
O mas tamang sabihin na nagiging bitter na ang puso niya. Muli siyang napahugot ng hininga. At tuluyan ng binuksan ang pinto ng sasakyan. Saglit niyang nilingon ang dalawang kasama.
   
   
"Ewan ko lang talaga Gab kung di malaglag 'yang underwear mo! " narinig niyang wika ni Zhy kay Gab. Pero parang walang pakialam ang kausap niya at napasiring na nakaharap kay Zhyra. Gilid lang ng mukha at matangos na ilong ang nakita ni Lalin. Ngunit batid niya ang inis ni Gab.
   
   
"Wow, talaga lang ha! ganyan ka gwapo?"sarkastikong  pasaring ni Gab. Tinig pa lang alam mo ng walang interes.
   
   
Nakangiwing bumaling sa kanya ang sulyap ni Zhyra. "Right Selene?"anito at tila naghahanap ng kakampi.
   
   
  Hindi alam ni Lalin kung anong isasagot, kaya nagkibit lang ng balikat ang dalaga at umangkas na sa loob ng kotse. Kaya tuloy nakasimangot na si Zhy at pinagtawanan ng inosenteng mukha ni Gab.
   
  
Nang oras na 'yon ay natanaw na ni Lalin si Akiro na papalapit sa sasakyan. Bago niya naisara ang pinto. Sinilip niya sina Gab at Zhyra mula sa bintana.
   
   
"Zhy, sumabay ka na lang! "anyaya ni Lalin. Hindi na niya nayaya si Gab dahil dumating na rin ang sundo nito.
   
   
"Sure, " ngising sagot ni Zhy at saka niya nakitang umikot sa kabila. At saka nagbukas ang nasa gawing kanan niya na pinto sa likuran. "May sasabihin din ako sa'yo."anito bago sinara ang pinto sa tabi nito.
   
   
  "Mabuti naman at hindi na kita kailangang hintayin! "bugad kaagad ng binatang si Akiro ng magbukas ng pinto sa tabi niya. Napairap na lang si Lalin at hindi na nagsalita.
   
   
Samantala ay matamang inobserbahan ni Zhyra sina Akiro at Lalin. Pansin ni Zhy na naiirita si Lalin kay Akiro kahit hindi na ito nagsungit o nagsalita. Nang mapalingon si Akiro sa likuran ay nag-iwas na kaagad ng tingin si Zhy. Maya-maya ay umusad na ang sasakyan.
   
   
"Uhm, Selene tomorrow night na ang Aquintance party. Do you have something to wear?" tanong ni Zhy habang nasa biyahe. Si Akiro ay nagtapon saglit ng tingin kay Lalin.
   
 
Kumibit ang balikat ng dalaga."I don't have yet! " she answered.
   
  
With a wide smile on her lips. Zhyra wiggled her body, like she thinks something incredible or awesome. "Leave it to me! " at kumindat pa si Zhyra kay Lalin.
   
   
  "Right, para magmukha ka namang tao! " sabad naman ni Akiro. Napahagikhik naman si Zhyra. Samantalang sinamaan ng tingin ni Lalin si Akiro.
   
   
"Anong akala mo sa akin aso?"pasiring na tugon ni Lalin.
   
   
Sumulyap ng may pang-aasar ang binata kay Lalin. Bago nagsalita."Taghiyawat na tinubuan ng mukha! "ani ni Akiro. Humagalpak ng tawa si Zhyra sa likuran. Maging si Akiro ay natawa na rin.
   
   
  "Pttf! that was harsh Akiro! " Zhyra commented, while holding her stomach. Nagpipigil itong humagalpak muli ng tawa, dahil sa sama ng tingin ni Lalin dito.
 
     
  "Bwesit ka talaga! " pasinghal na sabi ni Lalin sa katabing si Akiro.
   
   
"I'm not bwesit! " biro ni Akiro at mapang-asar na tinapunan ng tingin si Lalin. "I am gorgeous and handsome! " anito ng nasa kalsada ang tingin.
   
   
  "Arggh! " maktol ni Lalin. At saka siniringan ang binata. She even gave Akiro a second look before saying. "Saan naman banda?" mapang-asar na tugon ni Lalin. Tumawa pa siya para lang maasar ang binata. "Please, kilabutan ka nga! "
  
   
Pero humagalpak lang ng tawa si Akiro, sa halip na maasar. Iiling-iling pa ito habang nagpatuloy sa pagmamaneho. Ngunit hindi na nakipagtalo pa ang binata. Maging si Zhyra ay tahimik na humagikhik sa likuran. At si Lalin ay pikon na napasiring, habang nagmamasid sa bawat departamento na nadadaanan nila.
   
   
 

°°°°°

 
   
MATAPOS maihatid si Zhyra ay tahimik ang buong biyahe ng dalawa. So Lalin just get her phone on her bag. At hinagilap na rin ang headset. Saka nagpatugtog sa cellphone niya at sinalpak sa tainga ang earphones. Panaka-naka siyang sinulyapan ng binata habang ginagawa 'yon.
   
   
Lalin lay her back, and rested her eyes as she was enjoying the music that linger on her ears. A moment by moment until the music switch on another. Lalin now is listening to a ballad song. At sa ganda niyon ay  para siyang hinihele. But Akiro seems got bored while driving at maya-maya ay bigla nitong tinanggal ang nasa kaliwang bahagi ng tainga ni Lalin.
   
   
And Lalin this time got really pissed. "There are no words to describe the anger and frustration that I am feeling right now." gigil na wika ng dalaga, at naroon ang pagtitimpi. "Nanahimik ako rito at nang-iistorbo ka! " asik niya sa binata.
  
   
Na-uumay itong ngumiti sa kanya. "Baka gusto mong bumaba na, nandito na tayo!"anito. Saka pa lang sumilip si Lalin sa may bintana. Naroon na nga sila sa parking lot ng condo ni Akiro.
   
   
Padabog na lumabas ng kotse si Lalin upang itago ang pagkapahiyang nagawa. At alam niyang sinadya 'yon ni Akiro. Kaya gayun nalang ang inis niya.
   
   
Kaya naman dumiretso na lang siya sa kwarto niya ng nasa loob na sila ng unit ng binata. At hindi na siya lumabas pa roon. Hindi dahil sa napahiya siya kanina. Kung hindi dahil matindi ang pag-iisip ni Lalin, kung paano niya haharapin si Michael. At nakatulugan 'yon ng dalaga.
   
   
  °°°°
   
   
KINABUKASAN maaga pa lang nakahanda na si Lalin. Ikinagulat 'yon ni Akiro. Dahil hindi naman ugali ni Lalin ang ganoon kaaga na magising. Five in the morning is too early for her.
   
   
Iyon ay dahil hindi naman talaga siya nakatulog ng maayos.
   
   
Lalin's mind was too occupied with Michael. To the point na naging tahimik siya buong biyahe nila papunta sa university. Hindi niya pinansin kahit minsan si Akiro. Bagay na labis na ipinagtakang muli ng binata.
   
   
Hanggang sa ma-ihinto ni Akiro ang sasakyan sa parking area ng campus. Ay hindi na nakapagpigil si Akiro at inusisa na ang dalaga.
   
   
"Ang tahimik mo yata! " puna ni Akiro. At inalis ang seatbelt nito. Nasa kalsada ang mga mata nito.
   
  
"Sometimes, I'm just not in the mood to talk! " saad ni Lalin at napatingin kay Akiro.Their eyes meet. "So please, wag mo akong guluhin! " asik ng dalaga pagkatapos nitong matanggal ang seatbelt ay mabiliis na lumabas ng sasakyan. At naiwan si Akiro doon ng naguguluhan sa inasta ni Lalin.
   
   
Samantala, malayo pa man si Lalin sa gate ng school ay natanaw na kaagad niya ang lalaking hindi niya inaasahan. Muntik na siyang mapaatras pabalik. Habang kitang-kita niya si Michael na palinga-linga.
   
   
Michael is standing right in front of the gate. At parang may hinihintay. Bawat dumadaan sa harap nito ay tinitignan. Lalin shut her eyes emphatically. She held a deep breath. Before Lalin resumed her walked. At hindi na pinansin pa ang presensiya ni Michael. While Michael is struggling himself. Between calling Lalin's attention. Or hayaan itong makalampas sa kinatatayuan kung saan siya naghihintay.
   
   
"Lalin! " tawag ni Micheal sa kanya, bago pa man siya tuluyang makalampas. Napapikit siya saglit. She's trying to hold her emotions.
   
   
Lalin tried to composed herself. And gladly she did. Humarap siya kay Micheal at umasta na tila gulat. "Oh, hi Michael! " she even triumphantly put a smile on he lips. Kahit puno pa ng hinanakit ang dibdib niya.
   
   
"Can we talk?" Michael ask it seriously. Lihim 'yon na ikinagulat ni Lalin. And she wants to screamed. Magalit at sigawan ang binatang nasa harap niya. But she tried not to. Pinigilan niya ang sarili at ngumiti rito. Ngiting halatang peke.
   
   
  "I'm sorry, but I have no time for catching up or hanging up with you Michael."