BITTER SWEET EQUATION

장-8

    Chapter 8
   
   
Lalin was trying to call her Mom all day long. She doesn't want to be in Akiro's condo anymore. She wants the mansion. She wants it because no one will mess with her. She doesn't want anyone's attention than her Mom.
   
   
But everytime she do something messy. No, Mom will come to her. To scold and worried.
   
   
   
"Hindi niya na naman sinasagot ang tawag ko. Ganito nalang palagi. Everytime, na tatawag ako. You don't have enough balance. This number is busy try to call later. This is shit."nanggigil niyang hinagis ang cellphone sa kama at kanyang hinanap na lamang ang PSP o kahit anong makita niyang gadget sa maleta.
   
   
   
She brought all her stuffs along her clothes. Alam niyang ipapaiwan ng Mommy niya ang lahat ng gadgets niya kaya as long na siya ang magliligpit wala itong makukuha mula sa kanya.
   
   
Lalin was smiling when she open her Ipad. Pumunta siya sa kanyang application pero laking gulat niya nalang ng bigla iyon mamatay.
   
   
Nanlaki ang mata niya. "Oy, oy, oy! Anong nangyari? Wait, wait, waiiit."nagtataka niyang sambit saka muling pinagpipindot ang screen.

   
  "Hey, hey, hey! Why your not opening?"mas lalo pa siyang natataranta na bigla itong uminit. "It's over heating."she muttered.
   
   
Bago pa mas lalong uminit ang Ipad ay agad siyang humanap ng carton upang tabunan ito.
   
   
She sighed in disbelief. She just brought the Ipad last month with her allowance. And she can't believe that it was long for a month.
   
   
"This Ipad is so expensive yet a cheap model. Oh, I remember. Baka nasira nung nahagis ko kay Leonardo."she said trying to remember when she throw it to her cat.
   
   
But even though she remember it. It can't be change anymore. She can't even make a warranty for it.
   
   
"Should I buy new?"

   
  ---- 

   
IN THE KITCHEN. Akiro was busy feeding Lalin's Cat.
   
   
Nang matapos niya ng gawin yun ay muli siyang bumalik ng kanyang kwarto upang kunin ang box. Kagabi niya pa iyon tiningnan at napaisip siya kung paano niya iyon ipapagamit sa dalaga.
   
   
It was all beauty products for preventing pimples, removing blackheads and whitening. Full package na ang laman yun at sigurado siyang may dadating pang bago. Ang iniisip niya ngayon kung paano. Paano ito ipapagamit sa dalaga.
   
   
   
Wala naman siyang karanasan sa paggamit ng mga products na ganun kasi masyadong sensitive ang mukha niya kung gagamit siya ng ibat ibang sabon.
   
   
   
Kahit naman na mahilig ang Ina niya na maglinis ng katawan ay hindi niya naman hilig ang umalam sa ganun. He have this baby skin without force. Too smooth and tan skin, so no need for those.
   
   
Before he locked the box again. Lalin came out of nowhere that he make a frown.
   
   
   
Pinagkrus niya ang kanyang kamay at tiningnan siya mula sa ulo hanggang paa. "At anong ginagawa mo dito?"
   
   
   
Mula sa pintuan ay nahihiyang yumuko si Lalin na ikinataka ni Akiro. Hindi mapirme sa isang galaw lang ang dalaga habang ang ulo niya ay parang may sira. Panay ikot, tingin sa kanan at kaliwa.
   
   
   
"Actually, I'm not here to say sorry."Lalin said while she's playing with her hair.
   
   
   
Akiro's jaw moved. "Then why are you here?"he asked again.
   
   
   
Inilabas naman ni Lalin ang Ipad niya mula sa likod at ipinakita niya iyon. "I wanna buy new Ipad."she said with a low voice.
   
   
Hindi niya naman gustong gawin yun pero nabili niya na ang natitirang pera sa kanya. She buy new white clothes. New gadgets and new stuff toys for her. And all she can remember now is that Akiro have her money- allowance.
   
   
I'm losing my dignity... Lalin muttered.
   
   
   
Ngumiwi si Akiro. "So, your saying I need to hand you a money to buy new Ipad?"
   
   
Tumango naman ng mabilis si Lalin.
   
   
"Nakakalimutan mo yata kasalanan mo sa akin."Akiro exclaimed.
   
   
Napasimangot si Lalin. She even pouted and trying to calm her hand not to be bitten by her teeth. That's dirty though but she wants to do it.
   
   
"Nasayo ang pera ko. Why can't you just hand me some?"Lalin exclaimed too.
   
   
   
Mas lalong nangunot ang noo ni Akiro. This girl has no dignity nor utang na loob. "At anong ibig mong sabihin?"
   
   
   
Lalin glared. "I'm sorry, okay. Masaya kana?"she shouted out of her lungs.
   
   
   
"Labas sa ilong. Ulitin mo."nakangising wika niya.
   
   
   
Tumalikod si Lalin at tumatalon sa sobrang inis. Natatawa namang pinigilan ni Akiro ang sarili na hindi iyon palakasin. While ago he's not good with Lalin's attitude but looking at her being pissed is like victory.
   
   
Muling humarap si Lalin. "I. Am. Sorry."pilit niyang wika.
   
   
Nagkrus ang dalawang hita ni Akiro at tumango tango. "Sige, I forgive you."
   
   
   
Kung wala lang sayo ang pera ko akala mo susundin kita. Ito na ang last na susunod ako sa gusto mo. Kapag natapos na ang kontrata ni Mom sayo. Ipapalasap ko sayo yung ginagawa mo..' Lalin said in her mind.
   
   
   
Lalin smiled but it passed away when he saw the box near Akiro. It's written there the most famous organic products in Europe. Of course, she knows that because her Mom used to use that.
   
   
   
Napaturo si Lalin sa box. "Hey, what's that? Sayo?"she asked.
   
   
   
Napatingin naman si Akiro sa tinuro nito. "Ito ba? Oh, it's organic products for skin."He said
   
   
Nanlaki naman ang mata niya. All she can see to Akiro was a smooth and stanning skin. Why in the hell will this man get organic products. Maliban nalang kung..
   
   
"That's not from my Mom, right?"nag-aalala niyang sambit.
   
   
"It is from your Mom."he said calmly.
   
   
"Awts gege. Sayo na yan."lalabas na sana siya ng higitin ni Akiro ang kanyng braso. "At anong ginagawa mo? My business here is finish, nah. Kaya bitawan mo ko."pagpupumiglas niya.
   
   
"But my business to you wasn't finish yet."he demand. Mas lalong nagpumiglas si Lalin pero mas lalo lang hinawakan ng mahigpit ni Akiro ang braso nito.
   
   
"Ano na naman ba?."asik niya sa binata.
   
   
"Bakit ka ba nagmamadali?"asik rin niya
Lalin pissed. "Wag mo kong tanungin ng bagong tanong, you shit."she said.
   
   
"Ang hilig mong magmura."
   
   
"Nakakairita ka e'. Diba gusto mo na akong umalis bakit ayaw mo pa akong bitawan."asik na naman niyang muli.
   
   
Tila hindi na naman sila matatapos sa pagbabangayan kung walang magwo-walk out.
   
   
Napapikit ng mata si Akiro. Pigil hininga niyang tinugunan ang mukha ni Lalin. "Why your shouting."
   
   
"I. Am. Not."aniya saka muling nagpumiglas. "Bitawan mo kasi ako."
   
   
   
"Sabi ng hindi pa tayo tapos e'."tugon naman ni Akiro saka hinila papalapit sa kanya ang dalaga. Nabundol naman ang ulo ni Lalin sa kanyang dibdib kaya sa hindi inaasahan ay natisod naman si Akiro.
   
   
Napahiga na lamang sila sa kama dahil sa nangyari. Lalin was in the top of him. Breathing slowly. Napangisi naman si Akiro sa reaksyon ng dalaga. Tila ba ayaw nito sa amoy niya at ganun nalang huminga.
   
   
"Stop shouting would you?"he asked before he pulled Lalin waist and now he's now in the top of her.
   
   
"UMALIS KA DYAN."nagsimula ng mamula ang mukha ng dalaga ng mapagtanto niya ang sitwasyon nilang dalawa.
   
   
Dahil sa nagpupumiglas si Lalin ay kinulong ni Akiro ang dalawa nitong kamay pataas ng ulo habang ang kamay niya naman ay nasa bibig nito.
   
   
"I said stop shouting."
   
   
Mangiyak ngiyak naman napapadyak si Lalin bago kumalma. Nang maramdaman na ni Akiro na mahinahon na ang sistema ng dalaga ay doon niya lang binitawan ang bibig nito. Paubo ubong huminga ng malalim si Lalin.
   
   
   
Naawa naman si Akiro sa ginawa niya. "Hey, sorry. Are you okay?"he asked with worried in her faced.
   
   
   
Tumalim naman ang tingin ni Lalin dito.
   

  "Manyak ka ba? Sa tingin mo ayos ako? Ikaw kaya daganan ko tapos hawakan yang kamay mo pataas habang yung isa nakatakip sa bibig at ilong ko. G*go ka ba?"asik niya.
   
   
Napangisi naman si Akiro. "Hmm..."he hummed while thinking. Then he smirked. "That would be fine."
   
   
   
Muli na namang nagpumiglas si Lalin sa kamanyakan niyang naririnig sa binata. "Manyak ka! Bitawan mo ko. Kung gusto mo babae doon sa bar. Wag ako, kingina! Bitawan mo ko. Ipapadampot talaga kita sa butler ko kapag nakawala ako."sisigaw sigaw ni Lalin.
   
   
   
Parang gusto namang magtakip ng tenga ni Akiro dahil sa sobrang ingay ng bibig ng dalaga. Gusto lang naman niyang sabihin na gamitin ang products na binigay ng nanay nito sa kanya. Bakit ba sila umabot sa ganito?
   
   
"Kumalma ka nga!"he suggested.
   
   
   
"Paano ako kakalma. This fucking not right! Your taking advantage of me. I'm just a innocent girl tapos ginagamitan mo ako ng lakas."
   
   
Akiro throw his glares on her. "Makinig ka kasi. I'm just trying to say that your Mom wants you to use those products. Akala mo ba sakin yun?"he said.
   
   
"E' kung ayoko. May magagawa ka?"agap ni Lalin.
   
   
"Edi wala akong magagawa."tugon naman ni Akiro.
   
   
Bigla namang kinabahan si Lalin sa isinambit nito. "Oy, anong gagawin mo."
   
   
Akiro hold her arms more harder while his free hand go to her lips. Making a silence. "We will finish in no time."Wika niya habang nakaplastada ang nakakalokong ngiti niya.
   
   
Mas lalong kinabahan ang sistema ng dalaga ng mag-umpisang gumalaw ang kamay ni Akiro papunta sa gilid ng kama.
   
   
"WAAH!"she shouted as Akiro trying to tap the cream in her skin.
   
   
FEW Minutes later.
   
   
Hinihingal na napaupo sa sahig si Akiro habang si Lalin naman ay tila walang buhay na nakahiga sa kanyang kama.
   
   
"Sa lahat ng babae siya ang pinaka-nakakairitang nakasama ko."he muttered before he collapsed his body in the carpet of his room.
   
   
Habang si Lalin naman sa ibabaw ng kama ay nakatulalang nakatingin sa kisame. Para bang ginahasa siya ng walang kalaban-laban dahil sa sabog niyang buhok at namumula niyang mata.
   
   
   
"My face."she said. "Binaboy niya ang mukha ko."while trying to hold her face full of cream.
   
    
Masyadong malakas ang binata kaysa sa kanya kaya ang nagawa nalang niya ay ang umiling iling kanina pero hindi naging epektibo. Akiro do all his best to put those cream in her face.
   
   
She wanna cry but she's out of will to do. She's out of energy. All she can now is to collapsed out of strength.
   
   
Hinayaan niya nalang ang sariling makatulog muli sa kama ng binata. Habang ang binata naman ay nasa carpet lang. Hinahabol pa rin ang hininga.

   
   
Jadekiah// NaokoAlliv