De Buurtpolitie- Wat als de ware dichter is als je denkt ?-

eerste weekend samen

Brigitte

Ik werd wakker om 9.00 uur. Ik stond op en kleedde me om. Stil liep ik naar beneden omdat Eric lag te slapen in de zetel. Nadat ik de tafel had gedekt ging ik voorzichtig naast Eric op de zetel zitten. Ik wreef rustig met mijn hand door zijn haar en gaf hem een kus. Hij glimlachte. Ik gaf hem nog een kus, net dat ik wou recht staan hield hij mij tegen. 'Ik hou van u.' Zei hij. ' Ik ook van u.' Antwoorde ik en gaf hem nog een laatste kus. Ik stond recht en liep naar de keuken, waar ik twee tassen vulde met koffie. Een beetje melk voor Eric, melk en suiker voor mij. Met de twee tassen in mijn handen liep ik naar de eetkamer. Ik zette de tassen neer en keek naar Eric. Hij was terug in slaap gevallen. Nu ga ik het niet meer zo rustig doen. Ik kietelde hem. 'Opstaan.' Riep ik. 'Stop..' riep hij. Ik liet hem los en en ging aan tafel zitten. Eric kwam direct achter mij aan en ging over mij zitten. ' Wat gaan we vandaag doen?' Vroeg hij. ' Wat wil jij doen?' Vroeg ik. ' Misschien kunnen we een uitstapje doen naar de zee ofzo?' Vroeg hij. ' Is goed.' We genoten van ons lekker ontbijt. Na ons ontbijt ruimde ik de tafel af en ging Eric even naar zijn thuis voor zich om te kleden. 20minuten later stonden we al klaar om te vertrekken.

Na bijna tien minuten zoeken vonden we een parkeerplaats. Het is nog goed weer, nochtans is het nog maar februari.

We liepen op het strand,hier en daar een schelp. Overal verschillende groote van voetsporen. Het geluid van de zee. De zonneschijn in onze ogen. Hier zo wandelen was zalig, maar het was perfect toen Eric mijn hand vast nam. Elke keer als hij mij aanraakte, had ik kriebels in mijn buik. Hoe zekerder ik wordt dat hij mijn ware is, hoe meer kriebels ik krijg. Hand in hand liepen wij op het strand,langs het water. Na een lange tijd te wandelen besloten we ergens iets te gaan drinken. Ik zette mij dicht tegen Eric aan. ' Goedenmiddag. Kan ik u bestelling opnemen alstublieft ?' Vroeg een jonge dame. ' Voor mij een warme chocomelk alstublieft.' 'Met of zonder slagroom?' Vroeg ze terwijl ze aan het schrijven was. 'Doe maar met.' Antwoorde ik vriendelijk. ' Voor mij een cappuccino alstublieft.' Zei Eric. 'Oke dat komt er direct aan.' Zei ze en ging weg. 'Moesten Floor en Veli vandaag werken ?' Vroeg Eric. ' Ja. Waarom?' Vroeg ik en keek hem met gefronste wenkbrauwen aan. ' Dan gaan we ze een beetje pesten he.' Zei hij en lachte. Hij nam zijn gsm en stuurde een bericht naar Floor. 'Het is toch zo een mooi weer he. Wij kunnen hier lekker zonnen aan de zee.' Stuurde hij. Hij stak zijn gsm weg. Ze kwamen ons drinken brengen. 'Een cappuccino. 'Zei de dame en zette het neer voor Eric. ' En een warme chocolademelk.' Zei ze en zette het voorzichtig neer op tafel. ' Danku.' Zeiden Eric en ik in koor. Eric at zijn koekje direct op. Hij pakte de mijne af. 'Ela...dat is die van mij.' Zei ik. Ik nam hem terug af. ' Laat maar.' Zei ik toen ik zag dat ik het koekje niet luste. ' Zie je wel.' Zei hij en nam het koekje uit mijn handen. Eric kreeg een berichtje. Hij nam zijn gsm uit zijn zak en las het berichtje. Nadat hij het had gelezen liet hij het aan mij lezen. 'Wie is wij? ' las ik. Eric stuurde een berichtje terug. ' Dat wil je wel weten he.' Stuurde Eric en nog geen minuut later kreeg hij terug antwoord. ' Natuurlijk wil ik dat weten.:-) '

Eric antwoorde er niet meer op. ' Ik wil een mooie foto van ons.' Zei hij en zette zijn camera op. Het begon bij gewone mooie foto's en het werd al maar gekker en gekker.

' Die komen op facebook.' Zei Eric. ' Niet die ene he.' Zei ik. ' Nene.' Zei hij en gaf mij een kus. Nadat hij alle foto's op facebook had gezet, dronken wij ons drinken op en gingen terug een beetje wandelen. Nu gingen we op den dijk wandelen in plaats van aan het water.

Eric legde zijn arm rond mijn schouder en trok mij tegen zich aan terwijl ik mijn arm ter hoogte van zijn rug legde. Zo waren we genietend aan het wandelen. 'Hiere se den Eric.' Hoorden we achter ons. We draaide ons om. 'Ah dag Vincent. Cava jongen?' Vroeg Eric terwijl hij mij losliet en de man....Vincent een mannelijke knuffel gaf. ' Is dat eh...Brigitte?' Vroeg hij. Ik keek hem verbaasd aan. Hoe kent die mijn naam? Waarschijnlijk facebook. ' Jaa.' Zei Eric blij en legde zijn arm terug rond mijn schouder. Vincent stak zijn hand uit. 'Aangenaam.' Zei hij terwijl ik hem de hand schudde. ' Aangenaam.' Antwoorde ik beleefd. ' Nu kan ik niet meer volgen he man. Twee dagen geleden was het voor een ander weg te jagen en nu zie ik jullie hier samen lopen. Dat moet je mij nu toch wel is uitleggen.' Zei Vincent en bij die laatste zin kruisde hij zijn armen. 'Van het één komt het ander.' Zei Eric. ' Hij heeft veel verteld over u zene. Hij kon zijn mond niet stilhouden.' Zei Vincent en keek naar mij. Ik glimlachte. ' Ik hoop goede dingens.' Zei ik. ' Hij heeft nog geen woord negatief over u gesproken.' Zei Vincent en knipoogde. Ik keek naar Eric, hij glimlachte en knipoogde. ' Er is dan ook niets negatief aan haar.' Zei Eric en drukte mij steviger tegen zich aan. ' En hoe is het met u ?' Vroeg Eric. ' Goed he. Maar ik ben er is mee weg. We zien elkaar nog wel.' Zei Vincent en gaf Eric een mannelijke knuffel. ' Leuk u te ontmoeten.' Zei hij en stak zijn hand uit. Ik knikte en schudde hem de hand. Eric en ik maakte nog een korte wandeling en dan reden we terug naar huis. Deze keer Eric's huis.