49

231 11 1

door Phant14

door Phant14

Twee dagen later.

Roger

Ik liep de vergaderzaal binnen en keek of iedereen er was. 'Is Eric er niet?' Vroeg ik hen. Ze keken elkaar aan en schudde hun hoofd. 'Heeft iemand de voorbije twee dagen en half iets gehoord van Eric?' Weer schudden ze allemaal hun hoofd. Ik zonderde me even af voor te bellen maar al snel was het voicemail. 'Weet iemand waar hij zou kunnen uithangen? Of weet iemand tot wat hij in staat is?' Vroeg ik hen streng. Koen wou iets zeggen maar leek bang te hebben. 'Koen?' Hij keek van zijn schoenen naar mij en dan terug naar zijn schoenen. 'Zijn vriendin ligt in het ziekenhuis. Hij zou tot alles in staat kunnen zijn chef. Je kent zijn verleden even goed als ik.' Vertelde hij me. Het baarde me wel wat zorgen. Wat als hij thuis is neergevallen, of erger...nee denk er niet aan Roger. 'Oke. Koen en Tineke, jullie gaan naar zijn thuis. Floor en Obi jullie gaan naar het ziekenhuis en blijven daar een hele dag. Hij moet daar sowieso langskomen, hij kan niet zonder Brigitte. De rest blijft hier stand-by. Komaan mannekes, zie dat we geen twee politieagenten kwijt zijn hé.' Zei ik. 'Chef, we zijn nog steeds niemand kwijt.' Zei Tineke. 'Ik weet het Tineke. Maar de hoop begint bij mij stilaan weg te gaan.' Zei ik triest. 'Alles komt goed chef. Wij gaan daar met zen allen voor zorgen.' Iedereen vertrok het kantoor uit.

Koen

Tineke en ik kwamen aan Eric zijn thuis aan. Zijn auto stond er niet dus waarschijnlijk was hij weg met de auto maar we gingen toch nog eens checken voor de zekerheid. Tineke belt aan terwijl ik door de ramen kijken. 'Niets. Gaan we vanachter eens zien?' Vroeg ze. Ik knikte en liep naar achter toe. Natuurlijk was ook daar alles gesloten. Hij is een agent voor een reden. 'Proberen binnen breken?' Vroeg Tineke. Ik schudde mijn hoofd. Eric had mij ooit eens gezegd dat hij zijn reserve sleutel op een plaats verstopte waar niemand hem zocht. Ik dacht na. Onder een steen van zijn terras. Ik liep terug naar achter en nam de sleutel. 'Goede oplossing.' Zei ik en deed de deur open. Het stonk hier verschrikkelijk hard naar bier. Zelfs dat we nog maar de gang in kwamen roken we het al. 'Eric.' Roepen we doorheen het huis maar we kregen geen reactie. 'Eric.' Riep ik nog eens luid. We doorzoeken heel het huis maar vonden niets. Buiten in een kamer waar zijn computer openstond en er veel bladeren tegen de muur hingen. 'Tineke, kom eens kijken.' Tineke kwam naar me toe gelopen. Ik keek naar de bladeren en zag dat het allemaal over de zaak van Brigitte ging. Ook zijn prullenmand lag vol opgepropt papier. Zijn prikbord hing vol met bladeren die hij zelf heeft geschreven, over wat er met Brigitte is gebeurd, strafbladen van die mannen, enzovoort. Ik besloot een aantal papieren uit zijn prullenmand te halen. Als ik ze open vouwde was het duidelijk waarom hij ze had weggegooid. Ze waren vol gekrast uit mogelijk frustraties. Maar een papier maakte me toch bang. 'Tineke.' Ze draaide zich om en ik liet haar het blad zien. 'Ik vermoord ze.' Stond er in het groot op. 'Zou hij zoiets echt doen?' Vroeg Tineke bang. Ik haalde mijn schouders op. 'Eric is niet zo een persoon maar op momenten als dit zou hij alles kunnen doen denk ik. Als ze mijn vriendin zo zouden toe takelen en ik zou aan het afkicken zijn zou ik het ook wel zwaar hebben denk ik.' Legde ik uit. 'We moeten dit ernstig nemen.' Zei Tineke. 'We zullen eerst even verder zoeken. Misschien was dit gewoon uit frustraties.' Zei ik haar. Ze haalde haar schouders op en fixeerde zich op de computer. Ondertussen belde de chef mij op.
"Ja...Koen. Hebben jullie iets gevonden? Want we hebben niet zo een goed nieuws." Begon de chef direct als ik net opnam.
Tineke riep mij en zei dat ik iets dringend moest lezen.
"Wacht even chef."
Ik las wat Tineke had gevonden. Fuck nee Eric, waar ben je mee bezig?
"Chef, wat is het slechte nieuws?"

"François is vermist."
Ik keek Tineke geschokt aan. 'François is vermist.' Zei ik haar. Ze deed teken dat ik haar moest volgen.

"Chef, ik denk dat ik nog slechter nieuws heb. We hebben Eric niet gevonden maar wel andere verontrustende zaken."

Tineke liep naar de auto toe en keek volgde haar. Natuurlijk moest ze rijden, want ik wist niet wat ze van plan was.

"Koen! Wat is er?"

"Eric heeft aantal plannen uitgestippeld. Maar nergens staat er waar hij het wilt doen."

"Koen, wat wilt hij doen?"

"Ofwel wilt hij ze gewoon oppakken. Of hij wilt een van de twee soort van ontvoeren zodat ze schrik krijgen en eventueel doen wat ze bij Brigitte hebben gedaan. Als hij dat doet vliegt hij mee den bak in." Zei ik bang.

"Zoek onmiddelijk overal rond. Ik verwittig alle politiezones van heel België."

Na het telefoongesprek legde ik alles uit aan Tineke. 'Kom op Eric. Waarom doet hij nu toch zoiets?' Vloekte Tineke. Ik zuchtte en staarde voor me uit. 'Zou hij echt iets van plan zijn?' Vroeg Tineke. 'Ik weet het niet Tineke, ik weet het niet. Eric is niet zo een persoon maar als het op Brigitte aankomt dan zou hij zelfs een moord plegen.' Zei ik haar. 'Echt?' Ik knikte. Ik had bang. Ik wil mijn beste vriend niet verliezen doordat hij domme dingen doet. Ik hoop gewoon dat Eric slimmer is als dat.