Brigitte
Ik werd wakker door de deurbel die ging. Ik keek op mijn gsm en zag dat het 11:23 was. Ohnee, mijn wekker is niet afgelopen. Ik stap snel uit mijn bed en doe mijn kamerjas aan. Ik sprint naar beneden en doe de deur open. ' Goede...morgend.' Zei Eric en keek me glimlachend aan. ' Mijn wekker is niet afgelopen.' Zei ik geeuwend. Ik liet hem binnen. ' Ik ga me snel omkleden. Ik ben direct terug.' Ik liep naar boven om me snel om te kleden en ging dan terug naar beneden. 'Sorry voor het wachten.' Excuseerde ik me. ' Is niet erg.' Ik ging naar hem toe en gaf hem een kus. ' Vanmiddag komen mijn ouders even langs. Vind je dat erg?' Vroeg ik. Hij schudde zijn hoofd. ' Natuurlijk niet, maar ik heb vanavond wel met Koen afgesproken voor ene te gaan drinken. Aleja voor te vieren.' Zei hij. Ik zette mij naast hem neer in de zetel en leunde tegen hem aan. ' Je weet wat je wel en niet mag drinken he.' Zei ik. ' Jaa.' Antwoorde hij. ' Ja maar. Ik zeg het voor u eigen goed he.' Zei ik met een glimlach. ' Weet ik en ik zal dat zeker ook niet doen. Ik raak dat niet meer aan.' Zei hij vastbesloten. Ik glimlachte en legde mijn hoofd tegen zijn schouder. Na een tijd genoten te hebben was het 16uur dus mijn ouders gingen hier direct staan. Net dat ik me goed leg in de zetel gaat de deurbel. Ik sta recht en ga naar de deur. ' Heey.' Zei ik enthousiast wanneer ik mijn ouders zag verschijnen. Ik gaf ze beiden een kus en een knuffel en gingen met zen drieën naar binnen. Mijn mama keek mij raar aan toen ze Eric in de zetel zag zitten. ' Wat heeft dit te betekenen?' Vroeg mama en keek van mij naar Eric. We zetten ons allemaal neer in de zetel. ' Wel mama. Het is weer goed tussen ons.' Zei ik en glimlachte naar Eric. ' Ah. En hoe is dat dan gebeurd?' Vroeg ze nieuwsgierig. ' Ik had alles fout opgepakt.' Antwoorde ik. ' En hoe zit dat dan met Peter?' Vroeg ze weer. Nee, niet Peter. ' Mama...' Snauwde ik haar af. Ik voelde hoe Eric een beetje afstand van mij nam. ' Wie is Peter?' Vroeg hij. Je hoorde de teleurstelling en kwaadheid in zijn stem. ' Een korte flirt die niets te betekenen had.' Zei ik stil. ' Hoelang?' Vroeg hij kort. ' Een week.' Zei ik stil. Hij stond boos recht en liep naar buiten. ' Eric!!' Riep ik nog, maar hij sloot de deur. ' Mama!' Riep ik boos. ' Kan je nu nooit uwe mond houden ? Gij moet dat weer altijd verpesten he!' Riep ik nog altijd boos. ' Maar dat-' ik onderbrak haar. ' Ga alstublieft weg.' Zei ik nu iets rustiger. ' Maar meid...' ik stond boos recht en ondertussen stonden de tranen in mijn ogen. ' Mijn huis uit!' Zei ik luider. ' Kom we zijn weg.' Mijn ouders stonden recht en gingen naar buiten. Waarom moet mijn mama toch altijd alles verpesten? Ik zette mij met mijn gsm in de zetel. Ik probeerde Eric te bellen, maar hij nam niet op.
Eric
Ik vertrok boos bij Brigitte thuis. Dat ze me niets heeft verteld daarover. Ik vertrok naar het cafe waar Koen en ik hadden afgesproken. Na een kleine twintig minuutjes kwam ik aan. Ik ging naar binnen en bestelde direct een pint. Ik zette mij aan een tafel waar Koen mij direct zou zien zitten. Het enigste waar ik aan kon denken was Brigitte en diene Peter. Na een tijd te piekeren kwam ik erachter dat ik mijn drinken nog had. Net dat ik van mijn pintje wil drinken hoor ik een bekende stem achter mij. Ik zet snel mijn pint terug neer en draai mijn hoofd. Ondertussen stond Koen al aan tafel. ' Dag Eric.' We gaven elkaar een hand en hij zette zich over mij neer. ' Is dat wel slim?' Vroeg hij en wees naar het pint. Ik zuchtte en nam mijn glas vast. ' Ik weet het niet.' Zuchtte ik. ' Wat is er? Je gaat niet zomaar naar een pint grijpen he.' Vroeg hij. ' Ik was daarnet bij Brigitte en haar ouders kwamen langs. Die ouders waren verrast mij te zien en vroegen zich af wat er dan met een of andere Peter was gebeurd. Brigitte is er blijkbaar mee geweest. Aleja een flirt zegt ze.' Legde ik uit. ' Maar dan waren jullie toch uiteen?' Vroeg hij. Ik knikte. ' Maar het doet pijn dat te horen en vooral omdat ze niets verteld heeft.' Zei ik. ' Dat kan ik begrijpen. Maar moet je daarom drinken?' Vroeg hij weer. Ik zuchtte zachtjes. ' Nee. Ik heb het aan haar belooft dus...' ik schoof het pint naar Koen toe. ' Drink jij het maar leeg. Als je wilt he.' Zei ik met een glimlach. Hij nam het glas uit mijn handen en dronk het op. Na een leuke avond gingen we naar huis. Ik zette Koen thuis af, omdat hij wat aangeschoten was. Dan ging ik zelf naar mijn huisje en kroop in mijn lekker warm bedje.
Volgende ochtend.
Eric
Ik werd wakker en zag op de klok dat het stipt 10:00 uur was. Ik stond op en ging me direct omkleden. Toen ik beneden kwam kreeg ik een bericht. Ik nam mijn gsm en zag dat het van Brigitte was. 'Kunnen we even praten a.u.b ?' Eeuwig boos blijven is stom. Vooral op de persoon die je leven, wereld compleet maakt. En het was gebeurd terwijl wij uit elkaar waren. Ik antwoorde op haar bericht. 'Is het goed dat ik binnen een kwartiertje bij u ben?' Ik kreeg al direct antwoord dat het goed was. Ik nam mijn sleutels en mijn gsm en vertrok naar Brigitte. Zoals verwacht kwam ik na tien minuutjes bij haar aan. Ik belde aan en ze kwam al direct opendoen. Ze liet me binnen. We zette ons elks in de zetel. 'Ik wil praten over gisteren.' Begon Brigitte. Ik knikte. 'Ik ook.' Zei ik. 'Ik wil gewoon zeggen dat Peter maar een flirt was. Ik weet dat dit geen excuus is, maar ik was zo gekwetst dat ik troost nodig had.' Zei ze. 'En wanneer was dat?' Vroeg ik. 'De week nadat je bent weggegaan.' Zei ze. 'Daarvoor ben ik dus helemaal niet boos. Wij waren uit elkaar, dus...' zei ik. Ik stond recht en zette mij naast haar neer. 'Mijn vraag is gewoon...is het kind wel van mij...?' Vroeg ik stil. Ze lachte zachtjes. 'Natuurlijk. Ik ben niet met hem naar bed geweest he.' Zei ze met een glimlach. Dat was al een hele opluchting. ' Nog één vraag. Heb je nog contact met hem?' Vroeg ik. Ze schudde haar hoofd. Een glimlach verscheen op mijn gelaat. Ik nam haar in een omhelzing. ' Ik hou van u en ik laat u nooit gaan.' Fluisterde ik in haar oor. Ze antwoorde niet maar nam me steviger vast. Ons moment werd verstoord door de bel.
Brigitte gaf me een kus en ging de deur opendoen.
Brigitte gilde luid. Ik stond snel recht en liep naar de deur. Toen ik daar aankwam viel mijn mond letterlijk open.
JE LEEST
De Buurtpolitie- Wat als de ware dichter is als je denkt ?-
FanfictionVerhaal met pijn en verdriet, maar vooral veel liefde.