Brigitte
Ik voelde een hand door mijn haar gaan. Ik kon er zo van genieten. Ik glimlachte. ' Ah onze schone slaapster is wakker.' Ik deed mijn ogen open en zag dat we in de zetel lagen zoals we in slaap gevallen waren. Ik draaide mijn hoofd om. 'Goedemorgen.' Zei ik met een glimlach. ' Goedemorgen.' Ik gaf hem een kus. ' Hoelaat is het?' Vroeg ik. Hij keek op zijn horloge. ' 10:05uur.' Ik knikte. ' Dat gaat nog.' Glimlachte ik. Tot ik mij realiseerde dat Tineke hier binnen 25minuutjes zou staan. 'Dat gaat niet. Ik ga ff snel douchen.' Zei ik met een glimlach. ' Wat gaat niet?' Vroeg hij. ' Ik was vergeten dat Tineke vandaag iets kwam brengen en dat is binnen 25minuutjes.' Zei ik paniekerig en liep naar boven voor te douchen.
Eric
Ik liep naar de keuken voor de koffie al te zetten. Ik zette de tassen koffie op de salontafel en zette mij in de zetel wachtend op Brigitte. Mijn koffie was al op tegen dat Brigitte beneden kwam. ' Ik heb koffie gezet en ik hoop voor u dat die nog warm is.' Lachte ik. ' Dank u.' Zei ze en kwam naar mij toe. Ze legden haar handen op mijn benen. ' Ga jij u nu maar ff opfrissen.' Zei ze. Ik trok voorzichtig aan haar armen zodat ze dichter kwam. Ik gaf haar een kus. ' Stink ik ofzo?' Vroeg ik en lachte. 'Nog geen beetje.' Lachte ze terug. Ik porde in haar zij en stond recht. ' Je weet alles liggen he.' Ik knikte. Ik ging naar boven nam een handoek uit de kast en ging de douche snel in en uit. Ik deed terug dezelfde kleren aan, omdat ik hier geen andere heb, ik legde mijn haar goed en ging naar beneden. Ik stapte de living binnen en zag Tineke in de zetel zitten. Je zag dat ze verschoot van mij te zien, maar er verscheen al direct een glimlach op haar gezicht. 'Dag Tineke.' Zei ik blij. ' Eric.' Zei ze vrolijk en kwam naar mij toe om mij een knuffel te geven. 'Dat is veel te lang geleden.' Zei ze als ze mij losliet. ' Inderdaad.' Glimlachte ik. ' En je ziet er goed uit man.' Zei ze en klopte zachtjes op mijn schouder. ' Dank u.' Zei ik met een glimlach. ' En alles goed?' Vroeg ze terwijl ze zich terug in de zetel zette. ' Ja, beter dan ooit gedacht.' Zei ik met een glimlach en keek naar Brigitte. Ik zette mij naast Brigitte neer. ' En met u?' Vroeg ik. ' Goed he.' Glimlachte ze. Ik zag Brigitte met haar tas in haar handen zitten. ' Was de koffie nog warm?' Vroeg ik. ' Ja redelijk.' Glimlachte ze. ' Was hem goed? Suiker en melk was het toch he?' Vroeg ik en lachte. Ze knikte. ' Het was lekker.' Zei ze. Ik glimlachte en maakte een vreugdegebaar met mijn armen waarbij Brigitte en Tineke in de lach schoten. ' Dat mis ik nu echt op de werkvloer se. Koen is ook nog ne grappige maar daarvoor was het gewoon goed.' Zei Tineke. ' Ja en aan Michael hebben we ook ni veel.' Zei Brigitte. Ik keek ze beiden vragend aan. ' Mijn partner...werkpartner.' Zei Brigitte en glimlachte bij dat laatste. Ik glimlachte. ' Waarom? Is dat zo een saaie?' Vroeg ik. Ze begonnen beiden hevig te knikken. ' Die denkt dat hij beter is als de rest en dan moet ge hem eens aan het werk zien.' Zei Brigitte, terwijl was Tineke aan het knikken. 'Die maakt alles ingewikkeld. Die zou nog in een doolhof kruipen terwijl het antwoord voor de deur ligt.' Vervolgde Tineke. ' En dan als de zaak opgelost is dan zegt hem tegen zen eigen. "Dat heb ik weer goed gedaan si.". Terwijl ik dan alles gedaan heb.' Ik schoot in de lach. 'Die moet toch trots op iets kunnen zijn he. Wie weet komt die thuis en loopt die heel blij naar zijn vrouw voor te zeggen dat hij een zaak heeft opgelost.' Lachte ik. Beiden lachte ze. ' Maar dan moet je die is zien...gene normale. Das nog een jonge gast van 22-23 en die zijn gedrag en al is niet normaal.' Lachte Tineke. 'En ik hoop dat Roger dan niet heeft gezegd dat hij ne betere heeft gevonden want dan wilt dan veel zeggen zene.' Brigitte en Tineke keken naar elkaar en schoten in de lach. 'Wel ofwa?' Beiden schudden ze hun hoofd. ' Je moest horen wat Brigitte zei.' Lachte Tineke. 'Tineke niet he.' Probeerde Brigitte serieus te zeggen. ' Wacht eerst moet je hem zien op foto.' Zei Tineke nog altijd lachend. Ze nam haar gsm en even later liet ze een foto zien. Ik schoot direct in de lach. ' Ik hoop dat je nu de lelijkste foto hebt uitgekozen?' Vroeg ik. Brigitte keek naar de foto. ' Nee das de mooiste.' Zei ze. Ik schoot in de lach. Dat was een jongen gast met zijn trui in zijn broek en opgetrokken, dan heeft die zo een kleine bril op en zo een petje. ' Loopt die altijd zo ofwa?' Vroeg ik. ' Nee das een beetje overdreven, maar het scheelt niet veel.' Zei Brigitte. ' Maar toch wat jij zei Brigitte was echt doodgaan.' Zei Tineke. ' Tineke niet he.' Die begonnen mij echt nieuwsgierig te maken. 'Ale zeg nu. Jullie maken mij nieuwsgierig.' Zei ik. ' Tineke durf ni he.' Probeerde Brigitte serieus te zeggen maar dat lukte niet. ' Dus-' 'Tineke.' Onderbrak Brigitte haar. Ik legde mijn hand op haar mond. ' Dus wij zitten in de vergaderzaal en Brigitte zat naast mij. Die jongen komt samen met de chef binnen en de chef stelt die voor. En Brigitte fluisterde tegen mij. "Nu moet ik ook nog gaan samenwerken met Eric zene tweelingsbroer ofwa?" En hoe dat ze dat zei was super grappig en die bleef kei serieus en ikke maar lachen.' Zei Tineke. Ik keek speels boos naar Brigitte. Ik hield nog steeds mijn hand op haar mond. Ze likte een paar keer aan mijn hand maar dat hielp niet..tot ze er hard in beet. ' Auw jong.' Zei ik en trok mijn hand weg. 'Mij eerst uitschelden en dan nog bijten ook.' Zei ik en keek naar mijn hand. ' Manee ik meen dat niet he.' Zei ze en duwde mij zachtjes. ' Nu niet maar toen wel.' Lachte Tineke. ' Maar gemeenerik.' Zei ik. ' Maar toen was ik boos.' Zei ze. ' Jaa ik hoor het al. Je hebt dus een betere partner.' Zei ik met een glimlach. Ze schudde hevig haar hoofd. ' Maakt niet uit ik heb ook een betere partner hoor.' Zei ik sarcastisch. 'Het eerste dat in mij opkwam toen ik ze bezig zag was dat dat met haar een grotere ramp ging zijn dan met u en ik dacht dat dat al onmogelijk was.' Zei ik zo serieus mogelijk. Weer duwde ze mij zachtjes. ' Maar seg, wat heb jij met duwen tegenwoordig?' Vroeg ik. ' Dat is omdat hare partner altijd trekt.' Lachte Tineke. Oke dit kwam zo verkeerd over. We schoten met drie in de lach. ' Manee das gewoon leuk. Maar ik zal eens trekken he.' Zei ze en trok zachtjes aan mijn armen. Ik lag nu half over haar maar ik geraakte niet recht omdat ze mij vasthield. We keken elkaar verliefd aan. Ik voelde mij echt een puber. ' Ola ola...dat heb ik gezien.' Zei Tineke met een glimlach. Ik draaide mijn hoofd naar Tineke. ' Wat?' Vroeg Brigitte. ' Die blikken naar elkaar.' Zei ze met een glimlach. Ik glimlachte en keek naar Brigitte die aan het knikken was. ' Vertel.' Zei Tineke. Oke ik begrijp dus niets van vrouwentaal. ' Wat valt er te vertellen?' Vroeg Brigitte. ' Zijn jullie nu samen of niet ?' Vroeg ze. Brigitte knikte. ' Geweldig.' Zei Tineke enthousiast. Ik lig hier echt slecht en ik denk dat Brigitte niet van plan is mij los te laten. Ik draaide mij naar Brigitte. 'Laat je mij nog los of ?' Ze lachte. ' Nee.' Zei ze. Ik gebruikte gewoon al mijn kracht en zo duwde ik mij terug recht terwijl Brigitte nog altijd mijn armen vast had. ' Tineke help mij is.' Lachte ik. ' Ik moei mij niet.' Zei ze en lachte. ' Wacht maar gij.' Zei ik tegen Brigitte. ' Ik heb Michael wel he, die beschermt mij tenminste.' Zei ze sarcastisch. ' Haha nene. Ik heb maar ene beschermengel en dat is mijnen engel.' Zei ze en keek naar mij. Ik glimlachte en gaf haar een kus. ' Ik denk dat ik eens ga vertrekken.' Zei Tineke met een glimlach en stond recht. ' Van ons moet je niet he.' Zei Brigitte. ' Maar ik ga doen wat jij normaal moest doen.' Zei ze tegen Brigitte. 'Jij moet werken ofwa?' Vroeg Brigitte. Tineke knikte. De twee dames liepen naar de deur en terwijl legde ik mij languit in de zetel. Na een tijd kwam Brigitte terug de living binnen. ' Awel awel...niet slapen he.' Lachte ze. ' Ik slaap niet. Ik denk gewoon met mijn ogen toe.' Zei ik serieus. ' Weet je nu al iets wat we kunnen gaan doen?' Vroeg ze. Ik knikte. ' Opt cafe ene gaan drinken.' Ik wachtte op haar reactie. ' Niet he.' Zei ze. ' Maar nee zotteke.' Ik trok haar tot bij mij op de zetel. Ik legde mijn armen rond haar. ' Eeehm...misschien kunnen we er een dag uitstapje naar Antwerpen van maken?' Stelde ik voor. 'Lijkt me leuk.' Zei ze met een glimlach. ' Dan zullen we direct vertrekken he.' Vervolgde ze. Ik knikte. Ze legde haar hoofd op mijn borstkas en speelde met mijn haar. Terwijl legde ik mijn handen op haar rug. ' Je hebt er geen gel in gedaan.' Zei ze. ' Ah nee. Je hebt hier niets staan.' Lachte ik. ' Ooh jawel.' Ze gaf mij een kus en verdween naar boven. Even later kwam ze terug beneden met een pot haargel. ' Ik heb die ook.' Lachte ik. ' Die is van u.' Glimlachte ze. ' Aah daarom dat ik die kwijt was.' Ik nam de pot en deed wat gel in mijn haar. We maakte ons verder klaar en vertrokken dan naar Antwerpen.
Brigitte
In Antwerpen was het echt gezellig. Er was niet zoveel volk dat anders wel is en er waren veel leuke winkeltjes. We kwamen terug thuis na deze plezante dag. We hadden 4 zakken vol gekocht. Voor mij waren dat 2 kleedjes, 3 broeken en een paar sweaters en voor Eric. Waren dat 2 jeansbroeken met aanpassende bovenkledij en een costuum. Voor de rest waren het allemaal kleine dingetjes dat we nog gekocht hebben. We zette ons neer in de zetel na deze vermoeiende dag. 'Ik vond het heel leuk en gezellig vandaag.' Zei Eric. ' Dat vond ik ook.' Zei ik. Ik leunde tegen hem aan en legde mijn hand op zijn borstkas. ' Ahja ik heb nog iets voor u.' Zei ik. Ik ging snel naar boven iets halen en kwam terug beneden met een pakje in mijn handen. ' Dat is voor u.' Zei ik. ' Amai amai.' Zei hij met een glimlach. Ik gaf hem het pakje en wachtte ongeduldig af. Hij deed het papier er zorgvuldig af en deed de doos open. Hij keek mij vragend aan wanneer hij een papfles zag liggen. Hij keek verder in de doos en nam er een klein t-shirt van een babytje uit. Op de voorkant stond. "Ik ben je kindje." Eric las het en fleurde helemaal op. Hij keek mij met grote ogen aan. ' Kijk op de achterkant.' Zei ik. Hij draaide het t-shirtje om. Daar stond op. "En jij word mijn fantastische papa." Weer keek hij mij met grote ogen aan. ' Omg Brigitte. Ben je echt?' Vroeg hij enthousiast. Ik knikte hevig. Hij gooide alles opzij en kwam naar mij toe. 'Dat is geweldig.' Zei hij blij. Hij legde zijn handen op mijn wangen en gaf mij een kus. ' Er zit nog iets in de doos.' Zei ik. Hij gaf mij nog een kus en keek in de doos. Hij haalde het eruit. Het was een bavet met daarop. "Mijn papa is de beste!" Hij had een brede glimlach op zijn gezicht en tranen van geluk in zijn ogen. ' Hoe ver ben je?' Vroeg hij. ' 18 weken.' Zei ik blij. Ik zag hem nadenken. ' Dus dat is 4,5 maanden.' Ik knikte. ' Dit is geweldig.' Zei hij enthousiast. Hij nam mij onverwachts op en draaide mij in het rond. ' Ik ben zo blij.' Zei hij als hij gestopt was met draaien. Ik knikte. ' Ik ook.' Zei ik. Ik legde mijn handen ter hoogte van zijn hals en hoofd en gaf hem een kus. ' Ik hou van u.' Zei ik. Hij antwoorde met een kus.
JE LEEST
De Buurtpolitie- Wat als de ware dichter is als je denkt ?-
FanfictionVerhaal met pijn en verdriet, maar vooral veel liefde.