De Buurtpolitie- Wat als de ware dichter is als je denkt ?-

Back into the old days

Brigitte

Vanochtend werd ik wakker met geweldig nieuws. Ze hebben Anna gevonden en in de cel gezet. Eindelijk van alle brieven, foto's waarvan we niet eens wisten dat ze bestonden en afgehakte handen vanaf. Met een brede glimlach begon ik aan mijn ontbijt. Wanneer ik zag dat Eric me aanstaarde vroeg ik hem wat er was. ' Oh niets hoor, ik ben gewoon blij dat je terug kan lachen.' Zei hij. Met een nog bredere glimlach nam ik een hap van mijn croissant.
Na mijn lekker ontbijt dronk ik mijn fruitsap op en maakte me klaar voor te gaan werken. Toen ik klaar was zocht ik naar Eric, uiteindelijk zag ik hem in de keuken de afwas doen. Ik liep naar hem toe. ' Ik ga gaan werken.' Zei ik met een glimlach en gaf hem een kus, terwijl droogde hij snel zijn handen af. Net dat ik me draaide en een stap zette trok hij mij tot bij hem. Hij legde zijn handen op mijn onderrug en ik legde de mijn op zijn borst terhoogte van zijn schouders. ' Tot straks. En wees voorzichtig he.' Zei hij. Ik knikte en gaf hem nog een laatste kus. Ik keek of ik alles bij had en vertrok dan naar het commissariaat.

Op het commissariaat aangekomen zag ik Koen en Tineke met papierwerk bezig. Ik zei ze beiden gedag en begon aan mijn papierwerk. Papierwerk is het minst leuke, maar het hoort erbij.
Na vier lange uren hard doorgewerkt te hebben mochten we eindelijk gaan eten. We namen allen ons eten en zette ons aan tafel. ' Smakelijk. ' Zei iedereen tegen elkaar en begonnen te eten. Al snel ontstond er een gesprek en sloeg die uit naar koetjes en kalfjes. Nog 4,5 maand en het is zover. Dan krijgen Eric en ik een geweldig kindje. Morgenavond gaan Eric en ik samen voor de eerste keer naar de gynaecoloog. Zo spannend, ik kan al niet wachten. 'Brigitte!' Riepen ze. ' Sorry ?' Ze lachtten. ' Hoe zit het bij u en Eric?' Vroeg de chef. Ik keek hem vragend aan. ' Jullie zijn toch al lang samen he?' Ik knikte. ' Ja.' Verduidelijkte ik. ' Denken jullie al aan kindjes ?' Ik voelde mijn kaken rood worden en ik wist even niet wat reageren. Ik keek naar Floor en Tineke die op hun beurt lachten. ' Eeh...er is iets dat jullie nog niet weten.' Zei ik. 'En je gaat het ons nu zeggen ?!' Zei Koen. Ik knikte. ' Ik eeh...ik ben zwanger..' Zei ik verlegen. ' Wat?! Hoelang al?' Vroegen ze. ' Vier maand en half.' Zei ik. Ze wenste me allemaal proficiat. ' Brigitte, in het vervolg zeg je dat eerder he. Het zelfde geld was er iets gebeurd.' Zei de chef. ' Maar er kon toch niets gebeuren.' Zei ik met een glimlach. ' Er kan veel gebeuren en ik wil niet dat er iets gebeurd met het eerste politiekindje he.' Zei hij met een lach. Ik lachte eens, maar veranderde al snel het onderwerp. Na een tijd van praten was het tijd om terug aan het werk te gaan. En omdat Koen, Tineke en ik niet meer zoveel papierwerk te doen hadden bleven we vijf minuten langer zitten om rustig onze koffie op te drinken. ' Ale nu gaan we terug gaan werken he.' Zei Tineke. We stonden met zen drieën recht en gingen naar onze bureaus. Net dat ik wil gaan zitten komt Patrick de kantoorruimte binnengelopen. ' Brigitte, er is een man dat een moord wilt komen aangeven. Wil je dat even doen alstublieft?' Vroeg hij. Net dat ik wil antwoorden komt Tineke ertussen. ' Patrick, ze mag niks doen he.' Zei ze. ' Het is gewoon de verklaring afnemen.' Zei Patrick. ' Is goed Patrick. Breng hem maar.' Zei ik. Ik keek of ik papier en pen had liggen voor de verklaring af te nemen en ondertussen kwam Patrick binnen met de man. ' Zet u maar al.' Zei ik zonder te kijken wie het was. Ik nam nog snel een pen uit mijn zak en concentreerde me dan op de man. ' Omg!' Riep ik uit en begon te lachen van het verschieten. ' Mevrouw de police. Iemand heeft deze bloemen vermoord dus ik heb de deze moeten kopen.' Ik lachte wanneer ik Eric zag zitten met kapotte bloemen in zijn hand en daarna valse bloemen tevoorschijn haalden. Ik stond recht, sloeg mijn armen rond zijn nek en gaf hem een kus. ' Wat doe je hier?' Vroeg ik hem. Hij keek me geheimzinnig aan. ' Een moord aangeven.' Zei hij en liet weer de kapotte bloemen zien. Hij legde de bloemen neer op mijn bureau en legde zijn handen op mijn rug. ' Ik kwam u gewoon even verrassen.' Zei hij. Ik lachte en gaf hem een kus. 'Amai Eric, zo vroeg.' Zei de chef die zijn bureau uitkwam. Ik keek ze vragend aan. ' Ik wou de prachtigste vrouw van de wereld verrassen.' Zei hij met een knipoog. ' Slijmbal.' Zei Koen. Ik zag de chef op zijn horloge kijken. ' Eric kom maar hoor. Hoe vroeger hoe beter.' Zei hij uiteindelijk. Ik hield Eric stevig vast. ' Wat is er gaande?' Vroeg ik. ' Niets speciaal.' Zei hij geheimzinnig. Hij gaf me een kus en ging dan naar het kantoor van de chef. 'Weten jullie wat die van plan zijn?' Vroeg ik aan Koen en Tineke. Beiden schudden ze hun hoofd. Na een half uur kwam Eric het kantoor uitgelopen. Hij kwam naar me toe en ik vroeg hem direct wat ze aan het doen waren. 'Dat zal je wel zien.' Zei hij geheimzinnig en lachte. 'Ik haat geheimzinnigheid.' Lachte ik. 'Jaja, dat weet ik goed genoeg. Ik zie je vanavond?' Ik knikte. Hij gaf me een kus en verliet het gebouw. 'Ik wil weten wat die aan het doen waren.' Zei ik. Koen en Tineke lachte.

Na lange uren werken liep onze dag ten einde. Net dat ik wil rechtstaan voor naar huis te vertrekken komt de chef de kantoorruimte binnengelopen. 'Koen, Tineke, Floor en Velimir. Gewapende overval op de supermarkt. Ga er direct naartoe. Brigitte jij blijft hier voor dispatch.' Gooide de chef eruit. Terwijl iedereen zijn kogelvrije vesten aandeed zette ik me terug aan mijn bureau. Iedereen vertrok en ik nam mijn gsm voor een bericht naar Eric te sturen. "Ik ga later thuis zijn. Moet overwerken. Love you xx"
Ik legde mijn gsm weg en hield me nog een beetje bezig met papierwerk dat normaal morgen moest gebeuren. Niet veel later kreeg ik een berichtje van Eric.
"Weer te veel gepraat en gelachen in plaats van werken ja ? Xx"
Ik lachte. Soms gebeurd dat wel eens moet ik eerlijk toegeven.
"Nene deze keer niet. We hebben oproep gekregen van overval in de supermarkt. Xx"
"Je bent toch niet mee? Xx"
"Manee kieke, ik zit voor de dispatch. Xx"
"Beter. Maar ale werk maar verder voor dat Roger je door heeft. Xx"
"Zal ik doen. Tot straks. Xx"
"Tot straks lieverdje. Ik hou van je!! Xx"
Een glimlach verscheen op mijn gezicht bij het lezen van dat bericht. 'Alfa 710 voor dispatch.' Klonk door de radio. 'Dispatch luistert.' Antwoorde ik. 'Dispatch, alles is goed verlopen. We komen nu naar het commissariaat over.' Ik knikte maar kwam dan tot het besef dat ze dat niet konden zien. 'Oke is goed. Over en out.'
Ik ging naar de chef om het goede nieuws te melden.
Ik ging zijn kantoor binnen nadat ik geklopt had. 'Chef alles is goed verlopen en ze komen nu naar hier.' Vertelde ik hem. 'Dat is super. Wacht dan nog even tot ze hier zijn en dan mag je vertrekken.' Zei hij. 'Oke chef. Heb je eigenlijk al iemand gevonden die samen met mij de wereld wilt redden.' Zei ik op een toon zoals de meeste helden spreken. Hij lachte luid. 'Ik heb iemand gevonden ja, hij zal morgen starten.' Zei hij terwijl hij nog steeds lachte. 'Serieus? Wie?' Vroeg ik nieuwsgierig. 'Een schone jongeman die ervaring heeft en zeker niet zo erg is als uw vorige partner.' Lachte hij. 'Aahn dan is het goed.' Lachte ik. Ik stapte zijn kantoor uit en de anderen kwamen net het commissariaat binnen. 'Nu kan ik eindelijk naar huis.' Zei ik en lachte zachtjes. 'Amai zo vrolijk.' Zei Tineke. 'Ja, ze hebben een nieuwe partner voor mij gevonden.' Zei ik. 'Ooh wie?' Vroeg ze. 'Een schone jongeman die ervaring heeft.' Zei ik. Ze knikte en lachte. Als we alles hadden opgeruimd vertrokken we naar huis.

Ik deed de deur open en de geur van eten kwam me tegemoet. Ik deed mijn jas en schoenen uit en ging naar de woonkamer waar de tafel mooi en romantisch gedekt was. Ik legde mijn handtas op zijn plaats en bij het passeren van de keuken zag ik Eric staan koken. Ik ging stil naar hem toe en nam hem langs achter vast en zei terwijl. 'Mijn schone jongen is aan het koken.' En ik begon te lachen toen ik voelde dat hij schrok. Met een geschokte blik draaide hij zich om en keek mij aan. 'Laat eens een ander verschieten en ja uwe jongen is aan het koken.' Lachte hij. Ik legde mijn armen rond hem en hij liet zijn handen op mijn onderrug rusten.
'Hoe was het op het werk?' Vroeg hij en gaf me een kus. 'Saai. Alleen maar papierwerk. En morgen krijg ik een nieuwe werkpartner.' Zei ik blij. 'Ooh dat is goed.' Zei hij met een glimlach.

Na nog een gezellige avond, reed ik 's avonds laat naar mijn eigen huisje.