ET2: Through The Storm

Chapter 15

Crystal Dwight's POV

"Ma! Nandito na po ako! Nakabili po ako ng asin kahit lampas ala-singko na. Sa probinsya po, hindi pwede 'yun diba?"

Dumiretso na ako sa kusina upang ayusin ang mga binili ko. Mayamaya ay natanaw ko si mama palabas ng kwarto niya.

"Napatawag pala si Ryle, 'nak," simula ni mama.

"Po? Sinagot niyo ma?"

"Oo. Nag-c-candy crush naman ako sa cellphone mo nang tumawag siya kaya sinagot ko na."

Napakamot na lang ako sa ulo at nagpatuloy sa ginagawa ko. Tumungo ako sa sink upang hugasan ang mga gulay na pinamili ko para makapagluto na rin ako ng hapunan.

"May importante ba siyang sinabi, ma?" tanong ko. Nilagay ko muna ang kangkong sa isang lalagyan at itinabi. Sinimulan ko na agad na hiwain sa maliliit na piraso ang ampalaya.

"Oo, kinukumusta ka nga, eh," natatawang sagot ni mama. Nang napatingin ako sa direskyon niya ay mas lalo siyang natawa.

"Importante ba 'yun, ma?"  tanong ko habang abala ako sa paghihiwa ng kamatis.

"Kinukumusta ka ng manliligaw mo, hindi ka ba kinikilig, nak?"

Muntik nang mahiwa ng kutsilyo ang mga daliri ko dahil sa pagkabigla ko sa tanong ni mama.

"Mama naman, eh! Naghihiwa ako ng kamatis dito, eh."

"Oops, my bad," she said, putting her hand against her lips. "Ano ba 'yang lulutuin mo at tila sobrang abala ka?" she asked next.

"Adobong kangkong at ginisang ampalaya at sardinas po, ma," tugon ko.

"Iba talaga ang anak ko. Nakakaproud!" She expressed, clapping.

"Ma, what are you saying?"

"Wala lang. Sobrang proud lang talaga ako sa'yo."

My eyes began to become to watery. I felt so blessed to have a mother like her.

"Oh? You're crying?!"

I lifted my hand holding a piece of onion. "Ma, sibuyas po. Sibuyas."

Tomorrow morning, I woke up early as I could so I won't be late at work. Today is Saturday and surely we will have lot of customers to come.

I wore a black drawstring pants and black t-shirt. I turned my wavy hair into ponytail. Inabot ko ang maliit kong shoulder at isinukbit bago tuluyang lumabas ng kwarto.

"Ma, alis na po ako!" paalam ko kay mama.

"Ingat ka, anak!"

Naglakad lang ako patungong Foodie Place. Exercise ko na rin.

"Good morning, bakla!" bungad ni August sa akin.

"Good morning din baks!" I responded. When I looked around I noticed that the others aren't around. "Saan 'yung iba?" tanong ko.

"Wala si Rover, busy raw. Si insan naman, hindi ko alam kung saang lupalop ng mundo nagsu-suot!" sagot niya. "Saka keri na natin 'to. Hindi naman gano'n karami ang customer natin ngayon. May bagong bukas din kasing katulad natin sa kabila."