30

566 87 83
                                    

Yazar anlatımı

"Bakın unutmayın. Kesinlikle bilmiyorsunuz."

"Tamam Hüma. Kaç kere daha söyleyeceksin?"

"Hataya yer yok çünkü balitom. O yüzden yani."

Hüma'nın verdiği direktiflerden yavaş yavaş bunalmaya başlayan kızlar serzenişlerde bulunuyordu genç kıza.

"Tamam. Yeter bu kadar. Anladınız siz de artık bir zahmet?"

"Anladık."

Son heceyi uzatarak onayladıkları sıra Neslihan, Fatıma'nın koluna girmiş kızlara doğru yönlendiriyordu.

Masaya geldiklerinde etrafında oturan kızlar ayaklandı ve Ümmühan konuştu.

"Haydi alışverişe."

O sıralar, genç adam eve dönüyordu.

İçinde heyecan vardı.

Normalde sakin olan Huzeyfe, bugün küçük bir oğlan çocuğu gibiydi.

Annesi kapıyı açıp oğlunu içeri aldığında genç adam selamını verip, aldıktan sonra odasına çıktı.

Ayarladığı gri bir kutuya hediyesini yerleştirdiğinde içine notunu da iliştirmeyi unutmamıştı.

Arkasına yaslanıp derin bir nefes aldığında kasılan bedenini rahatlattı.

O rahatlamaya çalışırken Fatıma arkadaşları tarafından eşarp mağazalarına sokuluyordu.

"Beğensene işte kızım birini. Allah Allah."

"Kızlar. Ben çok yoruldum. Eve dönelim artık haydi."

"Ev olmaz!"

Eda aniden çıkış yaptığında Fatıma ona bakmıştı.

"Sizde ne var bugün Allah aşkına?"

"Ne olacak bizde canım. Neyse madem eve dönmek istiyorsun. Dönelim."

Ayışıl konuştuğunda hepsi ona bakmıştı.

"Aynen haydi."

Fatıma önden çıktığında diğer kızlar çoktan Ayışıl'ın etrafını sarmıştı.

"Kızım eve dönemez. Arka bahçeye hazırladık her şeyi bilmiyor musun?"

"Biliyorum biliyorum. Sakin olun. O iş bende."

"Haydi hayırlısı."

"Bir güvenin be kızım."

"Konuşma konuşma yürü. Kız gidiyor."

Adımlarını hızlandırıp Fatıma'ya yetiştiklerinde kollarına girmişlerdi.

✨ ✨

"Ayışıl. Sana tek bir soru soracağım."

"Sor kuşum."

"Biz neden buradayız? Eve gidecektik falan ya hani o yüzden soruyorum."

"Biraz eğleniriz diye. Haydi haydi gelin."

İçeriye doğru sürükleyerek girdirdi Ayışıl kızları.

Eve dönmek için yola çıkan kızlar, soluğu lunaparkta alınca bir hayli şaşırmışlardı tabi.

"Önce hangisine binsek?"

"Eve giden otobüslere."

Ayışıl, Fatıma'ya 'cidden mi' bakışları atarken Fatıma arkasını dönmeye niyetlenmişti. Fakat arkasındaki tablo da önündekinden farklı değildi. Diğer kızlar yan yana durup küçük bir şekilde sırıtıyorlardı.

Bardak | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin