Bardak | Texting

20

Bölüm şarkıları:

Yedi Güzel Adam - Hırçın Bir Döngü

Son Tren - Artık Senin Gibi

Ezginin Günlüğü - Düşler Sokağı
_______________________________________

Deniz Vakar'dan

Bir zaman gelirdi.

Geçmişinizle yüzleşirdiniz.

Ertelenmiş bir hesaplaşmadır kapıyı çalan.

Az önce karşıma çıkan, geçmişimden gelen kız.

Aslı.

Benim için yanlış Leyla'ydı.

Esas Mecnunu olmam gereken Leyla ise, belki karşıma çıkmıştı, belki de hâlâ beni bekliyordu bir yerlerde. Bilmiyordum.

Ama bildiğim bir şey vardı ki, o da Aslı'ya karşı hiçbir şey hissetmiyor oluşumdu.

Yaptığı, hissettirdiği şeylerden sonra ona nefret bile beslemiyordum.

Bir değil. İki Deniz vardı aslında benim hayatımda.

İslamiyet ile tanışmamış bir Deniz.

Bu genç adam benden gideli çok olmuştu.

Ve İslamiyeti kalbinin baş köşesine oturtmuş bir Deniz Vakar.

Önceki Deniz, Vakar'ı bir yerlerde saklamıştı bilmeden.

Aslı da önceki Deniz'in acı anılarından biriydi. Deniz Vakar'ın hayatında ise herhangi bir yeri yoktu.

"Deniz. Sakin ol. Önceleri izin verirdin, ne oldu şimdi?"

Önceleri.

Önceleri öncede kalmıştı. Tıpkı geçmişte kalmış, önceden Vakar'ı kullanmayan Deniz gibi.

"Olan şu ki önceki ben değilim ben. Bu sefer sadece Deniz değil, Vakar var yanımda. Doğruları olan Deniz Vakar var çünkü karşında."

Yanından geçip eve doğru yol almaya başladım.

İşte buraya kadardı. Defterleri tümden kapatabilir, bir dolabın en ücra köşesinde kalmış anıları bulunduğu köşeden alıp atabilirdim artık.

"Deniz. İyi misin kardeşim?"

İyiydim. Artık iyiydim.

"İyiyim."

"Gerçekten soruyoruz bak. Harbiden iyi misin?"

"Harbiden iyiyim."

Gülerek konuştuğumda hepsi gülmüştü.

"Ooo. Saat geç olmuş. Yatsıyı kılar uyurum ben. Haydin eyvallah."

Huzeyfe konuştuğunda durmuştuk. Herkes evlerine dağılırken 'Hayırlı Geceler' demişti ve gitmeden önce de Allah'a emanet etmişti.

İşte bu çok güzeldi. Birbirimizi En Güzele emanet etmek tarifsiz bir histi.

Evin kapısına geldiğimde zili çaldım. Annem açtığında selam verip içeri girdim. Kot ceketimi çıkarıp asarken annem de selamımı almıştı.

Ellerimi yıkayıp salona geçtiğimde de selam verdim.

"Selamunaleyküm ev ahalisi! Nassınız?"

"Ve Aleykümselam. İyiyiz şükür siz nassınız Vakar Bey?"

"İyiyim Elhamdülillah."

Gülerek babamın yanına oturduğumda televizyondaki maçı izlemeye başladım ben de.