BÖLÜM 30

1.6K 178 568
                                    


İthaf edildi: SerifeDemirca Enola_Granger AlmilaDemir263

Düzenlemedim!

Girdiğim suyun ortasında durup bacaklarıma sarıldım başımı dizlerimin üzerine koyarken. İçimde huysuz edici bir sakinlik vardı. Önümde ise nereye gittiğini bilmediğim bir yol. Ona yakın olabilmek adına yaptığım her şey sanki boşunaymış gibi geliyor, beni huylandırıyordu.

Kapının açıldığını ve bir kaç küçük adımın bana doğru geldiğini hissedebiliyordum. Biraz öne kaydım ve arkamda ona yer açtım yüzüne dönmeden. Bir süre başımda öylece beklesede sonradan aynı yavaşlıkla arkamda belirmişti. Bir tek ayağını yanımdaki boşluğa uzatırken diğerini geride tuttu beni rahatsız etmek istemez gibi. Hareketine hiç bir tepki vermeden hala aynı pozisyonda kaldım ve gelen uyuşuklukla gözlerimi kısıp bekledim.

Sustum.

Sustu.

Hayatımda ilk kez sessizlikten rahatsız oldum.

Konuştum. "Levi."

"Ha?"

"Sana tek bir soracağım." Dedim ve biraz bekleyip ekledim. "Bir kez bile olsun beni geçiştirmeden cevap verir misin?" Sesimin naifliği bana bile garip gelirken Levi bu tona çok çok yabancıydı. Beni çok rahat reddedebilirsin Levi ama gözünün önünde acı çeken beni o kadar kolay reddetme tamam mı?

Kısa süre sessiz kalsada beklemediğim bir şekilde "Söyle." demişti sesi her ne kadar umursamaz çıksada.

"Beni seviyor musun?" Söylediğim şeyle yutkundum ve umutsuzca bekledim.

"Bu sorunun cevabını cidden merak ediyor musun?" Dedi hiç beklemeden hazır cevap bir şekilde.

"Evet."

"Sevmiyorum."

Kulaklarım bile duyduğu şeyle ağlarken bedenimin titremesini nasıl engelleyebilirdim ki? İçinde olduğum suya daha da sokulurken kendime bir söz verdim. Bu son olacaktı, yolumdan şaştığım son sefer olacaktı. Bir daha ne duygusal manada ne de tensel manada Levi'a yaklaşmayacaktım. Aksi taktirde görünen o ki annem gibi bir sonumun olması çok muhtemeldi.

Geriledim ve gergin vücudumu ilk ve son kez olduğunu bildiğim bir şekilde göğsüne yasladım. Belimden tutup bana yardımcı olurken bu durumda bile uçacakmış gibi atan kalbime lanet ettim.

Parmak uçlarını saçlarımın arasında hissetmemle beynim uyuşurken sıkı sıkı yumdum gözlerimi. Daha demin seni sevmiyorum diyen adamın yapacağı iş mıydı bu Allah aşkına. Ne diye kalbimi yerden yere vurup duruyordu. Görmüyor muydu gerçekten beni nasılda kötü hissettirdiğini.

Bari söylediğinin arkasında dursaydın Levi Ackerman. Bu  kadar canım yanmazdı belki.

Bu beni ikileme sokan lanet durumdan kendimi geri çekip kucağına oturarak kurtuldum. Havalandığım için suyun dışına çıkan göğüslerim soğuktan ürperirken çıplak bedenini bulan çıplak bedenimde aynı tepkiyi vermişti. Vücudumun her satımının titrediğini hissedebiliyordum. Levi'ın bunun farkında olduğununda.

Ellerini bel boşluğuma koyup kendisine daha da çekerken bacaklarımın acıyacak kadar açıldığını hissediyordum ama umrumda değildi. Tek derdim karşımda, beni her seferinde soru işaretleriyle bırakmayı beceren adamı sinirimi çıkarırcasına öpmekti.

DADDY İSSUES - LEVİ ACKERMAN +18 |Tamamlandı|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin