DADDY İSSUES - LEVİ ACKERMAN +18 |Tamamlandı|

BEBEK TELAŞI |özel bölüm-1|

Özel bölümü bile üşenip düzenlemeyen, halen eskisinin tıpkısı olan ponçik ve boş yazarınızdan hepinize kocaman bir merhabaaaaaaaa...

Nasıl, özlediniz değil mi bu ortamı.

Biliyorum biliyorum, her neyse.

Her zaman ki gibi sürpriz yapmayı sevdiğimden, sizi koca bir dönemin stresinden uzaklaştırıp, yüzünüzde küçük bir tebessüm oluşturmak için klavye başına oturdum. Benim okulumun ara tatiline daha çok olsada, hatta sınav haftamın başlangıcında olsamda, sizinkini unutmadım. Kim bilir neler yaşadılar ayrıldığımızdan beri dedim ve kütük bir insanın içinden düşünceli bir melek çıkardım.

İyi okumalar aşk kadınlar ve diğer garip cins jfjfjfjf

Bu bölümü okurken sadece hayal edin, hayal ettiğimiz sürece varlar, varolacaklar.

"Beriiil! Hay lanet!"

Alt kattan sinirli sinirli seslenen adama görmeyeceğini bilerek gözlerimi devirip üzerime kahve rengi bir şal atarak merdivenden aşağı adımladım hızlıca. "Sakin olsana bi."

Elinde tava, üzerinde önlükle kaşları çatık bir şekilde oturma odasının içindeki mutfaktan bana bakıyor bir şeyler söylenmeye devam ediyordu. "Sakin mi olayım? Sakin mi olayım? Nasıl bu kadar vurdumduymaz olabilirsin, sana iki can taşıdığını kaç kere söylemem lazım?" Duraksadı ve elinde unuttuğunu, üzerine garip bakışlar atarak farkettiği tavayı setin üzerine bıraktı ve kurduğu masaya ilerledi. "Gel çabuk, hastaneye gitmeden bir şeyler ye."

Normalde telaşını belli etmemeye çalışıyor olsada son günler gelip çatdıkça iyice diken üstündeymişcesine davranmaya başlamış ve bilmeden bana kan kusturup durmuştu. Bu manyak bücür yakında benim de şartelleri attırmasa iyiydi ki hiç sanmıyordum.

Şimdiden bile birbirimize benzemeye başlamıştık. Ben ondan o da benden bir şeyler kapmış, en nefret ettiğimiz huylara bile bürünür olmuştuk bazen. Son günlerde Levi'ın durmadan, sadece bana da olsa carlamasından anlıyabiliyordum bunu. Her şeye bir kulp bulan ben olurdum genelde mesela, o ise velet diye dalga geçer başından savardı beni. Belki de şimdi anlıyorduk birbirimize neler çektirdiğimizi. İkimizde kötü huyluyduk, istemeye istemeye bazenleri darlıyorduk işte birbirimizi.

Gerçi şu olaylar bir düzelsin, koyacaktık her şeyi yoluna, biliyordum.

"Levi bir sakin olur musun?"

"Yersen olurum." Diye tatlı tatlı konuşan adama sırıtıp yeni geçtiği masada karşısına kuruldum. Elindeki ekmeğe hızlıca çikolata sürüp dudaklarına ittirirken gülüp geri çekildim ve söylenmeden edemedim. "Hey hey, üstüme sürüldü yavaş ol."

Tek kaşını kaldırıp dirseklerini masaya dayadı ciddice. "Acelemiz var Beril."

Gülmeye devam edip az önce elinden aldığım ekmeği kemirmeye başladım. İşaret parmağının ucuyla ince belli çay bardağını önüme sürmüş kaşlarıyla işaret etmişti. "Onu da."