Her Charm's Revenge (BOOK 2 of LOWC)

Chapter 21: Trust

Nag tuloy na kami sa pag lalakad
Habang naka alalay sa akin sila Aquila,
Nakaka asar nga at tinawanan lang
Nila ang bukal sa loob na pasasalamat
Ko, May nakakatawa ba?!
Wala! Sa susunod talaga hindi na
Ako mag t-thankyou, mga choosy!

"Malayo pa ba?" Hindi ko mapigilang
Hindi mag tanong, ang sakit na kasi
Sa katawan

"Hindi namin alam?"

"What?"

"Hindi pa kami nakakapunta duon"

Tumigil ako sa pag lalakad at
Irita silang tinignan,

"Are you fucking kidding me?"

"Words. Alam ko kaya bilisan niyo"
Seryosong sabat naman ni Draigh

Napairap na lang ako sa kawalan,
Ilang oras pa ba kaming mag lalakad?!
Pagod na ang katawan ko, isa pa ay
Puno ako ng sugat. Kung gumagana
Lang sana ang charm sa lugar na ito
Ay baka nilipad ko na lang yung templo
At hindi ko na sila kailangan pa.

"Lauren"

Tumaas ang kilay ko

"Lauren"

"The hell?! Kanina pa kayo Lauren
Ng Lauren!"

"Lauren suits you more, Laima is
Slightly sounds old" Wika ni Aquila

"Pake mo?" Iritang tanong ko

I really lose my temper,
Fuck that name! Ayoko ng mga
Ala-alang mayroon ako sa pangalang
Iyon. Magkamatayan na pero hindi
Ko ibabalik ang pag tawag sa akin ng
Ganon.

"Lauren parin ang itatawag namin
Sayo" Singit naman ni Alger na siyang
Tawag ng tawag sa akin kanina

Inirapan ko na lang sila,
Close ba kami? Kung makipag
Biruan tong mga to akala mo
Close kami.

"May anino sa ilalim ng Uwak"

Napatigil kaming lahat sa sinabi ni
Draigh,

Tumingin agad kami sa paligid,
May tagong kahulugan ang salitang
Iyon. Ibig niyang sabihin ay may nag
Mamasid saamin ng hindi namin
Nalalaman. Inihanda ko ang sarili ko.
Alam kong hindi ko na kakayanin kung
Mapupuruhan pa ako.

"Alger sa likod mo!" Malakas
Na sigaw ni Aquila

May unti-unting namumuong anino
Sa likod ni alger na bigla na lamang
Hinawakan ang paa niya,
Ganun din kay Aquila at Draigh.
Hanggang sa maramdaman kong
May pumulupot na din sa akin pero
Purong anino lang ang nakikita ko

Hindi ako naka galaw at tila ba
Namamanhid ang katawan ko.
Para bang hinihigop ang natitirang
Lakas ko.

"Huwag kayong mag alala,
Ako na ang mag hahatid sainyo sa
Templong mga Patay" Nakakalokong
Wika ng isang boses sa amin

Hindi ko siya makita, Sa tingin ko ay
naka tago siya sa mga anino kaya
Imposibleng maka takas kami dito.

Kung hindi gumagana ang charm
Dito. Bakit ang isang ito ay nakakagamit
Ng kapangyarihan? Dehado kami kung
Sakali. Dito ba siya nakatira oh
Swerteng naka puslit lang siya?

"Anong kailangan mo saamin?"
Seryoso kong tanong

"Ang mga ulo ninyo,
Kaya niyo bang ibigay?"

Kumuyom ang kamao ko.

"Mag pakita ka! Wag kang duwag!"
Sigaw naman ni Alger

Nakarinig kami ng nakakabinging
Halakhak bago may lumitaw na isang
Katawan mula sa anino sa gitna namin.
Kumunot ang nuo ko nang makita ang
Kaniyang mukha.