(Zawgyi)
* Seoul Hospital *
------------------
" သားငယ္.. ငါ့သားေလး "
ေဆးရံုလမ္း ေကာ္ရစ္တာတစ္ေလ်ွာက္ အ႐ူးတစ္ပိုင္းျဖင့္ေျပးလာေသာ Baekhyun အား တျခား အခန္းမ်ားမွလူမ်ားပင္ ထြက္ၾကည့္လာၾကသည္ ။
Room No. --- ေ႐ွ႕တြင္ေတာ့ Baekhyun ထက္အရင္ႀကိဳေရာက္ေနေသာ Black suit ျဖင့္ဝန္ထမ္းႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ႏွင့္ အတြင္းေရးမႉး ေဂ်ာင္ က မတ္တပ္ရပ္ေနၾကသည္ ။
" ငါ့သားေလးဘယ္မွာလဲ.. ဖယ္ၾကစမ္း.."
" အထဲမွာမ႐ွိပါဘူးအစ္ကိုေလးခင္ဗ် "
အခန္းထဲအတင္းတိုးဝင္ေနေသာ Baekhyun ကို အတြင္းေရးမႉးက မနည္းဆြဲဖမ္းခ်ဳပ္ထားလိုက္ရသည္ ။ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ္ျငား ၾကည္လက္ေတာက္ပသည့္မ်က္ႏွာထားေလး႐ွိေသာအစ္ကိုေလးရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ယခုေတာ့ ေဇာေခြၽးနဲ႔မ်က္ရည္စက္မ်ားေရာႁပြန္းၿပီး ပြထေနေလေတာ့သည္။
ရင္ေခါင္းထဲကလိုွက္လိုွက္တက္လာေသာ အသက္႐ွဴသံခပ္ျပင္ျပင္းကလည္း အစ္ကိုေလးကို ေမာပန္းေစလ်ႇက္ရႇိသည္ ။
" ငါ့သားကဘယ္မွာလဲ..ဘယ္မလဲ!! "
" အေရးေပၚအခန္းကိုအျမန္ပို႔လိုက္ရပါတယ္အစ္ကိုေလး..ခုထိျပန္မထြက္လာၾကေသးပါဘူးခင္ဗ် "
" ဘယ္မလဲအဲ့အခန္း.. ခုသြားမယ္ "
" အစ္ကိုေလးခင္ဗ်! "
အ႐ူးမီးဝိုင္းျဖင့္ ေတာင္ေျပးေျမာက္ေျပးျဖစ္ေနေသာ Baekhyun ကို သူတို႔အေစာင့္အားလံုး ဝိုင္းထိန္းထားၾကရသည္ ။ ေအာ္ဟစ္ငုိယိုေနသံကလည္း ထိုေနရာမွာ က်ယ္ေလာင္လ်ွက္ ။
အတြင္းေရးမႉး ေဂ်ာင္က Baekhyun ေဘးမွာအလုပ္လုပ္လာတာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္စုပင္ျပည့္ေတာ့မည္မို႔ သံေယာဇဥ္အလြန္တြယ္ၿပီး မိသားစုပမာပင္သေဘာထားသည္ ။ အႁမြာတို႔အေဖေလးက သားကိုေရာ သမီးကိုေရာ ႐ူးေလာက္ေအာင္ ခ်စ္တာ သူတို႔အားလံုး အသိ။
ယခုလည္း အားလံုးထက္ သူက ပိုၿပီးနာက်င္ေနရ႐ွာမွာ မလြဲေပ ..
