Real lovers -sasusaku-

8

Sabah telefonu sesiyle uyandım. Biri arıyordu ve sabah sabah. Uykulu gözlerle elimi telefonuma uzattım. Arayan sasuke'ydi.

"Alo"

"Sakura uyandın mı"

"noldu ki"

"hadi hazırlan sizin kapının oradayım birlikte gidelim"

"iyi de ben daha yeni kalktım"

"güzel sevgilimi beklerim"

"hay hay"

Telefonu elimden bırakıp hızlıca kıyafetlerimi giydim. Beklemekten nefret ederim bu yüzden sasuke'nin beni beklemesini istemem. Uykulu gözlerle gitmek ayıp olurdu. Suyu açıp beş kere yüzüme fırlattım. Anca ayılabilmiştim. Beyaz ayakkabılarımı elime alarak asansöre bindim. Ayakkabımı asansördr giyerek asansörün durmasını bekledim. Metal kapı yavaşça yana doğru açılırken etrafıma bakıyordum. Birden önüme döndüğümde sasuke ile karşılaştım. Bileğimden tutarak beni asansörden çıkardı.

"hey sasuke beni böyle korkutma!"

"sanada günaydın sevgilim"

"az daha ölüyordum"

"bende iyiyim teşekkürler"

"Sasuke sen beni dinlemiyor musun?"

"hm?"

O kadar masum bakıyordu ki kızamıyordum. Binadan çıktığımızda bir an önümde duraksadı. Eğilerek sırtını gösterdi.

"Sırtına mı bineyi-"

"evet"

"pekii" diyerek sırtına bindim.

"Sakura bu akşam müsaitsin değil mi?"

"neden beni mi kaçırcaksın"

"hmmh belki?"

"Hey ciddi misin?"

"annem evimizin müstakbel gelinini yemeğe davet etti"

"MÜSTAKBEL GELİN NERDEN ÇIKTI? Y-yani daha çok genciz"

"şaka yapıyorum, akşam geliyorsun o zaman?"

"tabii"

Okulun büyük binasına vardığımızda sasuke fangirl'leri hiç eksiksiz orda bekliyorlardı. Fakat sasuke dışında birini bekliyo gibilerdi. Gözleri tamamen nefret kusuyodu. Sasuke onlara öldürücü bakışlar atıyordu. Fangirl'ler sasuke'nin ona hiç kızdığını görmemişlerdi. Hepsi ağzı açık bir şekilde arkamızdan baktılar. Ohh dememek için kendimi zor tutuyordum. Sınıfa girdiğimizde sasuke'nin sırtından inmiştim. Arkamda bana dokunan bir el hissetim.

"Hey sakura! Günaydın"

"Aaa tenten günaydın!"

Sasuke çoktan sırasına geçmiş ben ise tentenle sohbete dalmıştım. Sanki kırk yıllık arkadaşımmış gibiydi. Sohbeti cidden harika. Sevgililiğimizi tebrik etti. Onunda sevdiği biri varmış. Yan sınıftan neji, çok yakında açılcakmış. Aşırı pozitif biri eminim neji kabul edecektir. Zil sesiyle sırama yani biricik sevgilimin yanına oturdum. Derslerin nasıl geçtiğinden bahsetmeyeceğim bile çünkü hiç bir şey anlamıyorum. Çıkışta sasuke elimi tuttu. Yüzüm artık eskisi kadar kızarmıyordu. Yolda sallana sallana yürürken sasuke'nin telefonu çaldı.

"Alo?
- Sasuke-kun~
" Karin sen misin?"
- Kaydetmedin mi numaramı?
" Hayır kaydetmedim gereksiz kişilere yer yok."
- Hadi ama sasukee~
" Ne istiyorsun karin sadede gel"
- Bugün buluşalım mı
"mümkünse hiçbir zaman buluşmayalım karin"
- Ama-

*Arama sonlandırıldı*

"o kimdi sasuke? "

"asistanım, tam bir baş belası"

"neden senle buluşmak istiyor?"

Hışımla arkasını döndü ve beni duvara yasladı. HARİKAYDI.

"Beni mi kıskandın yoksa?"

"sevgilim değil miyim sonuçta?"

"hmh"

Elini tutarak yola devam ettik. Evlerine vardığımızda hava hafid kararmıştı bile sofra hazırdı. Annesini beni sevgiyle karşıladı. Hatta sadece annesi değil, tüm ailesi. Çok seveceksin insanlar. Yemek tek kelimeyle lezizdi. Sasuke daha yemeğini bitirmediği için onun odasına çıkmamı söyledi. Odasını ilk defa görecektim. Girdiğimde ranza vardı. Siyah saçlı çocukla aynı odada kalıyor olmalıydı. İki tane tekli koltuk, iki boydan boya cam, üç tane bilgisayar, kocaman bir balkon... Harikaydı. Oda o kadar geniş olmasına rağmen hiç boş biyer yoktu, aşırı hoş bir oda. Daha sonra kapı açıldı. Siyah saçlı çocuk gelmişti. Benim oturduğum yerin karşısına oturdu.

"Selam"

"Selam"

"Sasuke'nin kardeşi misin"

"ikiziyim, ismim sai"

"haa anladım, bende sakura tanıştığıma memnun oldum"

"Sen sevgilisisin değil mi?"

"evet"

"ikizim gerçekten de şanslıymış"

"Ow teşekkür ederim" utanmıştım biraz. Onu biraz daha tanımak için sorular soruyordum.

"Sen bizim okulda mısın hiç görmedim de"

"Aynı okul hatta aynı sınıftayım fakat okula gelmiyoru-"

Derken sasuke odaya daldı. İkimizi sohbet ederken görünce kaşlarını çattı.

"Gel sakura'm balkona çıkalım" Sakura'm kısmını bastıra bastıra söylemişti. Daha sonra bileğimi tuttuğu gibi balkona çıkardı"

" Hey o senin ikizin değil mi neden böyle davranıyorsun?"

" kim olursa olsun seni herkesten kıskanırım tamam mı? En yakın arkadaşın bile"

"neden bu kadar ciddi oldun bi a-"

Bulunduğu köşede yere çömeldi ve daha sonra şunları söyledi: