Real lovers -sasusaku-

9

"sadece benimle olmanı istiyorum"

Gözlerini gözlerime kilitlemişti. Ayıramıyordum. Ortamdaki gerginlik yumuşadın diye alaycı bir tavırla

"yoksa beni mi kıskandın?" dedim.

"evet, beni bırakmandan korkuyorum."

Yumuşatmaya çalıştığım ortam şuan daha da gergindi. Sasuke'nin gözlerinde bi farklılık vardı. Küçük bir çocuk gibi masum bakıyordu.

"Anlatmak istediğin bir şey mi var?"

Göz temasını bıraktı ve arkasını döndü.

"şuan anlatabileceğim bir şey değil, yat istersen saat geç oldu"

"NE BURDA MI KALICAM?" diye bağırdım.

"hey bağırma akşam oldu seni tek göndereceğimi sanmıyorsun herhalde değil mi?"

"Senden izin alacak değilim"

Balkon kapısını açıp hızla merdivenlerden inmeye başladım. Sasuke arkamdan bağırıyordu. Hemen ailesine veda edip kapıdan çıktım. Ardımdan bir daha kapı açılma sesi ve kapanma. Bir ayak bana doğru koşturuyordu.

"Sakura lütfen, lütfen beni bekle"

Normalde asla umursamazdım fakat sesi ağlamaklı gibiydi. Farketmeden onu üzmüş müydüm? Arkamı döndüm ve sasuke'nin yanına koşmaya başladım. O da bana doğru geliyordu. Yanına ulaştığımda bileğimden tuttu ve bir banka doğru sürüklemeye başladı. Ne yapmaya çalıştığını anlamıyordum. Banka geldiğimizde oturdu, ve aynı şekilde bende oturdum.

"Bunu sana anlatmak istemezdim, hala istemiyorum fakat başka türlü olmayacak gibi gözüküyor lütfen bana kızma olur mu?"

Sesi yine ağlamaklıydı. Tamam anlamında başını salladım.

"bundan üç sene başka bir sevgilim vardı, o zamanlar onu da çok seviyordum"

Sadece bu cümle bile titrememe yol açmıştı. Ya hala onu seviyorsa? Titrediğimi farketmiş olmalı ki elimi ellerinin içine aldı, gözlerime bakıyordu tekrardan.

"fakat bir sürü erkek arkadaşları vardı. Bir gün bizde gelmişti, balkonda otururken mesaj sesiyle telefonunu açtı. Sana söylemem gereken bir şey var dedi. Merakla efendim dedim. Üzgünüm sasuke ama ben.. Ben seni aldatıyorum demişti . Çok üzülmüştüm, ama o hala bana sarılıyordu. Daha sonra üzgünüm şimdi o kişiyle buluşmaya gidiyorum. Bu sözlerle balkondan çıktı. Kapı sesini duyunca aşağıya baktım fakat Karanlıktan karşımdaki ışıklar bile zor gözüküyordu. Daha sonra ertesi gün bu çevrelerde gece saati on sekiz yerinden bıçaklanarak öldürüldü. Bu yüzden seni de kaybetmek istemiyorum Sakura bunu anlattığım için özür dilerim"

Ne diyeceğimi bilemiyordum. Beni sai ile görünce kıskanması gece çıkmamı istememesinin sebebi tramva yapmış olmalı. Onun adına üzülmüştüm ama kalbimin bencil tarafı herzamanki gibi olayları farklı yere çekmeye çalışıyordu, seni sevmiyor, başkasına aşık.. Gözümden yaşlar akmaya başladı. Sasuke ise çoktan göz temasını bozup yere bakıyordu.

"illa eve gitmek istiyorum dersen arabamla bırakabilirim"

Tekrar yüzü benim üzerimdeydi. Konuşmak için ağzımı açsamda ses tellerim kısılmış gibiy hiç ses yok. Kafamı sallamakla yetindim. Elimi tuttu ve arabaya doğru ilerledik. Binmem için kapıyı açtığında duru yanağımdaki gözyaşlarını sildi.

"Ağlamak sana hiç yakışmıyor güzelim"

Tekrardan eski neşem geri
gelmişti. Sasuke tam bir harika! Arabayla hızlıca eve geldim. İnerkende yanağıma öpücük kondurmayı unutmadı. Vedalaşıp eve girdim. Annem kitap okuyordu. Odamdan bir kitap aldım ve yanına oturdum. Fakat yaptığım şey kitabı okumak değil şimdiye kadar gelişen olayları düşünmekti. Şehre gelişimiz, ino, yaralanışım, sasuke, sevgili oluşumuz.. İyiki şehre gelmişim diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Annem daldığımı farketmiş olmalı ki

"Sakura kafana bir şey mi taktın gene kaç dakikadır aynı sayfadasın"

Annemin gözlem yeteneklerine hayranım. Gözlerinin içine bakarak

"iyi ki şehirdeyiz" dedim o da gülümsedi.

Ben yatıyım artık deyip odama çekildim. Şehirde olan 1. Haftam gitmiştim. Ve şimdiye kadar onlarca farklı olay yaşadım. Tek kelimeyle harika

2 hafta sonra*

Günlerimin çoğunu sasuke ile geçiriyordum ve gene haftasonu olduğu için annemle orda kalıcaktık. Çantaları alıp taksiye bindik. Saat 12ye geliyordu fakat aile geç uyuduğu için bu bir problem değildi. Kapıyı herzamanki gibi neşeyle açtılar. Annem ceketlerimizi alarak görevine başladı. Birkç yemek/temizlik işine yardım ettikten sonra çantamı odama çıkarmak için merdivenlere yöneldim. Ortalıkta sasuke yoktu... Çok garip. Bana ayrılmış odaya herzamanki gibi yerleştim ve yatağa uzanıp telefonumu kaptım.

Sakura: Sasuke neredesin?

Sasuke: Nolduki güzelim

Sakura: sasuke cevap ver.

Sasuke: hmm

Sasuke: bardayım

Sakura: Sasuke orda ne işin var eve gelir misin?

Sasuke: yola çıkarız birazdan bebeğim

Sakura: çıkarız derken? Yanında kim var sasuke.

*görüldü*

Ve offline oldu..