This Time, it's Forever

Chapter Thirty Nine

I asked myself many times, should love be temporary, or forever? Am I just a temporary wife or his soulmate? In my quest of finding the answers, I lost myself along the way and I don't know how to get it back.

I miss the old Nikki who is demanding and stubborn. A spoiled brat who does everything she wants and never listens. Who does foolish things just to get someone's attention. A brave one who fights for the one she loves but knows when enough is enough. And a woman who knows her value, her worth.

Where is she now? I miss her already. I miss the old me, I miss being me.

We never talked about what happened that night. He didn't start any conversation with me. Pagkatapos ay umalis pa siya papuntang Hong Kong para sa panibagong business meeting doon. He just left me a note before he left me a week ago.

Kung may nakakaalam sa ginawa niya sa akin ng nagdaang linggo ay paniguradong pinagsabihan na akong umalis o iwan siya. But I couldn't leave him, I won't leave him. If this is a part of our marital problems then I'll just have to deal with this. We'll find our way to settle this.

Busy ako maghapon sa paghahanda dahil ngayon ang balik niya at bukod pa roon ay kaarawan niya ngayon. I wanted to surprise him so I planned a small birthday party for him. I invited some of his friends and business associates. Pati na din ang ilang empleyado niya kasama ang bagong sekretarya niyang si Tina. Dito na lang sa bahay ang venue para hindi na ako mahirapang papuntahin siya sa kung saan dahil umiiwas siya sa akin.

I can feel the gap between us. He's distancing himself from me by not calling or messaging me. Sa tuwing tatawag naman ako ay simpleng sagot lang ang ibinibigay niya sa akin o di kaya ay nagmamadali siyang magpaalam upang maputol na ang tawag. I am used to this because I've been in this situation years ago.

I also texted Monique to come. Hindi pa kami nakakapag-usap at hindi pa ako nakakapagpaliwang sa kanya tungkol sa nangyari sa gabing iyon. I owe her an apology coz I've hurt her. Siya na lang ang nag-iisang Team Nickard forever dahil wala na si Lolo Desmond. I don't want her to stay mad at me, she's my sister since we were kids.

Puro paborito ng asawa ko ang inihanda namin. Sa may garden area sa likod kami nagset up para hindi niya agad makita ang mga bisita pagdating niya. Nag-hire din ako ng band para naman may tutugtog at mas maenjoy ng lahat ang party.

Aside from this surprise party, I prepared a gift for him too. Binuksan ko ang maliit na lalagyanan at napangiti ako sa ganda ng white gold na mga singsing.

Yes, this is my gift for him. A new pair of wedding rings. Rings signifies the eternal bond of two people and I want to bind us to each other for the rest of our lives. No more deals, no more pretenses, no more schemes to separate us from one another.

Ipinatong ko sa ibabaw ng sidetable dito sa kwarto ang maliit na kahon ng singsing. Mamaya ko na lamang ibibigay iyon pagkatapos ng party. Nagpalit na ako ng damit at isang simpleng peach colored off-shoulder dress na body hugging ang pinili ko. Itinali ko na lang din ang buhok ko ng high ponytail para clean yet elegant look pa din. Tinernuhan ko lang ng Ivory white open stiletto shoes na may three inches ang haba.

Pagbaba ko ay saktong sinabihan na ako ni Manang na nakapasok na sa garahe ang sasakyan ni Decks kaya dali-dali na akong tumakbo papunta sa garden para sabihan ang mga bisita na manahimik.

Si Manang ang sinabihan ko na sumalubong para igiya siya rito sa likuran. Patay ang mga ilaw kaya lahat kami ay nakatutok lamang sa sliding door kung saan kitang-kita na papunta na siya sa amin.

"SURPRISE!!" sabay sabay naming sigaw pagkabukas na pagkabukas ng pintuan.

I saw his surprised reaction. Mula sa pagkakunot ng noo niya hanggang sa napalitan iyon ng mga ngiti ay sakanya lamang ako nakatutok.