Zawgyi
After 5Years
ကေလာၿမိဳ႕ရဲ႕အိမ္ပုေလးေရွ႕တြင္ Texiကားေလးတစ္စီးထိုးရပ္သြားသည္။ေနြဦးေရာက္လာတာေၾကာင့္အိမ္ထဲမွာသစ္ခြပန္းမ်ားနဲ႔ အိမ္ေရွ႕က စိန္ပန္းပင္ႀကီးဆီက အဖူးမ်ားထြက္လာသည္။ေဆးေရာင္ျပယ္ေနေသာ အိမ္အိုပုပုေလးရဲ႕ ေရွ႕ ျမတ္ေလးပန္းရံု စင္ႀကီးကၿပိဳက်မတတ္ပင္ယိုင္နဲ႔ေနေလသည္။
ေမာင္တို႔ငါးနွစ္စလံုးမျပန္ခဲ့ေသာ္လည္း အန္တီဝါက အၿမဲသန္႔ရွင္းေရးလာလုပ္ေပးထားတာေၾကာင့္ အိမ္ႀကီးကသစ္လြင္ေနသည္။အိမ္ႀကီးတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေမေမ့ရဲ႕အေငြ႕အသက္ကုိျပန္ရလိုက္သည္။
"က်ေနာ္ျပန္ေရာက္ၿပီ ေမေမ။"
အထုတ္အပိုးမ်ားခ်ၿပီး အိမ္ကိုပတ္တပ္လည္ေကြ႕ဝိုက္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေမေမ့ကိုသတိရလာမိေတာ့သည္။
ေၾကာင္ေငးေနေသာ သူ႔ရဲ႕ပုခံုးကုိ အန္တီအိအိက လာကိုင္သည္။
"သားငယ္..အန္တီတို႔ ပစၥည္းေ႐ႊ့ၾကေတာ့မလား။"
"ဗ်ာ ဟုတ္.."
"ေျဖးေျဖးသြား သားငယ္"
ေရွ႕ကအထုတ္ႀကီးကိုသယ္မကာသြားေနေသာ ေသာ္ကေမာင္အား အန္တီအိအိက သတိေပးလိုက္သည္။သတိေပးေနတဲ့ၾကားက ရူးဖိနပ္ေျခေခါက္ျဖစ္ေအာင္ေခါက္လိုက္ေသးသည္။
ဆံပင္ခပ္အုပ္အုပ္နဲ႔ ရွပ္အက်ၤ ီအေပၚထပ္ဝတ္ထားသည့္မိုးျပာေရာင္ဆြယ္တာအပါးေလးနဲ႔ေမာင္ဟာ အရပ္နည္းနည္းရွည္လာတာကလြဲလို႔ ရွပ္ျပာျပာနိုင္တဲ့အက်င့္ပံုစံေလးကမေျပာင္းလဲေပ။ပစၥည္းမ်ားေနရာခ်ၿပီးေတာ့ အန္တီအိအိနဲ႔ဧည့္ခန္းမွာထိုင္နားေနလိုက္သည္။
"အသက္ရလာလို႔လားမသိဘူး ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းတာဘဲ..သားငယ္ရယ္။"
"အန္တီအိ..နားေတာ့ေလေနာ္။ေလယာဥ္နဲ႔မနားတမ္းစီးလာတာဆိုေတာ့ ပင္ပန္းေနေလာက္ေရာေပါ့"
"မင္းအန္တီက အဲေလာက္ေတာ့မေပ်ာ့ေသးပါဘူးေအ.."
သူတို႔နွစ္ဦးဆိုဖာေပၚထိုင္လိုက္လိုက္ကာ အနားယူလိုက္မိသည္။
"မေန႔တစ္ေန႔ကလိုဘဲ။အေမမရွိေတာ့တာ မယံုနိုင္ေသးဘူး။"
"သားငယ္..သားေမေမက သားရင္ထဲအၿမဲရွိေနမွာေလ။မရိွေတာ့တာမဟုတ္ပါဘူးကြယ္။"
YOU ARE READING
Diary of Poinciana: Blue Jacaranda
Non-FictionZG Poinciana Flower (စိန္ပန္း)ဟာ တမ္းတလြမ္းဆြတ္ျခင္း နဲ႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕အေၾကာင္းကို ေတြးေနျခင္း..ဆိုတဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္ေဆာင္သတဲ့... ဒီကမၻာႀကီးရဲ႕တစ္ေနရာ..လူသူမသိတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္မွာ..Poincianaပြင့္ တစ္ပြင့္ကို ၾကည့္ရင္း..ခ...
