Diary of Poinciana: Blue Jacaranda

2

Zawgyi

ရွင္​း

က်ေနာ္​ ေမာင္​့ ကိုထားခဲ့ၿပီး စာသင္​ခန္​းထဲမွာ စာသင္​တာ စိတ္​မေျဖာင္​့ဘူး...။လက္​က အပူေလာင္​ဒဏ္​ရာႀကီးနဲ႔ ဟိုေလ်ွာက္​သြားဒီေလ်ွာက္​သြားေနမွာေရာ...ဒဏ္​ရာေၾကာင္​့လက္​ကိုက္​ေနရင္​ အရမ္​းနာေနမွာကိုေရာ စိတ္​ကစိုးရိမ္​ေနတယ္​။က်ေနာ္​ တစ္​ေယာက္​ေယာက္​ကို စိုးမရိမ္​ဖူးပါဘူး..က်ေနာ္​ခ်စ္​တဲ့အဖြားကိုေတာင္​ ေနေကာင္​းလားလို႔ တစ္​ခ်က္​မေမးဖူးဘူး။ဒါေပမဲ့ ေမာင္​့ ကိုေတာ့ နည္​းနည္​းေလးမွမထိခိုက္​ေစခ်င္​ခဲ့တာ..

"ေဟ့...ေနရွင္​း......ရွင္​း"

"ဟမ္​...ဗ်ာ.."

က်ေနာ္​ဘယ္​တုန္​းကတည္​းကအေတြးလြန္​ေနမွန္​းမသိဘဲ ေရွ႕က Major ဆရာ သတိေပးမွ အသိဝင္​လာတယ္​။ဘယ္​စာမ်က္​နာေရာက္​သြားၿပီလဲ..ဆိုတာေတာင္​ က်ေနာ္​မသိခဲ့ဘူး။

"မင္​းဘာျဖစ္​ေနတာလဲ..ေနမေကာင္​းဘူးလား"

ခြန္​ဟိန္​းအေျပာကို ဆရာေရာ..က်ေနာ္​့ေဘးက လူေတြေရာ စိတ္​ဝင္​စားစြာေစာင္​့ေနၾကသည္​။ခြန္​ဟိန္​းက အတန္​းေဖာ္​ဆိုေပမဲ့ ေက်ာင္​းတက္​လာတဲ့တစ္​ေလ်ွာက္​ အတူသြားအတူလာမလုပ္​ဖူးခဲ့ဘူး...။က်ေနာ္​ တစ္​ရင္​းတစ္​နွီးေပါင္​းတာ ေမာင္​ တစ္​ေယာက္​ဘဲ။က်ေနာ္​ေနေကာင္​းပါတယ္​..ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္​သူငယ္​ခ်င္​း ကိုစိတ္​ပူေနတာလို႔..ဒီစကားကိုေျပာရင္​..သူတို႔ဘယ္​လိုထင္​မလဲ မသိဘူး။

"ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူး..က်ေနာ္​ ေနာက္​ဆံတင္​းေနတာေလးရွိလုိ႔.."

"ေၾသာ္​...မနက္​က ေရေႏြးအိုးကိစၥလား.."(ခြန္​ဟိန္​း)

"ဘယ္​လိုလုပ္​..သိ"

"ေဟ့ေကာင္​..ေက်ာင္​းထဲမွာမင္​းကိုမသိတဲ့ သူတစ္​ေယာက္​မွမရွိဘူး။ကေလးအစ ေခြးအဆံုးသိတယ္​...။မင္​းကိုသိတဲ့သူမ်ားမွေတာ့ မင္​းဘာျဖစ္​တယ္​ဆိုတာ အကုန္​သိၿပီးသားဘဲ..
ဒါနဲ႔ ေသာ္​ကေမာင္​ ေတာ္​ေတာ္​ထိသြားလို႔လား.."(ခြန္​ဟိန္​း)