18

181 12 1
                                    

ေမာင္..

ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း ေမေမကအတင္းဆြဲေခၚလာတာကတစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ကေလာကိုျပန္လာခဲ့ရတယ္။ရွင္းအေၾကာင္းကိုေမေမသိပ္မေျပာေတာ့ေပမဲ့ ရွင္းကိုေတာ့သူအျမင္မၾကည္ေသးပါဘူး။ဖုန္းေတြ ကြန္ပ်ဴတာေတြအကုန္သိမ္းခံထားရၿပီးအိမ္ထဲကမထြက္ခုိင္းတာမို႔ က်ေနာ္လည္းဘယ္လို လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ရွင္းကိုလြမ္းေပမဲ့ ေမေမကလည္းက်ေနာ့္ကိုစကားမေျပာဘူးေလ။

"ေသာ္ကေမာင္..ေဟးေသာ္ကေမာင္။အိမ္ထဲမွာရွိလား.."

"ခြန္ၾကာ.."

ခြန္ၾကာရဲ႕အသံၾကားတာနဲ႔ က်ေနာ္ အိမ္ေအာက္ထပ္ကိုေျပးဆင္းလာမိခဲ့တယ္။ၿခံဝင္းဖြင့္ဖို႔အိမ္အျပင္ကိုအထြက္ ေမေမရွိေနတာေၾကာင့္ ဆက္ၿပီးမထြက္ရဲခဲ့ဘူး။

"ခြန္ၾကာ..သားဘာကိစၥရွိလို႔လဲကြဲ႕။"

"စာအုပ္..အိမ္စာလုပ္ဖို႔က်န္ေနလို႔ သူဆီကစာအုပ္လာယူတာပါဗ်"

ခြန္ၾကာကက်ေနာ့္ကိုၿပံဳးျပရင္း ေမေမ့ကိုေျပာလိုက္တယ္။ေနာက္ၿပီက်ေနာ့္ကိုအေပၚတက္ရန္ေမးဆပ္ျပတာေၾကာင့္ သူ႔ပုခံုးကိုဖက္လိုက္ၿပီးအေပၚထပ္ေခၚလာခဲ့တယ္။

"ဘာလဲ..ငါ့ဆီမွာမင္းစာအုပ္မရွိဘူးေနာ္"

"၁၂ထိုးရင္ မင္းအခန္းကိုဖြင့္ထား။ေနာက္ၿပီး ခ်စ္တယ္တဲ့"

"ဟမ္.."

"ငါသြားၿပီ"

ခြန္ၾကာက အခန္းထဲက ရွိတဲ့စာအုပ္ကိုဆြဲယူၿပီး ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြားတယ္။ပါးစပ္ကလည္းပြစိပြစိ႐ႊတ္လို႔။က်ေနာ္မ်က္နာပိုးမသပ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။ခြန္ၾကာေျပာတဲ့စကားက ရွင္းေျပာခိုင္းလိုက္မွန္းရိပ္မိခဲ့ၿပီးသား။

"ဘာေတြဒီေလာက္ၿပံဳးေနတာလဲ သား။"

"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးအန္တီအိအိ..က်ေနာ္အေပၚတက္ေတာ့မယ္။"

က်ေနာ္အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီးဝင္မဲ့အခ်ိန္ေမေမက တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ဖုန္းေျပာေနတယ္။မ်က္နာထားကတင္းမာေနသလို စကားေျပာတာကလည္း ေတာ္ေတာ္ျပတ္သားေနခဲ့တယ္

Diary of Poinciana: Blue JacarandaWhere stories live. Discover now