Diary of Poinciana: Blue Jacaranda

3

ေမာင္​

ဒီေန႔ က်ေနာ္​ ေစာေစာနိုးေနတယ္​။ကိုယ္​လက္​သန္​႔စင္​ၿပီး အခန္​းရဲ႕ ေခါင္​းရင္​း မွာ ကိုးကြယ္​ထားတဲ့ ဘုရားပံုေတာ္​ကို က်ေနာ္​ ရွိခိုးလိုက္​တယ္​။သြားလမ္​းလာလမ္​းအဆင္​ေျပပါေစဆိုၿပီး ဆုေတာင္​းလိုက္​ေသးတယ္​။က်ေနာ္​ ရွင္​း ရဲ႕အိပ္​ရာ ကုတင္​အေပၚထပ္​ကို ၾကည္​့လိုက္​ေတာ့သူမရွိဘူး..။

"ငါဘယ္​ေလာက္​ေစာၿပီးနိုးနိုး သူ႔ထက္​ေတာ့မေစာနိုင္​ဘူးဘဲ"

တစ္​ေယာက္​တည္​းေရ႐ႊတ္​လိုက္​ရင္​း..က်ေနာ္​့ အိတ္​ေလးထဲ ကေလာကို ယူသြားရမဲ့ ပစၥည္​းေလးေတြထည္​့လိုက္​တယ္​။

"မင္​းေရမခ်ိဳးေတာ့ဘူးလား..."

တံခါးဝကအသံေၾကာင္​့ က်ေနာ္​လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​ေတာ့ ရွင္​း။အရင္​က အၿမဲ လွန္​တင္​ထားတတ္​တဲ့ ဆံပင္​က ေရွ႕မွာခပ္​အုပ္​အုပ္​ေလးက်ေနတယ္​။မေျခာက္​တစ္​ေျခာက္​ဆံပင္​ေလး နဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးစသူ႔မ်က္​နာ..ေမးရိုးသြယ္​သြယ္​..ႏုတ္​ခမ္​း ပါးပါး..မ်က္​ရစ္​ပါတယ္​ဆိုရံုေလာက္​သာ ထင္​ေပၚေသာ မ်က္​လံုး ..ပုခံုးက်ယ္​က်ယ္​ နဲ႔ သူက ေခါင္​းကို သဘက္​နဲ႔ ဖြဖြေလးသုတ္​ေနတယ္​။လူတိုင္​းေျပာၾကတာ မမွားဘူးလို႔ က်ေနာ္​ေတြးလိုက္​တယ္​။၂နွစ္​နီးပါး ရွိေပမဲ့ က်ေနာ္​သူ႔ကို တစ္​ခါမွ အဲလို စိုက္​မၾကည္​့ဖူးဘူး။အခုၾကည္​့လိုက္​မွ ရွင္​းေခ်ာတာ က်ေနာ္​လက္​ခံမိတယ္​။

"ေဟ့.ေျပာေနတာၾကားလား.."

"ဟမ္​..ေအာ္​ ၾကားပါတယ္​ဟ..
မခ်ိဳးေတာ့ဘူး..အိမ္​ေရာက္​မွဘဲ ခ်ိဳးေတာ့မယ္​။"

က်ေနာ္​ေျပာၿပီး..ထိုင္​ေနတဲ့ကုတင္​ေပၚက အထ အေပၚက ဒန္​းနဲ႔ေဆာင္​့မိမွာစိုးလို႔ သူက်ေနာ္​့ေခါင္​းေပၚကို သူ႔လက္​နဲ႔ ကာထားေပးတယ္​။မနက္​တိုင္​း က်ေနာ္​ မ်က္​နာသစ္​ရင္​ သြားတိုက္​ေဆးေမ့က်န္​တတ္​လို႔ အေဆာင္​ေရခ်ိဳးခန္​းမွာလည္​း အပိုဘူးတစ္​ဘူးအၿမဲထားေပးထားတယ္​။အေဆာင္​က ေကာင္​ေလးေတြက ရွင္​းအေၾကာင္​းသိလို႔ မေတာ္​တဆေတာင္​ယူမသံုးၾကပါဘူး။ေသာက္​ရမ္​းေစတနာေကာင္​းတဲ့က်ေနာ္​ရဲ႕သူငယ္​ခ်င္​းေလး