ငါဆိုတာ.....{Zawgyi & Uni} [ COMPLETED ]

🍷10🍷{ Zawgyi }

ရိပ္ - ေတာက္စ္!!

ရိပ္ ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ မ်က္ႏွာေတြေတာင္ နီရဲေနသည္။ ဘုရင့္ေနာင္ တံတားေပၚမွာ ကားရပ္ထားတာ ၾကာၿပီ တစ္ေယာက္မွ ဘာစကားမွ မေျပာျဖစ္ေသး။ ေဘးကေန မ်က္ႏွာေသ နဲ႔ ထိုင္ေနတဲ့ မုန္းကို ၾကည့္ၿပီး ပိုၿပီး ေဒါသထြက္ရျပန္သည္။

ရိပ္ - အဲ့ေကာင္က ဘာေနရာမ်ား ေကာင္းေနလို႔လဲ။

မုန္း - ကိုရိပ္ ေျပာစရာမရိွရင္ မုန္း အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္။

အဆက္အစပ္မရိွ ေျပာထြက္လာတဲ့ စကားကို မုန္း ကလည္း အဆက္အစပ္မရိွတဲ့ စကားနဲ႔ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။

ရိပ္ - မင္းခိုက္စံကို ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္လဲ။

မုန္း - မသိဘူး။ သူ ထားမသြားသေရြ့ေတာ့ သူ႔ကို ခ်စ္ေနမွာဘဲ။ သူ ထားသြားရင္ေတာ့ မုန္း လည္း သူ႔ကို မခ်စ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္က ဆြဲထားရင္ ကိုယ္ပဲ ပင္ပန္းလိမ့္မယ္။

သြားလာေနတဲ့ ကားေတြကို ၾကည့္ကာ ေျပာလာတဲ့ မုန္းကို ၾကည့္ၿပီး လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ဘ၀က ကိုယ့္ အျဖစ္ကို ေတာင္ သတိရသြားမိ။ အခ်စ္ကို ဘုရားတစ္ဆူလို ကိုးကြယ္ခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္! အခ်စ္ၪီးသူဆီက သစၥာေဖာက္ခံရၿပီးေနာက္ အလူးအလဲ ခံစားခဲ့ရၿပီး ေသမလိုေတာင္ ျဖစ္ခဲ့ေသး။ အင္း အလကၤာဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေတြ့ေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္ အရင္လိုျပန္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အလကၤာေသသြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ႀကီးက လံုး၀ကို ေျခာက္ကပ္သြားတယ္။ အခု မုန္းကေတာ့ အခ်စ္ကို အရမ္းႀကီး မကိုးကြယ္ တဲ့ လူတစ္ေယာက္ မို႔ စိတ္ေအးရသည္။

မုန္း -  မုန္း ပင္ပန္းေနလို႔ နားခ်င္ၿပီ။   မုန္း ဘာသာ ကားငွားၿပီး ျပန္ေတာ့မယ္။

ကားေပၚ က ဆင္းဖို႔ လုပ္ေနတဲ့ မုန္းလက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး

ရိပ္ - လိုက္ပို႔မယ္။ မင္း ေနတဲ့ ေနရာပါ သိထားေတာ့ Daddy ေမးတဲ့ အခ်ိန္ ေျဖလို႔ရေအာင္။

ခနက ေဒါသထြက္ေနသူ မဟုတ္သလို ခပ္တည္တည္ေျပာလာေသာ ကိုရိပ္ေၾကာင့္ မုန္း လည္း ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္။

အိမ္ျပန္လမ္း တေလ်ွာက္မွာလည္း တစ္ေယာက္မွ စကားမေျပာျဖစ္ၾက။တိုက္ခန္းေရာက္ေတာ့