ငါဆိုတာ.....{Zawgyi & Uni} [ COMPLETED ]

🍷22🍷{ Zawgyi }

ရိပ္ - Baby ဘယ္သြားမလို႔လဲ။

စ်ာန္ - ပဲခူးေလ။ ၪီးရိပ္ ကို ကြၽန္ေတာ္ေျပာထားတယ္ေလ။

ရိပ္ - ေအာ္ ဂရုစိုက္သြားေနာ္။ တစ္ေယာက္တည္း ဆိုေတာ့။

စ်ာန္ - ဟမ္ ၃ေယာက္သြားမွာ။ မင္းခန္႔ နဲ႔ မၾကယ္စင္ ပါ ပါတယ္။

ရိပ္ - ၾကယ္စင္က ဘာလို႔

စ်ာန္ - ၪီးရိပ္ ပဲ စိတ္မခ်ဘူး မၾကယ္စင္ကိုပါ ေခၚသြားဆို!

ရူးေနတာလားဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ရိပ္ကို ၾကည့္ေပးလိုက္ေတာ့

ရိပ္ - ကိုယ္ သိပါတယ္။ ေရခ်ိဳးလိုက္အံုးမယ္။

စ်ာန္ - ၪီးရိပ္ တဘက္ယူအံုးေလ။

ရိပ္ - အင္း ေက်းဇူး!

ကမ္းေပးတဲ့ တဘက္ကို ယူလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္လာလိုက္သည္။ ေဘစင္မွာ မ်က္ႏွာသစ္ရင္း မွန္ကို ၾကည့္ကာ

ရိပ္ - ငါဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ စ်ာန္႔ ကို ေျပာထားတာေတြ ဘာလို႔ ေမ့သြားရတာလဲ။

ေရခ်ိဳးေတာ့လည္း ေခါင္းေလ်ွာ္ရည္နဲ႔ ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာ မွားလို႔မွား နဲ႔။

စ်ာန္ - ၪီးရိပ္ ေရ ကြၽန္ေတာ္ သြားၿပီေနာ္။ အက်ႌထုတ္ခဲ့ေပးတယ္။ ဒီေန့ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ လုပ္လိုက္ေတာ့ေနာ္

အျပင္က ေအာ္ေျပာေနတဲ့ စ်ာန္႔ အသံကို ၾကားေပမယ့္ ရိပ္ ျပန္မေျပာမိ! ေရခ်ိဳးၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ အ၀တ္အစားေတြကို ယူ၀တ္လိုက္သည္။ အားလံုးၿပီးစီးေတာ့ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာၿပီး မနက္စာ စားရင္း

ရိပ္ - Baby ႏြားႏို႔

- သခင္ေလး! အစ္ကိုေလးစ်ာန္ ေစာေစာကဘဲ ပဲခူးသြားခဲ့ၿပီ။

ရိပ္ - ကြၽန္ေတာ္ ေမ့သြားလို႔။ မနက္စာ စားလို႔ၿပီးၿပီ ကြၽန္ေတာ္ သြားေတာ့မယ္။

အခုထိ အရာမယြင္းေသးေသာ မနက္စာ ကို ၾကည့္ၿပီး အေဒၚႀကီး ေၾကာင္အေနသည္။

ရိပ္ ကုမၸဏီ မသြားပဲ ေစာရန္ႏိုင္ အိမ္ကို ထြက္လာလိုက္သည္။

ရန္ႏိုင္  - ေစာေစာစီးစီး ငါ့အိမ္ကို ဘာကိစၥလဲ။

ရိပ္ - ငါ မင္းနဲ႔ တိုင္ပင္ခ်င္လို႔။ ငါ အခုတေလာ ေခါင္းခနခန ကိုက္လာၿပီ။