ငါဆိုတာ.....{Zawgyi & Uni} [ COMPLETED ]

🍷19🍷{ Zawgyi }

မုန္း - စ်ာန္ ေနဒီေလာက္ပူေနတာကို ဘာလို႔ လည္ပိတ္ အက်ႌႀကီး ၀တ္လာရတာလဲ။

စ်ာန္ - ညက ဂ်ပိုးကိုက္သြားၿပီး အလာဂ်စ္ျဖစ္ေနလို႔ ၀တ္ထားတာ။

မုန္း - ဂ်ပိုး! ကိုရိပ္ အခန္းက ဒီေလာက္သန္႔ရွင္းတာကို!

စ်ာန္ - သူက သန္႔ရွင္းေပမယ့္ ငါက ညစ္ပတ္တာကို။ နင့္ အိတ္ယူ ငါ ထိုင္မလို႔။

မုန္း - ကိုရိပ္နား သြားထိုင္ေလ

စ်ာန္ - မထိုင္ခ်င္ပါဘူး။

မုန္းလည္း ေဘးခံုက အိတ္ကို ယူကာ ေပါင္ေပၚတင္ထားလိုက္ၿပီး ဖုန္းထိုင္သံုးေနလိုက္သည္။ စ်ာန္ ကေတာ့ တစ္ဖက္ခံုမွာ ေစာရန္ႏိုင္နဲ႔ စကားေျပာေနတဲ့ ရိပ္ကို မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုး နဲ႔...

ရန္ႏိုင္ - မင္း တို႔ ရန္ျဖစ္ထားၾကတာလား။

ရိပ္ - မျဖစ္ပါဘူး။ မေန့က ေခ်ာ့လိုက္တာ ၾကမ္းသြားလို႔ ငါ့ကို သူ႔အနား မလာခဲ့နဲ႔တဲ့။

ရန္ႏိုင္ - မင္းက ဘယ္လို ေခ်ာ့လိုက္တာလဲ။

ရိပ္ - ​ဘယ္လိုေခ်ာ့လဲ ဆိုေတာ့ ေသေတာင္မေျပာဘူး။

ရန္ႏိုင္  - မေျပာနဲ႔။

ရိပ္ - ဒါနဲ႔ ဘာလို႔ China သြားမွာလဲ။

ရန္ႏိုင္ - မုန္း ရဲ့ မာမီ ေဆးရံုတင္ထားရလို႔တဲ့။ အန္ကယ္တို႔က သြားေတြ့လိုက္ပါ ဆိုတာေၾကာင့္ သြားမလို႔။

ရိပ္ - ေအာ္!

ရန္ႏိုင္ - အစာအိမ္ကင္ဆာ ေနာက္ဆံုး အဆင့္တဲ့။ နည္းနည္းေတာ့ မုန္းလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္။ မင္း ေရာ လိုက္ေတြ့အံုးမွာလား။

ရိပ္ - ငါက ဘာကိစၥလိုက္ေတြ့ရမွာလဲ။ အဲ့မိန္းမ နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္း ကို မဆိုင္ခ်င္ဘူး။ ငါ့ Baby နဲ႔ ငါ့ဘာသာ ေလ်ွာက္လည္မွာ။

ရန္ႏိုင္ - သာယာခ်က္!

ရိပ္ - မင္း ေဆးေက်ာင္းမွာ စာသင္ရေတာ့မယ္ဆို။

ရန္ႏိုင္ - အင္း မုန္း လည္း ေက်ာင္းသြားတတ္မွာဆိုေတာ့ အလြမ္းေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ အတြက္ ကေလးေတြကို စာသင္ရင္း အခ်ိန္ကုန္ဆံုးမလို႔!!