ငါဆိုတာ.....{Zawgyi & Uni} [ COMPLETED ]

🍷27🍷{ Zawgyi }

စ်ာန္ ရင္ခုန္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ရိပ္ ျပန္လာမွာ ေစာင့္ေနသည္။ ဒီေန့က သူတို႔ လက္ထပ္ထားတာ ၂ႏွစ္ျပည့္တဲ့ ေန့! အိမ္ရိွလူအားလံုးကိုလည္း ခြင့္ေပးထားတာမို႔ အိမ္မွာ စ်ာန္ တစ္ေယာက္သာ ရိွသည္။

Anni day မို႔ စ်ာန္ အလုပ္မသြားပဲ အသိအစ္ကိုဆိုင္မွာ ကိတ္မုန္႔ သြားလုပ္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဟင္းေတြ ေၾကာ္ေလ်ွာ္ ခ်က္ျပဳတ္ေနတာ ညေန ၅နာရီထိုးခံနီးမွ အားလံုး ၿပီးသြားေတာ့သည္။

စ်ာန္ - ဟူး ရင္ခုန္လိုက္တာ! ၪီးရိပ္ က ဒီေန့ကို မမွတ္မိဘူးထင္တယ္။  ေရသြားခ်ိဳးအံုးမွ နံေစာ္ေနတာဘဲ။

သူကိုယ္ကို နမ္းၾကည့္ၿပီးေနာက္ ႏွာေခါင္းရႈံ႔သြားေသာ စ်ာန္! အလ်င္အျမန္အေပၚထပ္ကို ေျပးတတ္ၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးရသည္။

ရိပ္ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အိမ္ေၾကာင့္

ရိပ္ - အေဒၚႀကီး! အေဒၚႀကီး!

မီးဖိုေခ်ာင္ ထဲ ၀င္ၾကည့္ေတာ့ စားပြဲခံုေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ဟင္းခြက္ေတြက အျပည့္

ရိပ္ - ဘာေတြ သြားေနၾကတာလဲ။

ဘယ္သူမွကို မေတြ့တာေၾကာင့္ ရိပ္ အေပၚထပ္ကိုသာ တတ္လာလိုက္သည္။

အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚလွဲဖို႔ အလုပ္ ခြၽတ္ထားတဲ့ အ၀တ္ေတြေၾကာင့္

ရိပ္ - ဘယ္သူ႔အ၀တ္ေတြလဲ။

အ၀တ္ေတြကို လက္ၫွိုးနဲ႔ လက္မကိုသူ အသံုးျပဳျပီး ကုတင္ေပၚမွ ၾကမ္းျပင္ေအာက္ကို ပစ္ခ်လိုက္သည္။

ရိပ္ - နံေစာ္ေနတာကို။ က်စ္!

ေခ်ာက္!

ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးဖြင့္သံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းေရစလက္နဲ႔ ထြက္လာေသာ စ်ာန္!

စ်ာန္ - ၪီးရိပ္ ျပန္ေရာက္ေနၿပီလား။

ရိပ္ - အင္း!!

အင္း တာေျဖလိုက္ေပမယ့္ ရိပ္! စ်ာန္႔ ကို ေမ့ေနသည္။

စ်ာန္ - ၪီးရိပ္ ဒီေန့ ဘာေန့လဲ သိလား။

ရိပ္ - ေသာၾကာေန့

စ်ာန္ - မဟုတ္ဘူးေလး။ ဒီေန့က