TÖRE

15. BÖLÜM CENAZE

SELAM ARKADAŞLAR. GEÇEN BÖLÜMDE SINIRI KİMSE GÖREMEMİŞ GALİBA!! NEYSE YENİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM. EVET HAYALET OKUYUCULARIMA SESLENİYORUM: LÜTFEN VOTE VE YORUM YAPIN. ARKADAŞLAR BEN BÖLÜMLERİ BİLGİSAYARDAN YAZMIYORUM. TELEFONDAN YAZIYORUM VEDE DERSLERİM ÇOK AĞIR GENELLİKLE TENEFÜSLERDE VE OTOBÜSTE YAZABİLİYORUM BÖLÜMLERİ . SON OLARAK İNTERNETİM YOK :( İNTERNET İÇİN KUZENİME GİTMEM GEREKİYOR. VE BÖLÜMLERİ ONUN BİLGİSAYARINDAN DÜZENLEYİP YAYINLIYORUM. BEN BU ZOR ŞARTLAR ALTINDA KENDİNİ BELLİ EDEN BENDEN BÖLÜM BEKLEYEN ARKADAŞLARIM İÇİN YAZIYORUM. LÜTFENNN SİZDE KENDİNİZİ BELLİ EDİN. OY VE YORUMLARINIZI ESİRGEMEYİN. SINIR 50 VOTE 15 YORUM. İYİ OKUMALAR!!!

---------------------------------------------------------

Şaşkınlıkla Alaz'a bakıyordum. Ben saatlerce ne seneryolar kurmuştum aklımda ama hiç biri bu kadar güzel değildi. Hatta hiç biri güzel değildi. Lunaparka baktığımda ikinci şoku yaşadım. Lunaparkın adı:

ELİF&ALAZ!!!

Alaz da benim şaşkınlıkla baktığım yere baktığında hafif bir tebessüm etti. Daha sonra konuştu:

"Biliyorum biz isteyerek evlenmedik ve de ben çekilecek bir adam değilim. Güvensiz huysuz ve soğuk. Mutemelen yarın da eski halime dönecem ama en azından bugünlük mutlu olmanı istedim. Sadece bir kez de olsa gamzelerinin benim için belirmesini istedim. İlk kez benim için gözlerinin gülmesini ışıldamasını istedim. Hadi gel beraber Sabaha kadar çocuk gibi eğlenecez. Doğru düzgün yaşayamadığımız çocukluğumuzu beraber yaşayacağız."

Dolu dolu gözlerimle gülümsedim ona. Hayatımın sonsuza kadar yürüteceğim adama kocama. Belki yarın birşey olacak eski Alaz geri gelecek ama ne olursa olsun ölene kadar unutmayacağım gülümsemesini izledim.

Lunapartan içeri girdiğimizde kimse gözükmüyordu. Yavaş yavaş ilerlediğimde çevremdeki oyuncaklara baktım. Daha önce hiç görmediğim sadece televizyonda gördüğüm çok fazla oyuncak vardı.

Yaklaşık bir saat olmuştu ve biz tüm oyuncaklara binmiştik. En son dönme dolaba bindiğimizde Alaz'a sımsıkı sarıldım. Çünkü yükseklik korkum vardı. Tam Alaz'a yükseklik korkum var diyecekken alet çalışmaya başladı. Alaz'a daha sıkı sarıldım. Alaz

"Korkuyor musun " dediğinde kafamı onaylarcasına salladım. Çünkü konuşamayacak kadar korkuyordum. Alaz bana daha sıkı sarıldığında kafamı göğsüne yasladım.

En yukarıda aletin durmasıyla Ufak bir çığlık attım. Ben daha ne olduğunu anlamadan havai fişekler patlamaya başladı. Daha sonra çıkan yazıyla gözlerimden yaşlar gelmeye başladı.

Çünkü karanlık gökyüzünde beliren kelimeler asıl şoku yaşadım.

BENİMLEEVLENİRMİSİN??

Tekrar Alaz'a baktığımda yüzümdeki tebessüm ile beni izliyordu.

Her zaman mutluluktan ağlamayı saçma buluyorken şuan mutluluktan ağlıyordum. Hayatım boyunca her Kız gibi bende güzel bir evlenme teklifi bekliyordum ama bu hayalim aylar önce imkansız olmuştu. Alaz'ın sesiyle tekrar ona döndüm.

" Bugün sana yaşatamadığım şeyleri yaşatacağıma dair kendime söz vermiştim. Biliyorum ben romantik biri değilim hiç olamadım hatta en romantik fikrim bile buydu ama İnşallah beğenirsin.". Dediğinde gülümseyip konuştum

"Ben bayıldım. Hiç beklemiyordum ama çok mutlu oldum. Her şey için teşekkür ederim. Hayatımın en güzel gününü yaşattın bana."

Daha diyecek çok şeyim vardı ama cümlelerle anlatılmıyordu.