TÖRE

4.BÖLÜM

Sabah saat 7 de  annemin sesiyle uyandım. Bugün nişan olacaktı. Dün Alaz beni eve bırakınce hemen uyumuştum. Ama hala uykum vardı.İstemsizce sıcak yatağımdan kalktım. Üstüme dar paça bir pantolon ve t-şört giyip aşağı indim.

Kahvaltı masasında abim ve Dilan vardı. Dilan abimin kaçırdığı kız.Gerçekten güzel bir kızdı. Beni görünce kafasını eğdi. Galiba benden çekiniyordu.Yanlarına gidip

"Günaydın" dedim

Abim başını sallarken, Dilan günaydın diye fısıldadı.

Yerime oturup tabağıma kahvaltılık koyarkensuna ya sordum

"heyecan var mı "

Tebessüm edip konuştu

"evet sonuçta sevdiğimadamla evleneceğim sende heyecan var mı"

Aklımda sadece sevdiğim adam kelimesi vardı. Evet o sevdiği adamla evleniyordu, bense hiç tanımadığım bir adamla...

Sevmeyi bırak iyi davranmıyodu bile. Ahh birde Sanem sorunu vardı.Acaba dedikleri doğru mu. Tam o anda Dilanin pişman bakışlarıyla karşılaştım. Ona tebessüm edip kahvaltımı yapmaya dedevam ettim.

Bu olaylar dışında kahvaltı sakin geçmişti. Abim işlerinin olguğunu söyleyip erkenden gitmiştibende bunu fırsat bilip Dilana sorularımı sormaya başladım.

"Dilan Sanem kim"

"Sanem benim kuzenim teyzemin kızı sen nerden tanıyorsun"

"şey düğün alışverişinde o da vardı.

"Hmm aslında abime ilgisi vardı. Ama abim ona o gözle bakmıyor. Yıllar önce abim fark etti uyardı ama o dikkate almadı abimde samimiyeti kesti onla.Birşey mi oldu ki"

bir an anlatsam mı diye düşündüm.Ama bazı şeylerin altından kalkamıyordum. Bu yüzden birilerine anlatmak zorundaydım.

"Düğün alışverişinin olduğu gün Sanem bana Alazla evlenemeyeceğimi, evlensem bile onun üstüme kuma geleceğini falan söyledi."

"Takma onu annemde onun abimle evlenmesini istiyor.O da boş hayallere kapılıyor ama abim bunun olmayacağını kesin bir dille belirtti"

"O yüzden mi annen bana kötü davranıyordu"

"boş ver annem hep böyledir. ama zamanla alışır."

-----------------------------------------------------------------------

Saat 3 gibi kuaföe gelmişti. Dilan ile saçlarımızı yaptırıp nişan elbisemi giydim. ikimizde hazır olduğumuzda yardımcı kızlardan biri gelip bizi bahçeye çağırdı.

Aşağı indiğimde bu kadar kalabalık olacağını tahmin etmemiştim. Gerçi Diyarbakırın en büyük ağası evleniyor doğaldır.

Neyse biz bahçeye çıktığımızda tüm gözler bize döndü. Ben utançla kafamı eğerken Dilanın  benden farklı olmadığını gördüm. Sonuçta birçok insanın bana bakması alışık olduğum birşey değil.

kafamönde Alazın yanına gittiğimde sesini duydum.

"Kaldır kafanı."

"Efendim" saçmalığın daniskası. Verebileceğim en saçma cevabı vermiştim

"Kaldır kafanı sen ağa karısı olacaksın. Ne olursa olsun kafanı eğmeyeceksin asla."

Aslında haklıydı.Alaza tamam deyip kafamı kaldırdım. Çok geçmeden dedem gelip nişan yüzüklerimizi takıp kurdaleyi kesti.

EVET BEN ARTIK ALAZIN NİŞANLISI OLMUŞTUM. BAKALIM BUNDAN SONRA BİZİ NELER BEKLİYOR....

------------------------------------------------------------------------------------

EVET ARKADAŞLAR BİR SONRAKİ BÖLÜM DÜĞÜNÜMÜZ VAR...

KİTAP YAZMAMDA BANA EN BÜYÜK DESTEĞİ SAĞLAYAN BEDİANUR A ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM

"AŞK MI BU" ADLI KİTABINA BAKMANIZI KESİNLİKLE TAVSİYE EDERİM...

VOTE VERMEİ UNUTMAYIN

İYİ GECELER