INUNAT NG dalaga ang kanyang katawan na tila ba'y nilalasap ang simoy ng hangin na pumapasok sa kanyang bintana ng marinig ang kanina pang tumutunog na kampana ng kanilang bayan kung saan nagsisilibing sinyas na ang dalawang araw na meron sila ay umangat na.
The sweet smile on her lips was still indistinguishable because of what happened last night. The night that she will never forget in her entire life.
Matapos nitong tiklupin ang mga bed linings nito ay dahan-dahan na siyang bumaba at umupo sa upuan ng dining table.
Sa mesa ay nakahain ang pang-umagang pagkain na inihanda ng kanilang katulong. Napansin ng kanyang ama't ina ang pagbabago sa kanyang mukha na para bang nanalo 'to sa mega jackpot luto habang nakatungtong sa malamig at malambot na mga matatamis na ulap.
Nagtitinginan ang kanyang magulang na para bang nagtataka kung ano ang nakain ng anak nila.
"Merliah, may we ask you?" Asik ng kaniyang ina matapos itong humigop sa kaniyang tsa-a.
Ngunit hindi ito narinig ng dalaga dahil presko pa sa kaniyang isipan ang nangyari sa kaniya kagabi.
"Merliah dear, your mom asked you..."
Ngunit ng nagsalita ang ama nito gamit ang mabarakong boses ay agad itong napabaling ang atensiyon sa kanila.
"Dear, we know that face. What happened last night?"
Tanong naman ng ina nito habang nakangisi.
"Mom, Dad. The man that I told you last night, h—he already stated his feelings towards me—"
Matamis na sabi ni Merliah ngunit hindi pa man siya natapos sa kanyang sasabihin ay agad nalang itong napagulantang ng maramdaman ang mga maiinit at mahigpit na yakap ng kanyang mga magulang sa kaniya.
Walang nagawa ang dalaga maliban nalang sa tignan ang ama't ina sa mata,
"We are so proud of you Merliah, your father and I are so proud of you, we hope that you're going to be happy with that man. We hope that he will care for you the way we do"
Hindi maipaliwanag ang reaksiyon ng dalaga, at tumulo nalang bigla ang mga luha nito na pinahiran naman ng kanyang ina.
Ilang minuto ay bumalik na sa upuan ang magulang nito na halata sa mukha na masayang-masaya ito para sa kanilang anak. Hindi nagtagal ay tumunog ang malakas na katok sa kanilang pangunahing pinto.
"Manang, can you take the doo—"
"No mom—ako na."
"Are you sure?"
"Yes ma, hindi pa naman ako nakapagsimulang kumain, kaya no worries"
Sambit ng dalaga at dahan-dahan ng naglakad papuntang main door upang buksan ito at alamin kung sino ang tao na nasa likod ng pinto.
When she opened it, her face was shocked when she knew who the person behind the door was. And it was the man that made her heart burst last night.
"R—Rey?—I mean sir, bakit ka po naparito? " She asked mumbledly.
The man cleared his throat and started talking,
"I am here to formally ask your parents about our relationship."
Malinis at direktang sabi ni Reycepaz na ngayon ay may dala-dalang mga regalo.
Nakasuot ito ng simple ngunit napakaformal na kasuotan na mahahalata talaga na pinagawa lang para sa kaniya, bitbit nito ang mga paper bag na parang may mga laman na regalo. At isang bouquet ng pink roses.
BINABASA MO ANG
Reycepaz's Reverie (Completed)
General FictionHindi ito basta kwento lang ng napakaboring na pag-ibig, na napakadali para kay bida na makuha ang kanyang mga gusto. Paano kung sasabihin ko sa'yo na sa nobelang ito, ay makakasalubong mo ang tao na may pugitang ulo? Eh paano kung sasabihin kong wa...
