~KURALSIZLAR~

K-10

Gözlerimiz...

Bir suçluyu ele veren en önemliside gerçekleri gün yüzüne çıkaran organımız.

Sorularımızı insanların cevaplayamadığı ya da doğrulardan kaçtığı gerçeği

her ne kadar bizi yıksa da

yılmadan dimdik ayakta durarak onlara bizim ne kadar güçlü olduğumuzu ve de her ne olursa olsun yıkılmayacağımızı gösteririz.Bende şimdi ayakta durarak ne kadar güçlü olduğumu gösteriyorum herkeze tıpkı Aras'a gösterdiğim gibi.Aras'a olan ilgim sıfırlanmıştı, zaten onu arkadaş olarak görmekte hataydı.

Bazen insanlara karşı olan beklentimiz ya fazla gelir ya da sonuçlanamadan bize geri dönerdi.Ne bekliyordum ki beni sevip kucaklamasını mı?

Olmayacak hayaller kurdum sonucu hep mutsuz ve üzgün biteceğini bile bile.Yinede beni

seven her zaman beni destekleyen arkadaşlarım olduğunu düşündüğümde içimdeki acıyı biraz olsun rahatlatıyordu.Sınıfta en arka sırada oturmuş kalemle

masaya vurarak ritim tutuyordum.Bu gergin halimi Nicholas farketmiş ve beni durdurmuştu.

-"Sen iyi misin?"

Sıraya biraz daha yaslandım.

-"Hayır.Ben eve gideceğim.Kendimi hiç iyi hissetmiyorum.

Görüşürüz."

Birşey demesine izin vermeden hızlıca çantamı sıramın üstünden alıp omzuma yerleştirdim.Okulun çıkışına doğru ilerlerken arkamdan bana seslenen birinin sesini duydum.Arkamı döndüğümde yanıma gelmişti bile.

-"Sen Arya mısın?"

-"Evet?"

Çocuk derin bir nefes aldıktan sonra konuşmasına devam etti.

-"Mete ve Aras kavga ediyorlar."

-"Ne! Neredeler peki?"

-"Okulun arka bahçesinde."

Alınma hafiften vurdum.Bunların derdi neydi böyle.

Çocuğa teşekkür ettikten sonra koşarak arka bahçeye gittim.Mete durduk yere kavga çıkartmazdı.Muhtemelen Aras birşey yapmış ki kavga etsinler.

Yanlarına vardığımda ikisininde yerde yumruklaştığını gördüm.Mete Aras'a ardı ardına yumruklarını geçirirken Aras'ta onu alta alarak yüzüne vuruyordu.Daha fazla dayanamadım ve araya girdim.

-"Yeter artık ikinizde kavga etmeyi bırakın!"

Herkes sessiz olmuş ikisinden ayıramadıkları gözlerini bana dikmişlerdi.

-"Neden kavga ediyorsunuz?

Sıkıldım artık.Birkerede kavga etmeyin!"

O kadar sinirliydim ki etrafımdaki insanlara bağırmaya başladım.

-"Siz niye öylece dikilip film izlermiş gibi bakıyorsunuz. Ayırsanıza bunları!"

Şimdi de Mete ve Aras'a dönüp içimdeki bütün herşeyi döktüm.

-"Mete niye kavga ediyorsun bu şerefsizle?

Aras sen niye kavga ediyorsun Mete'yle? Tabi ya unuttum zaten sen okulumuzda öküzün önde gidenisin senden de bu beklenirdi zaten."

Mete'ye baktığımda pis pis sırıtarak Aras'a bakıyordu.Aras'ta ona bakmak yerine tamamen bana odaklanmıştı.

-"Ne oldu Aras yoksa gerçekler ağrına mı gitti?"