~KURALSIZLAR~

K-14

Öncelikle beni destekleyen arkadaşım TatlıBelaa'ya teşekkür ediyorum iyiki varsın.Lütfen oy ve yorumlarınızı benden esirgemeyin.Kitabımın okunduğunu görmek bile bana ayrı bir mutluluk veriyor.Bana biraz daha destek için oy verirseniz çok mutlu olurum.Yazım hatalarım olabilir ve bu konuda yeniyim.Yine de sizi çok seviyorum.İyi okumalar.

      ¤     ¤     ¤      ¤      ¤     ¤     ¤  

Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki

kendimi her an yere yığılacakmış gibi hissediyordum.Barın sol köşesine baktığımda Aras sırıtmış mikrofonu elinde tutuyordu.Herkes benden cevap bekliyordu biliyorum fakat Aras'ın yaptıkları beni yıpratıyordu.Daha bir kaç gün önce birbirimize düşmanken neden şimdi affetmemi istiyordu? Beni bir kez daha kırmasına izin veremezdim.

-Güzel bir performanstı Aras teşekkürler.Alkışlayalım millet!

Herkes şaşırmış gibi görünse de dediğimi yaptılar.Aras'ın yüzüne baktığımda ise öfkeden kızarmış ve kaşlarını çatmıştı.Nicholas ve Mete neler olduğunu bilmedikleri için tepkisizce bizi izliyorlardı.Aras masanın üstüne çıkıp konuşmasına devam etti.

-Gerçeği söylemek gerekirse Arya bu bir performans değildi.

Alayla sırıttım.Bende bizim masanın üstüne çıkıp bağırarak konuştum.

-Seni takacak değilim Aras.İstediğin zaman beni kırıp sonrada çöpmüşüm gibi bir kenara fırlatamazsın.Şunu aklına sok!

Masadan inip bana doğru gelmeye başladı.Onun bana doğru gelmesi Mete'nin biraz huzursuz olmasına yetmişti.

-Çöp mü hah!Biliyor musun Arya sen çöpten bile daha değersizmişsin.Keşke hiç seninle tanışmasaydım.

Dedikleri sözler birden kalbimi kırmıştı.Mete bunu anlamış olacak ki aramıza girdi.

-İkinizde sakin olun.Aras kızdan uzak dur aksi taktirde bunu yapmazsan seni gebertirim.Duydun mu beni!?

Herkes film izlermiş gibi dikkatlice bizi izliyordu.

Aras alayla Mete'ye baktı.

-Bu seni ilgilendirmez ayrıca sen kimsin de beni geberteceksin?

Mete Aras'ın üstüne doğru gelmeye başladığı sırada Selin araya girdi.

-Aras işine bak canına susamadıysan buradan siktir olup git!

Selin'in bu halleri bende gülme etkisi yaparken hiç sesimi çıkarmadan Aras'a baktım.Üstünde siyah tişört altında ise siyah kot pantolonu vardı.Saçları özenle yapıldığı belliydi.Aras sesini biraz daha yükseltip devam etti.

-Bakıyorum da herkes birbirini kolluyor.N'oldu Selin önceleri hiç böyle değildin neden birden değiştin?

Sesinde alaydan başka birşey yoktu.Bu çocuk gerçekten dengesizdi.Hergün değişen ruh hali sizi birden altüst eder ya da üzüntülü gününüzü birden mutlu bir şekle sokabilirdi.

-Ben geçmişle pek ilgilenmiyorum kusura bakma.

Aras biraz şaşırsa da hiç istifini bozmadan devam etti.

-O zaman hiç bir sorun kalmadı ne dersiniz?Benim ona ne yapacağım sizi ilgilendirmez.

Bu sefer araya ben girdim.

-O zaman kendine başka bir oyuncak bul çünkü ben senin kullanıp atacağın kızlara benzemem!

Aras bana daha da yaklaştı gittikçe aramızdaki mesafe kapanıyordu.Derin bir nefes alıp sıkıntıyla dışarıya verdi.

-Bak seni kırmış olabilirim fakat bu seni sevmediğim anlamına gelmiyor.

Tam gözlerimin içine bakıp gülümsedi.Kendimi arafta kalmış gibi hissediyordum.Aras'ı arada kıskandığım oluyordu fakat bu bambaşkaydı.Onu arkadaşça seviyordum ve öyle görüyordum.

Kendimi toparlayıp yüzüne baktım.

-Arkadaşız?

Sorduğum soru onu daha fazla üzerken öyle olmasını diledim.

-Arkadaşız.

Bardan uzaklaşana kadar ona baktım.En doğrusu buydu zaten onun beni sevme ihtimali yoktu ve ayrıca yakışıklıydı.Bütün güzel kızlar onun peşindeyken bana bakması ciddi anlamda anormallik olurdu.Kendimi o kadar güzel bulmuyordum.Kızlarsa tam tersini söylüyorlardı.Tamam biraz güzel olabilirim ama bu birşeyleri değiştirmez.Poyraz bunu bekliyormuş gibi normalce herkesin dağılmasını söyledi.Mete elindeki bardağa bakıyordu.Oldukça düşünceliydi.

Bense kendimi yorgun hissediyordum.Bünyemin her kavgaya alışık olması iyi birşeydi fakat bir gün o da yenik düşüp kaybedecekti.
"Zaman"

Belkide sadece zaman bize herşeyi gösterecekti.Yavaştan esnemeye başladım.Uykum gelmişti ve her an şu koltuğa yığılabilirdim.Gözlerim yavaşça kapandı.Kafam birinin omzuna düştüğünde kokusunu içime çektim.Vanilyanın kokusu mayışmama yetmişti.Birden havalandığımı hissettim.Biraz hareketlendiğimde"Şş sadece uyu"dedi.Boşta kalan kolumu boynuna doladım.Arabaya bindiğimizde sıcak havanın verdiği tesirle daha da ona sokuldum.Mete beni kendine çekerek saçlarımı okşadı.

-Uyumadığını biliyorum güzelim.Unuttuğumu sanma sabah bana neler olduğunu anlatacaksın.

Kafamı hafif bir şekilde salladığımda gülümsediğini hissettim.

-İyi geceler tatlı kız.

Fısıltıyla cevap verdim.

-Sanada mavişim.

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Sabah alarmın sesiyle uyandığımda yatağımda olduğumu gördüm ve üstüm değiştirilmişti.Yataktan doğrulduğumda dünkü gece aklıma geldi.Başımın ağrısı artarken aşağıdan ağrı kesici almaya gittim.Merdivenlerden inerken Mete var mı diye etrafa baktım.Koltuğa uzanmış televizyon da açık kalmıştı.Sessizce mutfağa doğru ilerleyip masanın üstündeki ilaç kutularını karıştırdım.Ağrı kesiciyi bulduğumda bardağa su doldurup ilacı içtim.Pencereye doğru ilerleyip evin havalanması

için açtım.Güneşli bir gündü ve canım bisiklet sürmek istiyordu.Okula gitmek istemiyordum hazır Mete uyurken sessice buradan kaçabilirdim.Yukarı çıkıp üstümü değiştirdim.Kot şort ve saks mavisi tişörtü giyip telefonumla paramı cebime sıkıştırdım.Saçlarımı arkadan at kuyruğu yapıp taradım.Eylıner çekip aşağa indim.Vanslarımı giyip evin anahtarını aldım ve sessizce evden çıktım.Karşı tarafa geçip otobüsün gelmesini bekledim.Telefonumun titrediğini hissettiğimde cebimden çıkarıp ekrana baktım.
1 mesaj.Ekran kilidini açıp kimden geldiğine baktım.
Kimden:Psikopatcık

Adını değiştirip "Egoist"diye kaydettikten sonra mesajı açıp okumaya başladım.

'Otobüsü boşuna bekleme,yanına geliyorum.'

Aras burada mıydı?Onunla uğraşmak bile istemiyordum.Ona ters bir cevap vermek için mesajlara girip yazmaya başladım.
Kime:Egoist
'Boşuna uğraşmaya çalışma.Arkadaşız unuttun mu?

Biraz bekledikten sonra cevap gelmişti.
Kimden:Egoist
'Arkadaş olup olmadığımız umrumda bile degil sadece sana ihtiyacım var.'