~KURALSIZLAR~

K-6

Karanlık bir dünyanın içinde, kendimi arafa düşmüş gibi

hissediyordum.Karanlığın içinde

beyaz bir ışık bana doğru geliyordu.

Bu ışık sanki keskin bir bıçak gibi

beni keseceğini ya da içime girip kalbimi saf ve temiz bir hale getireceğini inanıyordum.Işık iyice yanıma yaklaştı fakat bana dokunmadan hızla yanımdan uzaklaştı.Etraf birden beyaza dönüştü.Ağzımda metalimsi bir tat vardı.Gözlerim aralayıp etrafa bakmaya başladım.Burası Mete'nin

odasıydı ama benim hastanede olmam gerekmiyor muydu?Yatağın

biraz sağına kaydığımda bir anda sert bir gövdeye çarptım.Kafamı kaldırdığımda bana bakan iki çift mavi göz vardı.Gülümsedi.
-"Günaydın."

Mete beni neden kendi odasına getirmişti hiç bilmiyordum.Yataktan doğrulup ona soru yağmuruna tutmaya başladım.
-"Neden beni odana getirdin ayrıca benim hastanede olmam gerekmiyor muydu ve bizimkiler nerede?"

Mete bana uzaylı görmüş masum köylü gibi baktı fakat kısa sürdü.
-"Seni sakinleştirdiklerinde tam bir gün uyudun ayrıca evinde bu halde yalnız başına kalamazsın.Bizimkiler gitti,onları ben gönderdim."

O kadar hızlı konuştu ki derin bir nefes aldı.Bende hala ona sorular sormaya devam ediyordum.
-"Niye gönderdin ki onları?Ben iyileştim kendi evimde kalabilirim hem-"sözümü sinirli bir şekilde kesti.
-"Kapa çeneni artık Arya!Kafam şişti senin yüzünden.Ben burada kalmanı istiyorsam kalmak zorundasın.Şimdi sadece sessiz ol ve uyu!"

Şuna bak ya 'ben ne dersem o olurmuş' diyor.Yine kendi kurallarına göre gidiyor beyfendi.

Susmayacağım işte.Kendisi kaşındı.
-"Uykum yok ve bana emir veremezsin Mete!"

Sakin olmaya çalışsa da yüzünden sinirlendiği belli oluyordu.
-"Sen öyle san güzelim."

Hah! Beni görmezden geliyor.Peki Mete.Bunu sen istedin.
-"Aaahhhh karnım!!"

Mete aniden dibime geldi.Yüzünde korkmuş bir ifade vardı.
-"N'oldu Arya iyimisin?

Bende kendimi tutamadım ve gülmeye başladım.
-"Hahaha haha Mete...yüzündeki ifadeyi görmeliydin."

İlk önce şaşırdı sonra birden kızdı.
-"Sen tam bir başbelasısın.Benimle bir daha konuşma Arya tabi mümkünse."

Ne yapayım o bunu haketmişti.Mete'ye baktığımda sırtı bana dönüktü.Ciddi ciddi konuşmuyor benle.
-"Meteee.Mavişiiimm.Tamam özür dilerim.Konuş benimle."

Çok samimi olduğumuzda, genel de ben ona mavişim derim.O hoşlanmıyor benim öyle dememe çünkü kedi ismine benziyormuş.Bak sen şuna hala konuşmuyor benimle.
-"Ama sen böyle konuşmazsan ben sensiz ne yaparım."

Valla çarpılcam şimdi.Mete biraz hareketlendi,yüzünü bana döndü ama hala konuşmuyor.Bununla uğraşamam ben ya.Kız gibi trip atıyor.
-"Of konuşmazsan konuşma.Ben gidiyorum."

Yataktan çıkarken bileğimi tuttu.Beni kendine çekti.
-"Tamam tatlı kız.Özrün kabul edildi."

Egoist olsa da yine de benim en yakın dostum ve abim gibiydi.

Ona sıkıca sarıldım.
-"Mavişim?"

-"Of Arya şunu demeyi kes.Hiç hoşuma gitmiyor."

Banane bundan benim hoşuma gidiyor bir kere.Maviş maviş gözleri var.Tam da ona göre.Sessizliği benim boş midem böldü.Aç olduğum için midem gurulduyordu.Mete gülmeye başladı.
-"Ne! Hiç mi acıkmış bir insan görmedin?"

Mete gülerek bana baktı.
-"Acıkmış insan gördüm ama karnı bu kadar guruldayan bir insan görmedim."

İkimizde güldükten sonra benim karnım yine guruldadı.
-"Mete kalkta bana yemek yap ben acıktım."

-"Emredersiniz sultanım.Başka bir arzunuz?"

Bende devam ettim.
-"Bir de sıcak çikolata istiyorum yemekten sonra."Mete:
-"Ben yemek falan yapmam.Yemek istiyorsan sipariş edeyim."

Mete pizza sipariş ettikten sonra oturma odasına geçtik.Oturma odası ile mutfak birleşikti.Koltuklar siyah deriden,halıda beyaz ve simliydi.

Televizyona bakarken kapı çaldı.
-"Ben bakarım."

Yerimden kalkıp kapıyı açtım.Arası görmemle kapıyı kapatmam bir oldu.Onun burda ne işi var?

Mete görse onu mahvederdi.Telefonuma mesaj gelince açtım.
Kimden:Psikopatcık

'Kapıyı açmayacak mısın Arya yoksa ben mi kırayım?'

Bu hiç iyi olmadı.Kapıyı yavaşça açtım.
-"Niye geldin?Mete burada.Seni görürse öldürür."

Aras beni süzdükten sonra gülümsedi.
-"Ayıcık ha?"

Altımda ayıcık desenli şort üstümde ise ince ayıcıklı tişörtüm vardı.

Birden yüzüm kızarmaya başladı.
-"S-sa-sanane benim pijamalarımdan?"

Olamaz ya önce kekelemiştim.Aras güldü.
-"Tamam tatlı kız.Utanmana gerek yok.Sana mesaj atarım buluşmak için."

Buluşmak mı? Hayatta olmaz.Mete öğrense hiç iyi olmazdı.Kafa salladım.
-"Görüşürüz Arya.Kendine iyi bak."

Merdivenlerden inene kadar bekledim sonra kapıyı kapattım.

Bu hiç iyi olmadı hem de hiç.Mete bana seslendi.
-"Kim gelmiş Arya?"

Oturma odasına geçip koltuğa oturdum.
-"Hiç.Sadece komşular."

Mete anlamasada boşverdi.Daha sonra kapı yine çaldı.İnşallah Aras gelmemiştir yine.Hızla kapıyı açtım.

Pizzalar gelmişti.Parasını ödedikten sonra Mete ile karnımızı doyurmuştuk.Tuvalete girdim.

Telefonumdan face'e girerken mesaj sesi geldi.Of Aras.
Kimden:Psikopatcık
'Yarın saat 4'de buluşalım prenses'

Cevap yazmaya başladım.
Kime:Psikopatcık
'Belki gelmeyeceğim Aras.'

Telefon hemen titredi.
Kimden:Psikopatcık
'Böyle birşey olmayacak.Gerekirse eve gelirim.'

Eve gelmesi kötü olacağından gitmek zorundaydım.Zaten merak etmiştim.

Aras niye benimle buluşmak istedi?
Kime:Psikopatcık
'Geliyorum.Kafede buluşalım'

Yaptığım gerçekten yanlış birşey olsa da Aras hakkında öğrenmek istediğim şeyler vardı.Mete'yi tekrar hayalkırıklığına uğratacaktım. Gerçekleri Aras'ın ağzından da dinlemek istiyordum.Telefonum tekrar titredi.
Kimden:Psikopatcık
'O zaman tamamdır.Seni almaya gelirim ;)'

Kime:Psikopatcık
'Olmaz.Mete görebilir.Ben kendim gelirim.'

Telefondan mesaj geldi.Ne çabuk okuyup yazıyor.
Kim:Psikopatcık
'Sen bilirsin.O zaman yarın görüşürüz.İyi geceler :)'

Kime:Psikopatcık
'İyi geceler.'

Telefondan saate baktım.Oha bir saatten fazla tuvalette kalmışım.

Mete kapıyı yumrukladı.
-"Arya içeride ne yapıyorsun?
Tam bir saattir tuvaletten çıkamadın!"

Ellerimi yıkadıktan sonra kapıyı açtım.Mete hemen içeriye girdi.
-"Sonunda çıkabildiniz prenses."

Uykum yavaş yavaş gelmeye başlamıştı.
-"Ben odaya çıkıyorum.İyi geceler Mavişim."

Mete'nin homurdandığını duydum.
-"Sanada iyi geceler tatlı kız."

Yukarıya çıkıp dişlerimi fırçaladım. Saçlarımı tarayıp kendimi uykuya teslim ettim.