~KURALSIZLAR~

K-19 "KATİL"

Herkese Merhaba! Yeni bölümde yine karşınızdayım.
Umarım beğenirsiniz.Okuyan ve oy veren herkese teşekkürler.Seviliyorsunuz! :)
Multimedya'daki Baran.

"Herhangi bir problem olursa seni arayabilirim.Gregsonslar'a veya polise de ulaşabilirim.Ne yapmam gerektiğini biliyorum."
diye açıkladım Baran'a.Haftasonu için arkadaşlarıyla kamp gezisi yapacaklarından bahsetmişti ve bu yüzden evde yalnız olacaktım.Benim için sorun teşkil etmezken kardeşim için aynı şeyi söyleyemezdim.
En sonunda ısrarıma dayanamayarak yenilgiyi kabul etti.

"Tek başına kalacaksın,"diye alay ederek uyardı Baran.

"Bunu başarabileceğine emin misin?"

"Eminim,"dedim hiçbir tereddüt etmeden.Endişelenecek ne olabilirdi ki? Ters gidecek ne olabilirdi?
En sonunda yaklaşan günbatımıyla beraber arabasına binip tozlu yolda gözden kayboldu.Bende evaporatif soğutucunun çalıştığına emin olduktan sonra kapı ve pencereleri kilitlemiştim.
Tamam biraz abartmış olabilirim fakat buraları pek fazla tanımıyordum.Kendi evimde ve yerimde olsaydım bu kadar paranoyak olmazdım.Yemeğimi oturma odasına taşıdım ve televizyonu açıp kanallarda gezinmeye başladım.
Koca bir haftasonu tamamen yalnızdım,en azından bir plan yapıp sıkılmaktan kurtulmuş olurdum.
En iyisi tanımadığım yerleri gezip yeni yerler keşfedebilirdim.Düşüncelerim arasında kaybolmuşken zayıf bir ışığın odanın penceresinin önüne yansıdığını gördüm.Çok yakında değil,yaklaşık on beş metre ya da daha uzak bir mesafede adeta bir hayalet gibi süzülüyordu.Pencerenin pervazından kaybolana kadar ışığı izledim.
Ve o an hissettiğim ilk korku dalgası içimi ürpermeye yetti.
Belki de gerçekten deliriyordum yada hayal görüyordum ama gördüğüm şey bir el fenerinin ışığıydı.En azından bundan emindim.Bu her kimse kesinlikle iyi niyetli biri değildi.
En yakın telefona koşmak üzereydim,fakat ne gördüğümden tam olarak emin olamıyorum.Gördüğüm bir ışık oyunu,yoldan geçen bir arabanın farı ya da kayan bir yıldızın yansımasıda olabilirdi.Yine de kapıları ve pencerelerin kilitlerini tek tek kontrol ettim ve evdeki bütün ışıkları açtım.Karanlığı düşmanım olarak görüyordum.Evi iyice kolaçan ettikten sonra çatal-bıçakların bulunduğu çekmeceden büyük,keskin bir bıçak almak için mutfağa koştum.Bıçağın pek de koruyucu bir alet olduğu söylenemezdi ama orada biri varsa...
Dikkatimi dağıtacak herşeyi kapatıp oturma odasındaki koltuğa oturup o yoğun sessizlikle etrafı dinlemeye başladım.Dışarıda biri mi vardı?
Serseri veya uyuşturucu bağımlısı olabilirdi.Burasının pek güvenilir bir yer olmadığını biliyorum,Baran arada çıkan olayları anlatıyordu fakat anlattıklarının bazıları kötü bazıları normaldi.

Bir saniye.

Bir ses.

Tahta gıcırtısı.

Evin arka tarafındaki çamaşır odasından geliyordu.Korkum hat safhaya ulaşmıştı.Kendimi sakinleştirmek için derin derin nefes alıp veriyordum.Arka tarafta tek bir kapı vardı, o da diğerleri gibi sürgülüydü.Oradan
içeri giremezdi.
Girebilir miydi?
Bir gıcırtı daha duydum.Şimdi daha yakından geliyordu.

Ayak sesleri.

Duyduğum kesinlikle buydu.Koridordaki tahta döşemelerin üzerinde hafif adımlarla ilerliyordu.Evin büyük olması benim için avantajdı.Bir anda bıçak gözümde çok zayıf bir savunma aracı olarak göründü.Benim yardıma ihtiyacım vardı.
Titreyen elimle bıçağı sımsıkı tutup oturma odasından çıkıp mutfağa doğru ilerledim.Telefon tezgahın üzerindeydi.Siyah,çevirmeli bir modeldi.Ahizeyi kaldırıp ilk önce dokuzu tuşladım,sonra biri...Aniden durdum.
Ayak seslerini bir kez daha duyuyordum.Oturma odasındaydı.Telefonda bir şeyler söylesem,hatta fısıldasam duyulacaktı.
Ses çıkarmamaya gayret ederek telefonu kapattım.Bir yere saklanmalıydım.Masanın altı?
Orası olmazdı,beni orada kolayca görebilirdi.Mutfağın altında gizli bir kiler vardı.Orası olabilir miydi?
Hemen mutfağa doğru sessiz adımlarla ilerleyip halının altındaki kilerin kapağını açtım.
Ayak sesleri şimdi daha yakınımdaydı.Acele edip kilere doğru inen merdivenlere tutundum.Kapısı dıştan açıldığı için biraz sıkıntılıydı.Yavaşça aşağa doğru indim.Tanrım! Burası ahır gibiydi ve kenarlarda böcek ölüleri vardı.Yerdeki samanlara dikkat edip yukarıdaki seslere odaklanmaya çalıştım.Neden gelmişti?
Burada çalınacak herhangi bir değerli eşya yoktu.Hepsinin bankada güvende olduğunu biliyordum.