K-11

62 13 0
                                    

Havanın soğukluğu içime otursada bu park işini halletmem gerekiyordu.Parkın girişine doğru ilerledim.Biraz daha yürüdükten sonra olduğum yerde kaldım.Bizim takıldığımız park dağıtmıştı.Etrafta kırık  bira şişeleri diğer oturduğumuz yerler ise kırılmış ve kullanılmaz hale gelmişti.Elbette bunun hesabını ödeyeceksin Aras bey.

Telefonumu çıkarıp bizim Selin'den parkın sahibinin numarasını aldım.İyiki adam beni tanıyordu.Olanları anlatıp parkın tekrar eski haline getirilmesi için dil döktüm.O da sabaha kadar adamlarının halledebileceğini söyleyip kapatmıştı.Bende uykumun verdiği tesirle eve doğru ilerlemeye başladım.Eve vardığımda ses çıkarmadan odama geçip yatağıma uzandım.

Bu işte hallolmuştu.Geriye tek birşey kalıyordu o da Aras'a bunların hesabını ödeteceğimdi.

Fazla dayanamadan gözlerimi kapatıp kendimi uykumun kollarına teslim ettim.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Okul için otobüs beklerken kulaklıklarımı takıp müzik dinlemeye başladım.Şu sıralar

Pixie Lott - Cry Me Out şarkısına takmıştım.Bu müzik beni sıkıntılarımdan alıp götürüyordu.Karşıdan gelen otobüsü farkettiğimde kulaklarımı çıkarıp çantama koydum.Havanın bulutlu olduğunu görünce yağmurluğumu almayı unuttuğumu farkettim ama çoktan otobüs gelmişti.Otobüs durunca içeriye girip parayı amcaya uzattım.Belki Poyraz gelmiştir umuduyla koltuklara baktığımda onu orada göremedim.İçime nedense bir  sıkıntı basmıştı.Moralim oldukça bozuktu zaten.Aras'ın yaptıkları ve Ilgaz'ın tuhaf davranışları kafamı karıştırıyordu.En arka koltuğa yerleşip pencereden etrafı seyretmeye başladım.Bugün sınav vardı.Şu vizelerin bitmesine bir hafta kalmıştı ve ben bir haftadır hiçbirşeye çalışmamıştım.Kendimi toparlayıp çalışmam gerekiyordu fakat ben hiç çalışan birisi değildim.Genelde kopyayla işi hallederdim ama şimdi bu sınav için kopya hazırlamamıştım.Otobüs okulun yakınına doğru gelince durağa basıp inmek için bekledim.Durakta durunca inip Üniversiteye doğru ilerlemeye başladım.Bugün Mete'yi evde görmemiştim.Benden önce kalkmış ve gitmişti.Bugün herkeste bir tuhaflık seziyordum.Belkide kendi kafamdan kurduğum senaryolardan birisidir diye önemsemeden kampüsün içine girdim.Bizimkileri bulmak için kamelyalara baktığımda Emily'i bir işle uğraşırken gördüm.

-Günaydın Emily.Bizimkiler nerede biliyor musun?

Kafasını kaldırmadan cevap verdi.

-Sanada günaydın.Selin buralarda fakat diğerlerini görmedim.N'oldu ki?

Birden içime endişe kaplamıştı.

-Hiç.Sadece merak etmiştim.Neyle uğraşıyorsun?

Yanına oturup elindeki kağıdı okumaya başladım.

-Ah ben bunu unutmuştum.Parti yarın akşam ve ben hiç kıyafet bakmadım.

Sıkıntıyla nefesimi verdim.

-Selin senin için kıyafet ayarladı.Rahatla biraz çok gergin gözüküyorsun.

Yüzümü okurmuşçasına incelerken bende ona buruk bir şekilde gülümedim.

-Herzaman yanımda olduğunuz için çok teşekkür ederim.Siz olmasaydınız iyi olmayabilirdim.

Emily omzumu sıvazladı.

-İyi günde ve kötü gününde de seni bırakmayız Arya çünkü biz dostuz ayrıca arkadaşlar bu günler içindir.Şimdi saçmalamayı kes ve bana yardım et.

Gülerek elindeki davetiyeleri alıp gelecek olanların isimlerini ayrı ayrı yazmaya başladım.Parmaklarım yazmaktan yorulmuştu.Biraz dinlenmek için arkamı yaslandığımda Selin'in buraya doğru geldiğini gördüm.

-Selam Arya.Emily hallettin mi?

Elindeki kağıtları gösterdi.Emily kafasını kaldırıp kağıtları ona doğru uzattı.

-Sonunda bitti.Ah tanrım bu parti harika olacak.

Ellerini çırpıp kolunu omzuma koydu.

-Geriye tek birşey kalıyor.Partnerimizi bulmalıyız.

Selin sinsi bir gülüşle ikimize baktı.

-Nicholas bana partneri olmam için teklif etti ve bende kabul ettim.

İkimizde gülümseyip tebrik ettik.Selin bana doğru baktı.

-Peki sen partnerini buldun mu Arya?

Kafamda partner olarak Poyraz'ı düşünmüştüm ama o sabah otobüste olmadığı için ona haber vermemiştim.

-Hayır bulamadım sanırım.

İkiside anlamamış bir ifadeyle yüzüme baktılar.

-İstersen sana partner bulabilirim.Güzelsin ve bu okulda seni isteyecek birsürü erkek tanıyorum.

-Biliyorum ama onları istemiyorum.Biraz zamana ihtiyacım var ama parti de yarın akşam.

Emily gülümseyerek destek verdi.

-Sıkma canını.Hem Mete var onunla gidebilirsin.

Bana teklif etmemişti ayrıca onunla gitmeyi planlamıyordum.

Birbirimizi sadece kavgalarda ya da evde görüyorduk.Başka çaremde yoktu.Partnersiz olmam

kendimi kötü hissetmeme sebep oluyordu.Selin birden üzgün bir ifadeyle Emily'e baktı.

-Malesef ki Mete kendine bir partner buldu.

Emily şaşırmışçasına Selin'e baktı.

-Ne! Kimmiş peki?

-Aras'ın eski sevgilisi.Hani şu parkta Arasla kavga eden kız.

O gün aklıma geldiğinde midem iki büklüm olmuştu nedeni ise Aras sert kızlardan hoşlanırdı ve o kız kavga ederek bu rolü iyi bir şekilde oynamıştı.Bense zaten sert ve kurallara uymayandım hatta doğru dürüst erkek arkadaşım olmamıştı ve ben kimseyle çıkmamıştım.Bu sırrı sadece Emily ve Selin biliyordu diğerlerine söyleme gereği bile  duymamıştım.

-Aman Tanrım! Aras buraya doğru geliyor.

Emily gözleriyle karşı taraftan bize doğru gelen Aras'ı gösterdiğinde telaşa kapılmış elim ayağım birbirine dolaşmıştı.

-Kızlar ben gitsem iyi olacak.

Yerimden hızlıca kalkıp koşarak okulun diğer kapısına gittim.Muhtemelen Aras şaşırmış görünse de yüzünde birazda öfke vardı belki de ondan kaçtığım içindir diye düşünürken omzumdaki eli hissedince donup kaldım.Arkam ona dönüktü ve ayrıca kim olduğunu da kestirememiştim.Boynumdan kulağıma doğru sıcak bir nefes hissedince ürperdim.

-Benim partnerim olur musun Arya?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.Seviliyorsunuz.

~KURALSIZLAR~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin