Umarım ilk kitabı okumadan buraya gelenler yoktur:') çünkü ilk kitapta geçen bazı şeyleri burda da yazıyorum ve anlamayabilirsiniz.
.
Dinlenmek adına uyuduğum birkaç saatten sonra uyanıp saate baktım. Saat akşamın sekiziydi. Hızlıca yatağımdan kalkıp annemin odasına gittim. Uzun zamandır işten gelmesi gerekiyordu.
Odasının kapısını açıp içeri girdiğimde odasında değildi.
"Anne?" diyerek sesimi yükselttim.
"Burdayım kızım."
Sesi mutfatkan geldiği için oraya doğru yürümeye başladım. Annem yemek yapıyordu.
"Kolay gelsin anneciğim." dedim arkasından sarılıp yanağını öperken. O da başını göğsüme dayayıp "Teşekkür ederim kuzum." demişti.
"Bu saatte neden yemek yapıyorsun?"
"Ben yemek yemiştim ama senin yemediğini görünce senin için yaptım."
"Bir şey olmaz aç değildim zaten."
"Damla senin canın dayak istiyor yine değil mi? Tabağına koyduğum her yemeği sonuna kadar yiyeceksin."
"İtiraz edebilir miyim?" dedim gülerek.
"Reddedildin."
"Tamam Sevda sultan. Bugün ne dersen onu yapacağım." dedim ve masaya geçip oturdum.
Annem hem kendisine hem de bana yemek koymaya başlayınca çok aç olduğum için yemeye başladım. Sırf annem yorulmasın diye aç değilim demiştim ama bu aç olduğum gerçeğini değiştirmiyordu.
Yemeğimi yerken aklıma gelen ani şeyle anneme baktım. Acaba ona Oğuz'u gördüğümü ve onunla konuştuğumu söylemeli miydim?
Kendime kısa bir düşünme süresi verdiğimde en sonunda söylemeye karar verdim. Bunu annemden saklayamazdım.
"Anne sana bir şey söylemem gerek."
"Söyle bakalım."
"Şey," dedim saçımı kulağımın arkasına alarak. Annemin tepkisini çok merak ediyordum. "Anne ben Oğuz'u gördüm."
Annem ağzındaki yemeği çiğnemeyi bırakınca gözlerinin dolduğuna şahit olmuştum.
"Gerçekten mi?" dedi mutluluk aynı zamanda hüzünle. "O burda mı?"
"Evet."
"Ne zaman gördün?"
"Üniversiteye gittiğim ilk gün bir arkadaşı beni görmüş sonra da Oğuz'a söylemiş o da bana mesaj attı."
"Annem kendini tutamayıp ağlamaya başlayınca şaşkınlık içinde ona baktım."
"İyi misin anne?"
"Uzun zamandır hiç bu kadar iyi olmamıştım galiba. Konuşuyor musun hala onunla, sana ne dedi? Kötü bir tepki vermedin değil mi çocuğa?"
Annem üst üste soru sormaya başlayınca beni düşündüğü için böyle yaptığını anlamıştım. Oğuz'un beni çok sevdiğini ve bana iyi geleceğini en iyi o biliyordu.
"Mesajlaşıyorum ama yüz yüze konuşmak istemediğimi söyledim."
"Niye öyle bir şey söyledin ki?" dedi annem hüzünle. "Kabul ediyorum Oğuz'la olan ilişkini bana ilk söylediğin zaman aşırı tepki verip ayrılmanızı istedim ama bu ikinizin iyiliğini düşündüğüm içindi. Ama şu an Oğuz'u ve seni yan yana görmek istiyorum. Benim için en değerli olan insanı kaybettim ama sen senin için en değerli olan insanı kaybetme kızım."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVSENE BENİ 2 | Texting
Short StoryDamla: Kimsiniz? 0545#: Bunun senin için bir önemi var mı bilmiyorum ama uzatmadan söyleyeceğim. Damla: Bunun benim için önemi olmadığını düşünüyorsan bana niye mesaj atıyorsun o zaman? 0545#: Belki de seni hala sevdiğimdendir. SEVSENE BENİ'NİN 2. K...