"Bir Gün Ben De Sunbae Olacağım!"

12. BÖLÜM~Romantik?

Emeğe saygı için oy verenlerden Allah razı olsun.

  Dongwoo'nun ölümü üzerinden iki ay geçmişti ama hala rüyalarıma uğramaya devam ediyordu. Annesine o gün söylediği sözler kulaklarımda çınlıyordu:
Hiçbir kadın beni sevmedi.

Onun grubu ise haberle yıkıldı. Çocuklar sanki gerçek babalarını kaybetmişler gibi ağladılar. Hatta şu an benimle beraber antidepresan kullanan biri daha var ki o da oda arkadaşı. Adı Taehyun. Benden daha iyi durumda değil kesinlikle. O kadar çok anıları olmuş ki birlikte! Geceleri hastalandığında başında Dongwoo beklemiş. Ateşini Dongwoo düşürmüş. Dans ederken terlediğinde suyunu Dongwoo getirirmiş. Bunlar bana anlattıklarının yalnızca onda biri. Kalbimin kaldıramadığı ve zorla kendime unutturduğum şeyler de vardı elbette.

Çocuklar onu o kadar seviyorlardı ki şirket yeni lider seçmek isteyince izin vermediler. Bir liderleri olmayacak. Olsa bile bu yaş sırasından dolayı Tae olacaktı. Allah aşkına,o buna izin verir miydi hiç?!

"Haydi!"

Kyuhyun Sunbae'nin sesiyle irkildim. Yine düşüncelere dalıp gerçek dünyayı unutmuşum. Albüm hazırlıkları çoktan başlamıştı. Beni ise özel isteğim üzerine Kyuhyun Sunbae çalıştırıyordu -elbette vakti olduğunca-. Onu bekletmemek için koşarak yanına gittim. Sıkı çalışmıştım. Sürenin sonuna gelince:

"Bir idol olmak için kendini hazırla. Bir ölümün ardından böyle yıkılmana izin veremem. Böyle giderse ilerde ne olacak,söyler misin? Hayranların senden bazen vaz geçebilir. O zaman ne olacak? Toparlan. Tamam mı?"

"Dik durmayı öğreneceğim."

"Vaktin yok. Şu andan itibaren dik dur. Onu unut ve kafadan salla demiyorum,bunu biliyorsun değil mi?"

"Evet."

"Bir lider olarak küçüklerine örnek ol."

"Tamam."

"O zaman,arkadaşlarının yanına git."

Kafa salladım ve Dongwoo hakkında kendime işkence etmemeye karar vererek odadan çıktım. O aklıma geldiğinde daha rahat düşünebilmek için köşeme çekilmeyecek,insanların içine çıkacaktım. Evet,yapabilirdim! Üstelik Kyuhyun Sunbae'yi dinledikten sonra fark ettim de grubun motivasyonu düşmüştü. Belki onlar da kendine gelirdi?

Grubun yanına gitmeliydim. Salonumuza girdiğimde pratik yapan üyeler işlerini bitirip bana yöneldiler:

"Unni,yarışma var!"

"Ne yarışması?"

"Fizik. Yani bizim fiziğimiz. Yani.. Iıı"

Başka bir üye araya girdi:

"Mankenlik gibi bir şey işte. En iyi makyajı yapan,en iyi giyinen,yüzü en güzel olan kazanır. Stajyerler arasında olacak."

"Katılımam sanırım."

"Unni,zorunlu..."

"Ah... Anlıyorum. Pekala."

Sinirlenmiştim;çünkü bir şeye zorlanmaktan hoşlanmıyordum. Fakat madem yapılıyordu,en iyi şekilde hazırlanmak lazımdı.

**3 Gün Sonra**

"Yarışmayı kazanan Jeju Adası'na istediği bir kişiyle gidebilecek. Ama yalnızca bir kişi." diye bastırdı CEO.

Podyumda yürümüştük. Her stajyer, tüm SM çalışan ve idollerinin gözüne bayram ettirmişti. Ben deri,yapışan bir pantolon,üstüme beyaz bir t-shirt ve ceket falan giymiştim. Açıkçası kendime makyaj konusunda en iyi çalışanı seçmiştim. Bu konuda hiç korkum yoktu.