"Bir Gün Ben De Sunbae Olacağım!"

6. BÖLÜM~Elde Etmek

"Voah!"

Sesin kimden geldiğine bakmak için arkamı döndüm. Jongdae'nin halası... Hemen Jongdae'ye baktım. Göz kırptı. O saranghamnida da gösterişmiş, anladık! Sevinecek vakit bile kalmadan şu "voah" gelmese olmazdı zaten! Bir an rüyadayım sanmıştım. Zaten rüyaymış.

Jongdae'ye imalı bakışlar attım ve halaya tek kelime etmeden arabaya ilerlemeye başladım. Jongdae de halasına birkaç şey söyledikten sonra arabaya bindi:

"Sana çok mu zor geliyor?"

"Ne?"

"Bu oyun."

"Bazen."

Kontağı çalıştırdı. Sinirle dışarıyı izliyordum.

"Yapma şöyle!"

"Ne var?!"

"Zaten formalite... Gururunu sustur lütfen."

"Şunun formalite olduğunu gözüme sokup durmasana! Sana aşık olurum diye korkuyorsan hiç gerek yok!"

'Of'ladı. Onu elime verseler şu an boğabilirdim! O lafın ağzına ne kadar yakıştığını bilseydi böyle boş yere söylemezdi ya da ben onu sevdiğim sürece mükemmel olacağını bilseydi...

"Bana aşık olmandan korkmuyorum elbette;ama sen de bir kadınsın. Bir erkek arkadaşın olsun istersin. Bunun yerine benimle uğraşıyorsun. Biraz vicdan azabı çekiyorum."

"Öyle mi dersin? Evet! Ben de bir kadınım ve gerçekten sevdiğim insanla gerçek bir birliktelik yaşamak istiyorum! Onu öpmek istiyorum. Ona sarılmak istiyorum. Onun elini tutmak,saçını okşamak istiyorum. Bunları seninle yapamam. O yüzden..."

Birden el frenini çekti. Bu derece sinirli bir insandı işte. Döndü ve öldürecek gibi bakmaya başladı:

"Eee?!"

Korktuğumu belli etmedim:

"Bitirelim. Bu oyunu sevmedim."

Kolumdan tuttu ve sarsmaya başladı:

"Sevmemek de ne?! Beni ne kadar zora sokacağını tahmin bile edemezsin!"

"Benim bir gururum var. Elin Korelisinin drama senaryosu gibi klişe hayatına ayak uydurmakla vaktimi boşa harcayamam. Çıkış yapacağımız grupla ilgilenmeliyim."

"Aptalsın! Çıkışmış! Sanki grubun tutacak da... Fx gibi olacaksınız.Türklerin hepsi böyle mi?!"

Suratına yediği tokatla afallaldı. Kimse bu kadar ileri gidemezdi.

"İşte bu son lafından dolayı  artık seninle bırak konuşmayı karşılaşmak bile istemiyorum Kim Jongdae."

Sakince diyeceğimi demiş,çoktan arabadan inmiştim. Hava çok soğuktu ve benim yanımda bir şal parçası bile yoktu. Telefonumdan acil numaram haline gelmiş olan kişiyi aradığımda Jongdae'nin arabası süratle yanımdan geçip gitti. Hayır, pişman değilim! Telefondan "Alo!" sesi yükseldiğinde kendime geldim:

"Alo? Lay sunbae-nim, bir yerde kaldım da arabanla beni alır mısın? Müsaitsen..."

"Söyle adresi geliyorum hemen."

 

Vay be... Bu kadar iyi biri miydi? Ben olsam gelmeyebilirdim. Adresi verdim. Kırsal bir kesimde olduğum için beş on dakika gecikeceğini söyledi. Titreye titreye onu beklemeye koyuldum.

**Yarım Saat Sonra**

Toprağı ezen jeepin sesiyle gözlerimi aralayabildim. Vücudum kaskatı kesilmiş, soğuk damarlarımdaki yağları yokluyordu. Ayaz çok güçlüydü ve benim ciğerlerim de tenim de fazla hassastı. Lay arabadan hızlıca indi: